Hoelang blijft een merrie hengstig? Is dat 3 weken?
Ik blijf er nu een half uur bij staan en dan neem ik haar weer mee naar huis, dan kunnen de ruintjes even lekker met elkaar spelen zonder al die sexuele onrust en gegil!

Talitha schreef op zaterdag 20 april 2013, 21:03:


Nee, ongeveer een week, dan een week of 3 weer niet.
Maar wat is het probleem nou eigenlijk? Al die sexuele onrust is toch juist leuk voor ze? Extra beweging, afleiding, wat te doen....
Ik ben juist altijd blij als mijn hengst met zijn 5e been rondhannest.

Talitha schreef op zaterdag 20 april 2013, 21:03:


Mijn merrie is meestal een week hengstig. De ene keer is ze "hengstiger" dan de andere keer. Nu er een nieuw paard bij ons is, dan is ze extreem hengstig. Dat extreme gedoe duurt hooguit 2 dgn en dan wordt het snel weer minder.

Verleden jaar ook zo'n periode gehad en toen vond ze Preston wel aardig en die mocht haar ook bespringen. hij heeft haar zelfs gedekt . Moet eerlijk zeggen dat ik het wel grappig vond en heb ze lekker laten gaan. Het bespringen en dekken was binnen 2 dgn weer over. Ze hebben er niets aan overgehouden. Vera had alleen een bijtplek in haar haar hals.

Egon het probleem is dat er een hele shetlandpony op haar rug klimt, terwijl ikzelf bedacht had dat ik haar niet eerder een ruitertje op zou zetten voor ze 6 is, i.v.m. beschadiging van de rug als ze nog niet uitgegroeid is. Ze word in juli 2!!
Daar ben ik wat bezorgd om, vandaar mijn vraag hier wat anderen daarvan vinden.
En of het leuk is voor de ruintjes? Ik denk van niet. Normaal spelen ze echt leuk met elkaar, rennen achter elkaar aan zonder agressie. Nu is de hele boel in de stress, zij loopt in het midden te gillen en de ruintjes vechten met elkaar, veel agressie, ze bijten elkaar dan ook echt hard. Als ik haar dan mee naar huis neem, keert de rust terug en spelen de ruintjes weer leuk met elkaar.
Ben je dan van mening dat het juist wel goed is voor die ruintjes om eens te vechten met elkaar Egon? Ik heb weinig ervaring met kuddegedrag en het lijkt mij niet wenselijk dat er gevochten word, maar als er mensen zijn die vinden dat dat juist wel goed is voor ze, dan hoor ik dat graag. Ik sta altijd open voor nieuwe ideeën
Vandaag ging het wel al beter, Noortje gilt nog wel, maar de rest negeerde haar meer. Ik hoop maar dat het snel over is.

Talitha schreef op zondag 21 april 2013, 16:06:


Ik kan natuurlijk niet zien hoe ernstig ze vechten, maar ik kan me voorstellen dat je, je daar zorgen om maakt. Een beetje vechten is in mijn ogen ook geen probleem. Net als het feit dat ik denk dat het niet slecht is voor de rug van je merrie. Maar als je het zelf niet prettig vindt dan zou ik haar er gewoon even niet bij zetten.

Mijn merrie grijpt af en toe ook een ander paard als ze niet snel genoeg weg zijn. Dit resulteert soms in een lelijke bijtplek bij het andere paard. Ook heeft ze Preston soms nog te pakken, maar zolang er voldoende ruimte is, moet hij maar zorgen dat hij vertrokken is op het moment dat ze het aangeeft. Er zijn bij ons ook mensen op stal die hun paard niet bij Vera in het land willen. Ik kan dat wel begrijpen, maar er gebeurt eigenlijk niets ernstigs (mits er voldoende ruimte is). En nu ze geen ijzers meer heeft durft een ander misschien wel weer. Alhoewel ze bijna nooit slaat. Een beetje vechten, bespringen, stoeien past toch eigenlijk wel in de "Paard Natuurlijk" gedachte of begrijp ik het nu verkeerd?

Preston schreef :


Ik zie dat toch heel anders, eerlijkgezegd. In een kudde hoort rust en veiligheid te zijn.
Want ook de lageren in rangorde hebben rust en eetplekken nodig. Paarden die dmv agressie (vechten, bijten, in een hoek drijven, trappen) zijn geen goede leiders.
Stoeien, prima, zoals jonge ruinen/hengsten onder elkaar. En eens een kuddelid op z'n plaats zetten daar heb ik geen moeite mee maar meer mag dat niet zijn. Bijtplekken kun je tot op zekere hoogte tolereren (ligt aan de situatie waarin het gebeurt) maar ik persoonlijk verwijder raddraaiers en onruststokers uit de groep of ik deel de groep zo in dat raddraaiers door de faire paarden op hun plek gezet en gehouden worden. Een paar dat geregeld bijt is in mijn ogen zelf onrustig dus daar moet je iets mee.

Het dekken van zo'n jonge merrie vind ik niet heel erg 'natuurlijk'. De ouderen laten de jongeren gewoonweg met rust maar als er niks anders te sexen valt zou het best kunnen dat ze genoegen nemen met een twee jarige. Ik vind dat je gelijk hebt bij het oppassen voor haar rug. Sommige ruinen zijn zo verstoord in hun dekgedrag of sommige merries blíjven zich maar aanbieden, die mag je best een beetje tegen henzelf beschermen als het te gortig wordt. Ik heb wel rugpijn gezien bij een gastmerrie en een gastruin die altijd in afzondering gestaan hadden, hier nu in training waren en nu van geen ophouden meer wisten. Ik kan dat geen natuurlijk gedrag noemen. In de natuur wordt er ook niet maar lukraak gesext. Er zijn voorkeuren en het is een heel spel. Sterker nog; niet elke hengst/ruin mag zo maar op een merrie springen. Zodra Noortjes hengstigheid ophoudt zal het wel rustiger worden. Maarja, da's dan maar voor een paar weken dus het is wellicht toch aan te raden na te gaan denken voor een oplossing op de lange termijn.

