@Merel:doe ik!
@Alegria:4 jaar geleden had hij in deze zelfde pees een gat....niet zo gunstig dus....donderdag scan,ben benieuwd...
@Angelique:ja wij blijven gewoon eigenwijs he en inderdaad zie ik Damien niet als 'oud paard' en hij is in goede conditie,dus ik geloof wel dat herstel mogelijk is.Alleen is het wel dezelfde pees als 4 jaar terug,dat baart me wel zorgen.

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 21:47:


Hoe zou dat komen? Enig idee dat juist die pees bij dat been zwak is?
Scheef? Of zoiets?

Coralie schreef op dinsdag 12 juli 2011, 21:57:


4 jaar geleden kreeg hij tijdens het stoeien met zn 'broer' n klap tegen zn pees.Na een jaar was het genezen en heb ik 3 jaar normaal gereden,zonder kreupel en/of dik,gecrost en gesprongen en TRECwedstrijden,alles.
Nu stapte hij (in stap) in een zompig gat in een ruiterpad,hij moest zn been echt uit de zuigende blubber trekken.
Dus twee keer een dom ongelukje en toevallig (?) hetzelfde been.
Al 18 jaar lang heeft hij alle ongelukjes aan zn rechtervoorbeen,in draad gehangen,in glas gestaan,schop gehad,achter hek blijven hangen,onder randje ijzer gekomen,enz enz.
Ik denk wel dat het peesweefsel in dat been minder goed is dan links,dus misschien als hij met zn linkerbeen in dat gat gestapt was,dat er geen peesblessure was ontstaan...

Gewoon een flinke tijd op het weiland parkeren. Pezen zijn altijd een langdurige kwestie, ook bij jonge paarden.

Hai Suzanne,

Niet zo mooi, maar er is denk ik zeker nog goede hoop.
Het grote probleem met peesletsel is dat de meeste mensen veels te vroeg weer aan de gang gaan met hun paard. 8 weken rustig aan de hand, het pootje is slank, hij loopt niet kreupel meer en we gaan weer als vanouds verder. Met als gevolg grote kans op herhaling.
Ik citeer even Van Schie (de pezendokter van NL) in zijn promovendi van 2004:

Een schrikbarende bevinding was de uitbreiding van rupturen gedurende de eerste vier weken na het ontstaan, zelfs na box-rust. Van groot belang in deze periode is dus ondersteuning, eventueel met gips, zelfs als het paard geen tekenen van kreupelheid vertoont. Hoewel significante individuele verschillen in de mate van herstel werden waargenomen, was het herstelproces zelfs 20 weken na het ontstaan van de blessure nog verre van voltooid. Wel bleek dat al na 14 weken een goede prognose te geven was van het herstel en dat de periode van 12 tot 16 weken van cruciaal belang was voor de uiteindelijke kwaliteit van het peesherstel..... Teveel belasten is niet goed, maar te weinig en te laat evenmin.

Dat het zo vaak fout gaat komt dus over het algemeen dat mensen niet de tijd nemen en het revalidatie moeilijk is. Een keer een sprintje trekken of onhandige beweging in het land brengt je weer terug naar af maar maanden boxrust is ook zo weer wat.
Ik zou denk ik schade bekijken met da, boxrust in eerste periode en dan tussentijds herstel bekijken en naar aanleiding daarvan weer opbouwen naar rustige beweging. En 20 is zeker nog niet oud maar voor veel klanten van de DA te oud om nog veel energie, geld en zorg in te steken zonder garantie vandaar mischien zijn advies. Via deze link:
http://www.echoconsult.nl/articles%20and%20press.htm

Krijg je wat meer inzicht in peesproblemen en revalidatie in een paar artikelen van Van Schie en is ook link naar de wetenschappelijke studies

Dankjewel Muriel,veel info!
@Arabesk:hij staat geparkeerd hoor

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 21:47:


Had het gelezen Suzanne, ook van mijn kant beterschap!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:39:


Nou, van mijn kant ook, Suzanne. Tis niet niks in onzekerheid te moeten verkeren.
Laat je ons de uitslag weten?

Groetjes, Pien

Doe ik meisjes Fijn dat jullie allemaal zo meeleven, dat moet helpen he!

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:51:


Nee, dat helpt, zeker weten, uit eigen ervaring hier!!

Heel belangrijk bij peesletsel is het management de eerste dagen. Koelen, rust en geen bewegingspieken. Het acute stadium heb je helaas al doorlopen; toch zou ik ook nu nog afspuiten en stappen op harde gelijke bodem. Scan laten maken om te monitoren hoe erg het is en na drie maanden weer om te zien of er herstel gaande is.

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:51:


Toen ik zo in de z**k zat met BD was ik ook blij met alle gesprekjes en luistermomenten.
Ik weet hoe goed het doet te weten dat je er niet helemaal alleen voor staat.

En je hebt gelijk; we houden hoop en we blijven positief gestemd!

Groetjes, Pien

Nou zeg! Dit is een k.. bericht! Ik schrik er zelfs even van!

Houd moed en zet door hoor! Mijn instructrice schrok toen ik laatst een opsomming maakte van Bart zijn beenproblemen. 'Dat ie nog goed loopt!', zei ze. Maar met liefde en geduld komt het verst. En dat kunnen we aan jou wel overlaten.

Dikke knuffel en heel veel sterkte,

Liefs Marsha

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:59:


Vanaf zn verstapping heb ik dat ook gedaan,rust,koelen en over harde weg stappen.
Maar vanmorgen was hij op zn kleine stukje wei toch flink aan t crossen...
Ik durf t niet kleiner te maken omdat ik bang ben dat hij dan verdraaiingen krijgt,nu kan hij in elk geval rechtuit een stukje.
Pees was wel weer dunner,dankzij de regen die volop viel.
Nou ja,we gaan ervoor!