Anne Maria schreef op zondag 30 oktober 2011, 23:34:


Heel erg fout voorbeeld.
Mensen veronderstellen een soort van vrije keus bij wormen, inderdaad zoals iemand de keus heeft wel of niet naar een kroeg te gaan, en als de ene kroeg niet bevalt naar een andere te gaan.

Een worm heeft geen keus. Geen enkele.

Hij wordt door een willekeurig paard opgenomen, en dat is zijn enigste en laatste mogelijkheid om te overleven. Buiten wacht slechts de dood.

Om jouw analogie even te corrigeren: Jij loopt over straat en er komt ineens een bende psychopaten aan die iedereen neer knalt die ze zien. Jij vlucht de eerste de beste open deur in die je ziet. Dit blijkt een kroeg te zijn. Jij hebt niet voor die kroeg gekozen, je had niks te willen.

Die psychopaten blijven rondlummelen rond de kroeg. Iedereen die naar buiten komt wordt afgeschoten.
Maakt het jou tegen sluitingstijd nog maar een biet uit of die kroeg "onaangenaam" wordt omdat de TL-buizen aangaan, of dat de kroegbaas een honkbalknuppel pakt? Jij verdedigt jouw positie met hand en tand, want buiten ga je sowieso dood.
Degenen die zich naar buiten laten jagen gaan dood en krijgen in ieder geval geen kinderen meer. Degenen die het langste blijven en uiteindelijk de kroegbaas weten te overmeesteren blijven wel leven, en krijgen kinderen, waarvan er een redelijke kans is dat ze de vechtersmentaliteit van hun ouders vererven.


In het geval van de wormen komt er nooit meer iemand kijken, elke worm is per definitie een eenmalige klant.

Enfin, dit is waardoor ik in alle analogieen geen onderscheid maak tussen middelen die de wormen doden of "verjagen". In beide gevallen is het gewoon "doden". In beide gevallen maak je een selectie tussen wie wel en wie niet zich voort kan planten en zodra je een selectie maakt ben je doelgericht aan het fokken, op weg naar een resistente stam.

Frans

Christel Provaas schreef op maandag 31 oktober 2011, 7:29:


Ten eerste is het niet "Frans zijn theorie". Hij is niet van mij en het is bovendien geen theorie maar een bewezen feit. Van dit principe maken we dankbaar gebruik met fokken, kweken, en hebben we overlast omdat steeds allerlei antibiotica en andere bestrijdingsmiddelen na enige tijd onwerkzaam worden.

Ten tweede heb je gelijk. Door kalk te strooien selecteert je de boterbloemen uit die beter tegen kalk kunnen, een prima manier om boterbloemen te kweken die beter bestand zijn tegen kalk.

Helaas duurt jouw leven te kort om de resultaten van dit kweekbeleid te kunnen aanschouwen. In het geval van wormen, die een zeer korte levenscyclus hebben en zich bovendien massaal voortplanten, kun je de resultaten al na korte tijd waarnemen.

En ten leste is jouw analogie met boterbloemen inderdaad een goed voorbeeld. Noch boterbloemen noch endoparasieten hebben een vrije keus om zich ergens te vestigen of een beter plekje te zoeken. In beide gevallen is "verdrijven", "verjagen", of "minder aantrekkelijk maken" simpelweg een synoniem voor "dood maken".

Frans

Duivelsklauw (Harpagophytum) wordt niet aangeraden bij verzwakte patiënten met een slechte darmwerking. Verder mag het niet gebruikt worden bij maag- en/of darmzweren, omdat het de maagsapafscheiding bevordert.
Misschien dat Cox compositum van Groene Os wat kan helpen. Dat lijkt me een kruidensamenstelling die over het algemeen goed verdragen zal worden:
***
(Van de fabrikant)
Eigenschappen per ingrediënt:
• Boswellia en yucca zijn bekende pijnstillers.
• Yucca, rozemarijn en Zingiber(gember) hebben onder andere een
sterke COX-2 remmende werking.
• Camellia (groene thee) en Cynosbati (rozebottel) zijn sterke
antioxidanten.
• Lavendula werkt kalmerend en verkoelend en compenseert de
verwarmende werking van de gember en rozemarijn.
• Gember en lavendel werken kalmerend op de maag en darmen.
• Rozemarijn werkt opwekkend.
***

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Eén van onze vzw-paarden (27 jaar oud) heeft een hernia en staat al een jaar op duivelsklauw (te verkrijgen bij de apotheek). Soms, bij een erge aanval, krijgt hij een cortisonenspuit, maar dat is nog maar 2x geweest op anderhalf jaar, het is ook nogal belastend dit continu te gaan geven.

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:24:

Hoe meet je resistentie?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Spirithorses schreef op zondag 30 oktober 2011, 23:21:


Bij twijfel dus een EPG


Ik ken de samenstelling van de groep, ik ken het "worm-profiel" van elk paard en van de groep. Als je 7 paarden hebt lopen moet je maar 1 eitelling laten doen, in plaats van 7.
Heb je een duidelijke stijging in het groeps beeld, kan je het "zwakste" paard nog individueel monsteren. (je sterkste paard zal zelden de 'boosdoener' zijn.) Scheelt toch 5 eitellingen.