Talitha schreef op zondag 21 april 2013, 16:06:


Ik vind, eerlijk gezegd, het hele idee om op een dergelijk ieniemienie poownieprutseltje (ja hoor, ook ik vind ze schattig en krijg acuut een knuffelaandrang maar het zijn géén barbies!) een ruitertje te zetten zotter maar ook totaal onvergelijkbaar met de dynamiek van omgang met soortgenoten. Ik bedoel dit allemaal heel technisch, dus niet als waardeoordeel.
Technisch zijn de verschillen gewoon berekenbaar: de soortgenoot staat op eigen achterbenen op de grond terwijl het ruitertje simpelweg ballastgewicht is. Andere woorden: omdat het gewicht van een steigerende/opspringende pony helemaal naar de achterbenen verplaatst wordt is er relatief veel minder gewicht dan het misschien lijkt op invloed van hetgeen besprongen wordt, een totaal andere bewegingsdynamiek dan de toegevoegde gewichtsconstante van een ruiter.
Er klimt dus geen "hele shetlander" op haar rug maar misschien slechts eentiende daarvan, in tegenstelling tot wel een heel ruitertje.


Ik hoor je niet over serieuze beschadigingen. Als ik daarop af ga kan ik weinig anders dan ongezien concluderen dat er een heel stuk belevingsfilter van jou in de beschrijving zit en inschatten dat het met de aggressie wel mee valt. Vooral omdat ze erna weer even goede vriendjes zijn (dat is bij echte aggressie echt niet zo!).


Ik denk dat vooral veel regelmatiger meer sex sociaal erg goed voor ze zou zijn. Daar is het nieuwe en spannende verbazend snel vanaf. Ook in situatie waar relatief onbeperkt ruimte is heb ik clubs van hengsten braaf, allemaal met een stijve, in de rij zien staan voor één sletmerrie, leek heel erg op de goedkoopste hoerenkeet van de Wallen. Bijzonderheid was dat dezelfde sletmerrie een halve dag eerder nog onbenaderbaar voor ze was!


Het komt op als poepen en is ook weer snel over, voor het weer terug komt
Het is maar forum, we zijn er niet bij, maar vanuit mijn wel uitgebreide ervaring met sociaal gedrag bij paardengroepen vraag ik me ernstig af of het niet in veel grotere mate jouw beleving is die onwennig tegenover het ponygedrag staat en al die herrie en heftigheid onplezierig vindt.

Coralie schreef op donderdag 18 april 2013, 23:32:

AH... ok .. dan ga ik weer sparen ..méér zekerheid dan bij de bank ! :)

Myriam

Misschien dat het gedrag ook deels te verklaren is uit het feit dat ze niet de hele dag bij elkaar staan, maar telkens maar 1,2,3 uur?
Ik ben er persoonlijk geen voorstander van om paarden/pony's telkens voor een paar uur of een paar dagen in een andere groep te plaatsen. Je creëert dan iedere keer weer rangorde geschillen en misschien ook wel oververhitte sexdrang.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Je zet ze bij elkaar om 'even lekker te spelen'. Wat er gebeurt is dat er steeds gevochten wordt om de beschikbare merrie. Die daarna weer weggaat, dus de volgende dag herhaalt het patroon zich. Het is anders dan bij honden die je mee naar het park neemt om met soortgenoten te spelen. Je verstoort nu steeds de samenstelling van een kudde.

Het vechten is ook niet dat het bloed in de rondte vliegt hoor, maar voor Noortje hengstig werd, vochten ze niet, het was alleen maar spel, vriendelijk en ontspannen.
Ik denk zelf dat het probleem vooral komt door gebrek aan training van de ruin die er steeds op klimt, deze pony is erg lastig, gedraagt zich dominant en kreeg geen training. Er zijn wel meer problemen met deze pony waar ik en de eigenaresse tegenaan lopen. Gelukkig heeft ze mij gisteren om hulp gevraagd en zijn we vanmorgen begonnen met de training. Deze pony is nog geen 3 en ja, wat kun je verwachten van zo'n jong ding die verwend word en alles mag!
Ik denk dat de rust snel zal wederkeren. Hij krijgt nu in ieder geval genoeg om over na te denken.
Ik denk dat het verhaal van Pien mij toch het meest aanspreekt, in een kudde hoort rust te heersen. En ondanks dat ze maar een paar uur per dag samen zijn, gaat dat altijd prima. Ze spelen samen, kroelen samen en gaan naderhand net zo makkelijk weer mee naar huis. Als ik op vakantie ga, logeren ze ook daar. Er is nog niet eerder onrust geweest, alleen dus nu Noortje de grote slet ging uithangen. De ruintjes van de buurvrouw zijn 2 en 5, mijn eigen ruintje is 4 en is er ook een keer opgeklommen, maar hangt dan rustig op haar billen en word er niet onrustig van. Dat vind ik ook geen probleem. Maar die andere ruin springt er wild op, hangt helemaal over haar heen en doet heel gestressed, dat ziet er heel anders uit.
En ja, Noortje is de enige merrie in de groep. Nee, zal wel niet handig zijn, maar het is niet anders, er komen geen pony's bij

Christel Provaas schreef op maandag 22 april 2013, 12:14:


Er word niet steeds gevochten hoor, dat is pas sinds een paar dagen, sinds Noortje hengstig is.
Ik vind dat ze zich aardig als honden gedragen dan