Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 15:06:


Als ze geen oorzaak vinden, mag paard in zo'n geval aan de corticosteroïden.
Dus of het dan meerwaarde heeft als placebo-effect om dan ook die Ecuchol etc... voor te schrijven?
DA's verdienen daar ook niet persé aan want het is vrij te koop.

Er zijn ook nog andere middeltjes oa. met die mariadistel in.
Oa. Hemopar en Heparen heeft paardlief hier toen ook gekregen.
Die Heparen was niet vrij verkrijgbaar.

e m kraak schreef op woensdag 19 oktober 2011, 13:24:


Als je resistentie volledig wilt voorkomen dan volstaat alleen 100%. En dat is uiteraard nooit haalbaar dus zal er altijd vroeg of laat resistentie optreden. De kunst is om dat moment zo lang mogelijk uit te stellen. Je kan zelf de rekensom wel maken wat er gebeurt als een middel slechts 50% uitroeit, verdrijft, of wat dan ook.


Ik heb het niet over volledig uitroeien, maar over uitroeien in het individuele paard waar je medicatie (al dan niet "natuurlijk") op loslaat. Dat moet je dan grondig doen want anders selecteer je de beste wormen uit voor de productie van nageslacht.


Maar dit is niet voor iedereen haalbaar. Hoe dan ook, dat was niet het discussiepunt. De discussie ging er over dat ALS je een middel toepast, je dan ook maar beter kunt zorgen dat het een effectief middel is, want anders hou je je bezig met het fokken van betere wormen. Net als dat een halve antibioticakuur slechter is dan helemaal geen kuur.

Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 15:20:


Misschien moet je dan wel helemaal van de paard-hoort-in-groene-hollandse-wei-fixatie af. In het grootste deel van het mondiale verspreidingsgebied weten de paarden niet eens wat een wei is!

In ieder geval is nmm de monocultuur houderij met een te grote dichtheid de enige oorzaak van een logische endoparasitaire overlast.



Dat ben ik helemaal met je eens, en of het middel nu peperkoek of ivermectine is maakt daarbij idd niets uit.
Maar we tiepen verder nogal langs elkaar heen want ik wil helemaal geen middel gebruiken maar de aandacht op de oorzaak en betere aanpak daarvan richten.

Frans Veldman schreef op dinsdag 18 oktober 2011, 14:13:

Ben blij dat jij in het onderzoek een oplossing ziet.

Bij mij roept het alleen maar meer vragen op.
Waar is bijvoorbeeld het IGF dat de receptoren zou horen te bezetten?
Is het ontbreken van IGF misschien een mogelijke oorzaak van insulineresistentie? IGF1 zou de afgifte van insuline remmen en zorgt zelf via de receptoren dat glucose en eiwitten de cel in kunnen.
Er is een verband tussen groeihormonen en magnesium, een fout in een bepaald groeihormoon, EGF, zorgt ervoor dat er geen/weinig magnesium wordt terug geresorbeerd in de nier, waardoor een ernstig magnesiumtekort kan ontstaan.
Groeihormoon zorgt ervoor dat minder glucose wordt omgezet in vet, verlaagt het cholesterol, verbetert spiermassa en botdichtheid, etc.

Maar goed, ik blijf wel puzzelen. Word ik alleen maar wijzer van.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 15:20:


Ik maak hier even een apart antwoord op anders gaat alles helemaal driedubbel door elkaar heen verwarren.

OK... je wil bij jouw individuele paard van 100% alle endoparasitaire kwellerij af...
(als iedereen dat wil hebben we het wel degelijk over een beoogde volledige uitroeiing)

Daar kun je dan proberen "een middel" voor te gebruiken, wat dan zoals je aangeeft 100% effectief toxisch voor de doelgroep zou moeten zijn, maar zolang je de omstandigheden waarin je paard moet leven en onmiddellijk een herbesmetting op doet niet verandert is dit een dweilen met de kraan open. Schiet voor geen centimeter op!

Wat wel werkt is de omgeving van jouw paard dusdanig wijzigen dat er geen cycli van de betrokken beestjes waar je vanaf wil mogelijk zijn. Na verloop van tijd zul je moeten merken dat de besmettingsdruk daalt en zelfs totaal verdwijnt, ook zonder toepassing van je "middeltje", omdat de eerder aanwezige beestjes nu eenmaal ook niet het eeuwige leven hebben en zich niet langer succesvol en massaal kunnen voortplanten.

Ans Jondral schreef op woensdag 19 oktober 2011, 14:28:


Dat is fijn om te weten en mag ik je in gedachten houden als ik eens iets inzien wil waar ik echt niet bij kan?


Ja natuurlijk, maar ik ben geïnteresseerd in de directe onderbouwde argumentatie van de betrokken DAs. Dat is iets anders dan wat eventueel ergens in databanken te vinden is, want dan zou ik ook weer de context van de onderzoekjes moeten opsnorren en op onafhankelijkheid et cetera gaan beoordelen en daar heb ik geen trek in.

Misschien een aardig artikel voor mensen met paarden met (aangetoonde) lever-problemen.
http://www.ker.com/library/health/2010/06/nutritional-support-of-horses-with-liver-disease.html

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

e m kraak schreef op woensdag 19 oktober 2011, 16:11:


In bericht 238181 vroeg je nochtans naar 'onderbouwde peer reviewde publicaties'
Dan bied ik alleen eens iets vriendelijk aan, is't weer ni goed.

Er is een verklaring voor hoor. Mijn DA wist enkele jaren geleden alleszins redelijk vlot uit te leggen waarom ik dat volgens haar moest geven. Maar dat schreef ik eerder al ergens.
T'is alleen ondertussen al enkele jaren geleden en ik weet het fijne er niet precies meer van.
En paardlief woont ondertussen bij een andere DA thuis, dus ik zie die DA nog maar zelden.
Om dan iets van jaren geleden persé te gaan navragen...