Marlies Sanders schreef op vrijdag 25 maart 2011, 9:37:


Daar zat ik ook aan te denken.

Milieuvriendelijke oplossing: Als het stormt even je hoofd buiten de deur en weg waaien de luizen.....

Sorry Piet, kon het niet laten.....

Monique

Spirithorses schreef op vrijdag 25 maart 2011, 9:41:


Koliek door hengstigheid heb ik nog nooit meegemaakt, maar met Indy kon ik niets doen als ze hengstig was, helemaal hoteldebotel, ging op mijn tenen staan, wist niet meer wat links of rechts was. Mijn huidige dames heb ik in die twee jaar dat ik ze heb nog niet hengstig gezien. Kim interesseert zich wel voor heren en gaat dan prachtig draven met een krul in de nek waar Anky jaloers van zou worden. Lily toont net zoveel interesse in zowel heren als dames, maar laat geen hengstige reactie zien.

Misschien van de "verkeerde kant", zoals die fantastische dekhengst van een kennis van mij, die bang werd van hengstige merries en hinnikend bij het hek ging staan: "Haal me hier uit!".

Monique

Prima, maar jullie vergeten dat ik knoflook eet
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Hier ook nooit koliek door hengstigheid.
Wel merries waar geen land mee te bezeilen valt.
Pête wordt dwars en als je ermee rijdt, gaat ze tegen je been aanhangen.
Charly wordt een gillende drama-queen. (Is ze zo ook al, maar dan dus nog een gradatie erger.) En Mandy vindt iedereen opeens heel sympathiek.
En de dames zijn ook nog eens zeer regelmatig hengstig winter en zomer. Elke 3 weken plezier dus.

Vinden jullie het fout om daar aan toe te geven?

Dit weekend dahct ik even rustig te gaan wandelen
Was al weer enkele maanden geleden (de evacuatietrip tijdens overstroming in november niet meegerekend) en eigenlijk maakt dat voor Queenie niet uit.
Een week of een jaar geleden, lekker bitloos, rustig en voor een zenuwpees als QUeenie vrij mak eigenlijk (schrikt zelden)
Maar dat was buiten de hengstigheid gerekend!
Nog geen 2km verder was t al patat!
Madamme zag een ander paard ergens 500m verderop en begin te trippelen, maakte zich groot, briesen, enfin, zoals al beschreven: geen land mee te bezeilen en ooh zo weinig respect dan voor mij (terwijl ze anders helemaal tegenovergesteld is: ik ga zelfs los wandelen omdat ze me niet voorbij steekt, niet wegloopt, netjes bij me blijft, etc)
Zo heb ik haar niet graag en dan ben ik maar terug naar huis gekeerd vooraleer ik de controle over haar helemaal kwijt was en ik haar moest lossen (ooit een keer gebeurd!)

Had ik moeten doorgaan, of vinden jullie veiligheid op de eerste plaats komen?