Wicher Holland heeft er ervaring mee, mail hem eens?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ik blijf het even irritant niet snappen, mijn excuus
Pak ik er even een eerder bericht bij:

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:50:


Hoe maakt het paard er dan korte metten mee? Waarom kan het ene paard dat beter dan het andere? Want als er bij paarden op dezelfde weide die op dezelfde wijze gehouden verschillende tellingen voorkomen dan is er toch ergens een verschil?

Waar is dat paard dan net mee bezig?
En dat afweersysteem kan op geen enkele manier versterkt worden?


Anne

Nils Vellinga schreef op maandag 31 oktober 2011, 20:32:


Een levensvorm is resistent geworden tegen een bepaald soort gif zodra de betreffende levensvorm zodanig veranderd is dat het gif nauwelijks tot geen uitwerking meer heeft op die levensvorm.

Frans

Anne Maria schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:09:


Frans wil het altijd simpel houden, voor de leesbaarheid. Hij slaat hier (voor het gemak) een fase over en dat is het larve stadium. Mijn 'aan name' is dat de worm al in het larve stadium aangepakt word. Niet alle larven, maar voldoende om de ei productie laag te houden. Net als de voeding bodem van de klaver, van jou en Cristel.


Worm bestrijding?


En hoe werkt dat 'afweersysteem' dan volgens Frans?

Tuurlijk wel, maar het betreft altijd een aantal criteria, waar aan moet worden voldaan.
Het is altijd 'holistisch'

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:21:

Zo werkt het, maar hoe meet je het?
Gewoon, het simpele feit dat er geen meer dood gaan?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Frans Veldman schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:37:

Ik zou toch heus zeggen dat je een zwakkere soort kweekt, omdat hij immers geen ideale voedingsbodem heeft. Zuurminnende planten op een basische bodem staan eerder te verpieteren dan heel sterk te worden.

Anne Maria schreef op maandag 31 oktober 2011, 21:09:


Geeft niet hoor!


Nu kom je op het terrein van het immuunsysteem. In tegenstelling tot gif, kruiden, etc. is het immuunsysteem een actieve bestrijding, die zich kan aanpassen aan de omstandigheden en zelfs kan leren. (Op dit laatste principe berust vaccinatie). Het natuurlijke afweersysteem is feitelijk de enige vorm van bestrijding waarbij resistentie actief wordt bestreden: Als de parasiet verandert, verandert het afweersysteem gewoon mee.

Waarom het ene paard het beter kan dan het andere? Hiervoor zijn vele oorzaken. Leeftijd bijvoorbeeld. Een immuunsysteem kan leren. Herhaalde blootstelling aan een bepaalde ziekteverwekker zorgt voor een herkenning van die ziekteverwekker zodat die beter kan worden bestreden. Veulens lopen gemakkelijker ziektes op omdat het immuunsysteem nog niet alle ziekteverwekkers herkent. In dit systeem kun je niet van buitenaf ingrijpen, zonder blootstelling gaat het niet. Je kan ook niet immuun worden tegen rode hond zonder blootstelling (al dan niet middels een vaccin).
Een andere reden kan zijn dat het paard tegelijkertijd ook nog met andere ziekteverwekkers bezig is. Het immuunsysteem kan maar een beperkt aantal verschillende ziekteverwekkers tegelijk "behandelen".
En verder is er natuurlijk ook een aangeboren variatie. De ene heeft nu eenmaal een aangeboren betere weerstand, terwijl een andere aangeboren betere hoeven heeft. Ook daar kun je niet echt invloed op uitoefenen, behalve dan door selectief te fokken.


Ja, in de mate waarin het paard immuun is geworden voor de ziekteverwekker. Hiervoor is dus ook blootstelling aan die ziekteverwekker nodig. Vaker ontwormen leidt tot een geringere blootstelling dus ook aan een verminderde weerstand tegen die ziekteverwekker.


Met het afstoten van de betreffende worm. Waarschijnlijk middels een lokale ontstekingsreactie, maar de details hierover weet ik niet, dat is echt een vakgebied apart.


Nee. Alleen (herhaalde) blootstelling werkt. Je wordt niet immuun tegen rode hond door wat kruiden te gebruiken, noch zal na een blootstelling de immuniteit "beter" worden als je er ook nog wat "weerstand verhogende" middeltjes bij gebruikt. Er worden heel wat zogenaamde "weerstandsverhogende" middeltjes verkocht, maar geen van allen doorstaat een simpele dubbelblinde proef. Het immuunsysteem lijkt niet echt van buitenaf te besturen te zijn, behalve dan door vaccinaties, maar dat zijn gewoon verkapte blootstellingen aan de ziekteverwekker.

Het wordt nu trouwens ook wat verwarrend. De kruiden zouden de wormen verjagen, maar nu zijn we op zoek naar iets dat de weerstand verhoogt? Dat zijn wel twee totaal verschillende dingen hoor!

ALS er al een weerstandsverhogend middel zou worden uitgevonden dan kun je dat moeilijk aanprijzen als "ontwormmiddel", het zou een veel bredere werking hebben dan dat (en de uitvinder ervan een Nobelprijs opleveren).

Frans