Christel Provaas schreef op zaterdag 27 april 2013, 10:03:


Nee, ik weet dat het paard er niets aan kan doen. Die is ook maar gewoon paard. En ja, objectief gezien heb je gelijk. Maar ik zou evengoed even nijdig zijn (nee, niet uiten t.o het paard maar voor mijzelf/eigen emotie)

Ja ik heb daar ook wel even last van gehad, zo van, ga jij maar ff voeren want ik ben bang dat ik dat niet goed verbergen kan...Snap natuurlijk ook wel dat het paard dat 3 uur later echt niet meer weet, maar ik kan dat niet zomaar vergeten als mn hondje voor me ligt te kermen in zn mandje!
Groetjes Marlies

Oke, ik ga het natter proberen.

joop schreef op zaterdag 27 april 2013, 10:23:


Colloïdaal zilver niet?

en Hepar Sulfur?

Maar dat zijn van die natuurmiddeltjes voor geitewollensokken, daar kan je toch geen vertrouwen in hebben zeker...

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 27 april 2013, 6:41:


Waarom zou een paard bloeddorstig zijn!?
Projectie misschien ?

Coralie schreef op zaterdag 27 april 2013, 20:45:


Jep The horse is your mirror

Sandra van Bommel schreef op zondag 28 april 2013, 7:45:


En nu probeer je mij een spiegel voor te houden?
IK heb het woord bloeddorstig niet gebruikt . (En trouwens, . er was ook nooit sprake van bloed... )
Maar:
Mocht je gelijk hebben, dan moet zich in mij een hele gunstige ontwikkeling hebben voor gedaan !
Want mijn huidige paarden hebben nog nooit een levend wezen doodgemaakt.

Hoi,
Ik ben nieuw hier, en heb na een half jaar lezen nu toch wat advies nodig (denk ik)..
Ik heb nu bijna 3,5 jaar een stressgevoelige, kribbebijtende, 8 jarige kwpn-merrie in mijn bezit. Ze kwam bij mij rechtstreeks van de fokker en is na 3 weken gaan kribbebijten. Ik was nog onnozel in die tijd en heb niet gezocht naar oorzaken maar alleen naar gevolgen en heb een poosje maagcompositum van Groene os gegeven en haar geprobeerd meer voer te geven in de vorm van mueslies en slobber..
Ze was altijd een kieskeurige (langzame) eter (duh) maar toen ze een half jaar geleden haar brok en muesli helemaal niet meer wilde en binnen 3 dagen alleen nog maar stro at gingen de alarmbellen (eindelijk) af. Na een scopie bleek ze een maagzweer en overmatige galproductie te hebben. Ze mocht geen brok meer en ik ben hooi bij gaan voeren (op stal wordt 2 x per dag kuilgras gevoerd). Daarnaast voer ik een emmer luzerne en Marstall Force.
Dit was net na het weideseizoen in de winter. En het verschil was direct duidelijk. Ze kwam voor het eerst in 3,5jaar aan in gewicht was veel actiever en sloot zich veel minder af voor de buitenwereld (zowel paard als mens).
Nu is het weide seizoen weer begonnen (savonds/snachts op stal) sinds3 weken en nu dacht ik dat dat de weide het verhaal compleet zou maken en ze helemaal happy zou zijn. Maar ze gaat nu weer van nauwelijks tot niet kribbebijten naar meerdere keren als ik haar zie.. Ze heeft weer meer stress en laat haar luzerne staan.. wat gaat er mis?
Ze werd vorig jaar in de weide veel weggejaagd. Maar nu lijkt ze prima in de groep te staan . (met alleen maar merries) Al ben ik er natuurlijk niet de hele tijd bij.. maar wat ik zo ook van anderen hoor gaat het goed.

Sorry voor het lange verhaal.. ik hoop dat jullie me kunnen helpen?

Is ze van het ene moment op het andere in de wei gezet of is die overgang heel geleidelijk gegaan met steeds een uur erbij? Ik kan me voorstellen dat het precaire evenwicht in de spijsvertering gemakkelijk weer uit balans is.

ILAT schreef op vrijdag 3 mei 2013, 17:25:


Doet ze het kribbebijten alleen in de box of ook in de wei (aan bijv. een weidepaal of boom)?
Als ze het alleen in de box doet, dan lijkt het me duidelijk: niet meer opsluiten, maar lekker buiten laten.

Het is met elke dag een uurtje erbij gegaan. Het kribbebijten is alleen bij poets- en eet momenten. Altijd geweest.

Je schrijft: kribbebijten bij eet en poetsmomenten. Ik begrijp dat je haar in een groep hebt staan overdag. Er is waarschijnlijk toch erg veel stress. Misschien toch een alternatief zoeken Paddock Paradise of waar ze 24 per dag buiten kan staan, wat hooi bijvoeren in een fijnmazig net, is ze lekker lang bezig. Wat afleiden met de poetsmomenten, tussendoor wat oefeningen doen bijv. nek buigen naar de achterhand om een snoepje te pakken, clickertraining bijv. om die cirkel te doorbreken.

Het klinkt toch alsof er weer maagzweer-activiteit is. Als ze 's nachts niet op gras staat, heeft ze dan wel voldoende hooi, liefst in een fijnmazig net, om de nacht knabbelend door te brengen, of ligt er stro op de bodem dat ze kan eten? Bij maagzweren is het zaak dat er zich continu voedsel in de maag bevindt, aangezien de paardenmaag doorlopend maagzuur produceert, niet alleen wanneer er eten binnenkomt zoals bij mensen. Een periode van geen maagvulling kan dan voor nieuwe irritatie zorgen, zeker bij een paard dat er eerder bewezen last van heeft gehad.
Curcuma/geelwortel/koenjit wordt aan paarden met maagproblemen gegeven, dagelijks 2 theelepels. Maar bovenal is nonstop beschikking over ruwvoer belangrijk!

Het kribbebijten tijdens poetsen of andere spannende momenten kan een gevolg maar ook een oorzaak van maagproblemen zijn. Het verschijnsel op zichzelf is moeilijk te bestrijden, wellicht vermindert of verdwijnt het als de voeding en de maag zijn aangepakt.
Ik zou zeggen plaag haar niet met poetsbeurten waar ze een hekel aan heeft. Ik heb een paard dat poetsen haat, het is dan een piranha. Zo'n stalen furminator om de verharing te helpen vindt hij daarentegen weer heerlijk. Dus ros ik voornamelijk met de furminator, zodat hij weet dat ik heus wel rekening met hem houd.
Poetsen is trouwens een mensen-ding.