joop schreef op donderdag 9 juni 2011, 15:46:

Soms is het weleens jammer Joop, dat ze niet kunnen praten he?
Tot een paar weken geleden zag hij er eigenlijk best wel prima uit.
OK, slank... maar niet écht mager. Maar de laatste weken gingen bij mij de alarmbellen alweer luid rinkelen! Ondanks vers groen valt hij gewoon af. Dan IS er wat.
En hopelijk idd. die tanden.

Jules had toevallig grasbrok en bietenpulp meegenomen uit NL, ben ik daar ff blij mee nu )
Ben nu steeds kleine beetjes aan het klaarmaken, samen met scheutje Vit.E olie en z'n AB... eens zien of er weer wat vlees bij kan komen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 9 juni 2011, 18:16:

Nee, ik merk dat niet. Wél dat er vrij vaak van die balletjes gras lagen, en dat komt altijd door tandproblemen. Ook dat hij vaak belletjes stond te blazen, maar ik gaf die verdwenen voortand de schuld. En dat zie ik nu ook niet meer. Omdat ze onbeperkt bij het hooi kunnen komen kan ik niet bepalen wat hij wel/niet naar binnen krijgt.
Wel dat Catcher model 'PLOFZOMETEEN' is... en Chaser echt een wandelend skelet.
Denk ook dat je het vrij snel ziet.

Beetje vertroetelen.... vandaag heeft ie weer overal lopen rondsnacken, er staat nog zo her en der nog wel wat gras, vooral langs het terras. Paard weet toch al niet beter of hij kan overal bekapt worden en dat is dan ook wat ik gedaan heb.
Zo halverwege de dag staat ie dan zowat op het terras heerlijk te tukken.
Moet zeker niet gekker worden

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Je mag blij zijn dat hie van die tand vanaf is
Nu moet je idd wel regelmatig die tegenoverliggende tanden, die niet meer afgesleten geraken laten terugzetten zodat ze de kaak niet gaan blokkeren noch in het tandvlees gaan prikken.

Cindy Helms schreef op vrijdag 10 juni 2011, 14:03:


) Ja, DA komt a.s. dinsdag terug, voor controle. Denk dat we dan al na 'n 1/2 jaar weer de boel moeten controleren. Gewoon zien hoe het gaat.
Voorlopig lijkt het erop dat hij goed eet. Als er nu nog wat gewicht aankomt, ben ik weer tevreden. Slank is prima, maar graatmager niet!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Even een update want Jacqueline is bezig: Carmen heeft opnieuw een koliekaanval gehad, ze is gespoeld met parafinne en heeft pijnstiller en verslappers gehad (dit was allemaal gisterenavond) maar het is nu nog steeds niet goed. De rest van het verloop zal Jacqueline waarschijnlijk zelf wel vertellen... we hopen nog steeds op een wonder, maar dat zit er niet echt meer in...

Wat nou, jeetje zeg....
Dat is balen...reageert Carmen wel op de medicatie? Al is dat niet voor lange duur?
Mijn oudste heeft namelijk eind vorige zomer in een paar weken tijd zoveel kolieken gehad dat ik t ff niet meer weet, stuk of 7 dacht ik.
Mager als een skeletje, inclusief kapstokjes op de heupen..Iedereen,ik ook, dacht echt dat ze dood zou gaan, maar zolang ze nog wilde(met enige aansporing dan toch) zijn we doorgegaan en daar heb ik geen spijt van.
Nu is ze na een aantal zand weg- en lijnzaad- kuren wel weer opgeknapt...en nu zelfs weer gewoon beter dan slank te noemen, er komt zowaar weer vlees op.

Oh, Ik hoop toch zo voor ze, dat de paraffine Carmen er doorheen helpt, fingers crossed...

He verdikkie. Akelige rotkoliek

Hoop dat alle toch goed gaat komen. Sterkte!!!

Carmen is er niet goed aan toe.
Toen woensdag de pijnstillers waren uitgewerkt, zakte ze stilaan terug, ze werd sloom en was haarzelf niet. ze at nog wel. Wel veel minder darmgeluiden.
Donderdagochtend was ze niet beter, ze bleef sloom maar at nog. Darmgeluiden waren niet vermeerderd.
Donderdagavond geen verandering.
Vrijdagochtend lag ze in de modder op haar zij. We verschoten want Carmen ligt quasi nooit en al helemaal niet op haar zij. Ze kwam wel recht maar ging om de paar minuten liggen. Had duidelijk veel pijn. Wilde niets eten. Dierenarts gebeld maar tegen de tijd dat die er was, (namiddag) was het juist weer wat beter en die heeft een fles achtergelaten voor maag en darmen, ben de naam kwijt, iets met digest...We waren enigszins gerust gesteld, slijmvliezen nog roze, nog altijd darmgeluiden...het zou wel goed komen....maar diezelfde avond was het toch weer goed mis. Weer dierenarts gebeld, om 22h30 was die er en zij heeft een parafinespoeling gedaan en een spuit buscopan gegeven. Carmen zakte met momenten door haar 4 benen, haar ogen stonden nog op half , ze stond te trillen over heel haar lijf....heb een deken gekregen van de verhuurster, een schat van een mens, en heb Carmen een deken opgelegd.
Ze had geen darmwerking meer.
We hoopten dat de parafine zou helpen.
Vanmorgen stond ze recht maar weer had ze in de modder gelegen, haar deken was één grote modderhoop. De zon scheen, dus deken af en schoon gespoten maar we moesten hem rap weer opleggen want Carmen stond en lag weer helemaal te beven over heel haar lijf. Duidelijk veel pijn. Kon het niet meer aanzien. Da gebeld. Mijn da kon niet komen (heeft een afgescheurde spier in haar been) en de andere was op cursus. Mijn man was mee op de wei, om te helpen op te kuisen, ik zit met mijn rechterpols in de gips...hij was geshockeerd en zei waaarom verlos je haar niet uit haar lijden....een genadespuitje....ik was bijna zo ver ...
Heb haar dan zelf een half zakje pijnstiller door haar digestsiroop via een spuit toegediend in de mond en ze beterde in de loop van de ochtend....
Vanavond was ze terug weer slechter en wilde nog steeds niet eten...wel was er wat mest...daarvoor, de dagen ervoor waren het twee minieme hoopjes mest per 24 uur of een heleboel gepers 3 kleine flabbertjes mest. Het was waterdun, maar het was er.De pijn was weer minder, ze was rustig, de aanvallen minder en veel minder hevig. Vannacht was het dan weer iets beter en we hebben iets gevonden dat ze wil eten; wortels. We moeten haar darmen in gang houden en dan moet ze wel eten natuurlijk.... ze mest weer wat....een vettige waterdunne mest maar ok. hoorde wel nauwelijks of eigenlijk geen darmgeluiden. Toch was ze rustig en was de pijn draaglijk.

Tot zover de update.
Van bevangenheid is geen sprake, die pulsatie zal een gevolg geweest zijn van of een reactie op de koliek die eerste nacht..

Ohjee, wat een vreselijke tijd hebben jullie nu,
Alles wat we kunnen doen voor je is hopen!
En dat doen we dan ook...
Ik ben blij dat je een bericht hebt geschreven, want het houdt me wel vreselijk bezig, Jammer dat het nog geen goed bericht is...
Ik wens je heel veel sterkte hoor... en blijf voor je duimen...