Even niet vergeten dat dit een pony was die alleen maar wortelen en knoflook te eten had gehad. Helaas was ze toen Esther haar kocht niet meer te redden.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ans Jondral schreef op zondag 6 maart 2011, 23:09:


Maar de da ga ik nu ook niet meer laten komen, tenzij er iets anders opspeelt. Vooral na het 'ompraten' om geen bloedonderzoek te doen en het advies te geven Equitop Forte, wat achteraf heel veel suiker bevat te geven. Hij begint weer te groeien wat in eerste instantie mijn grootste zorg was.


Klopt, heb je gelijk in (afgelopen winter al bijna € 300,- extra voor hem kwijt aan da (koliek) + tandartskosten)


Begrijp ik, komt op mijn 'verlanglijstje'... zal ervoor moeten sparen op dit moment. Kan nu gewoon niet.


Tja... lastig hoor wanneer het op die manier gaat.


Klopt.





Je hebt helemaal gelijk hoor, daar gaat het ook helemaal niet om. Maar zal het eerst zelf op een andere manier moeten gaan doen. Maar weer eens 'aan de wandel' met mijn makkertje.

Ans Jondral schreef op zondag 6 maart 2011, 23:23:


Tja, ook daar heb je gelijk in. Het éne paard is het andere niet. Ook al kan hij voldoende bewegen, op stal staan kent hij niet (meer) is het een paardje wat de rust zelve is, sommige momenten uit zichzelf rennen en spelen.. maar meestal de rustige haflinger die zich niet druk maakt als het niet hoeft.

Aafke schreef op maandag 7 maart 2011, 8:16:


Tja van een beetje rondkuieren en hooi staan schransen blijven ze natuurlijk niet soepel en in conditie, daar is wel wat meer voor nodig. De meeste paarden zijn liever lui dan moe. En die gekke 5 minuten maken ook niet zoveel uit.

Ik las ergens dat hij last heeft van zijn knieën?
Nou, ik kan je vertellen dat Pête daar ook ooit last van heeft gehad, patello-luxatie.
Terwijl ze daar normaal helemaal geen problemen mee heeft. Maar ze had dat nadat ze geopereerd was aan een ander gewricht en daarna 6 maanden op stal had gestaan. Ze was toen heel sterk afgevallen (van stress) en al haar spieren kwijt. En opeens waren die banden in haar knie ook veel te los. Ik ben daar toen toch dik een jaar mee aan het tobben geweest. En t'is een eng zicht als die knie opeens dienst weigert.
Maar uiteindelijk is dat vanzelf weer verdwenen naarmate ze weer zwaarder werd en meer spieren kreeg. Het heeft even geduurd maar ik denk niet dat er nu nog een probleem is met die knie, is gewoon normaal.
Maar in dit geval was training en beweging dus wel de sleutel tot de oplossing.

Ans Jondral schreef op maandag 7 maart 2011, 10:39:


Klopt.


Zijn knie heeft tot nu toe nog nooit dienst geweigerd. 't Is meer het niet lekker lopen.. wat voor een groot deel was opgelost vorig zomer.

Winsor heeft dit waarschijnlijk opgelopen omdat hij als veulen een ernstige draadwond heeft gehad (bij de vorige eigenaar, advies: slacht) Hij heeft toen op stal gestaan, achterbeen met draadwond is hersteld... maar ten koste van zijn knieën.


Tsjaaa.... en door zandkoliek afgevallen, de hele winter gevochten tegen het zand.... dat afvallen heeft hem natuurlijk ook zijn spieropbouw gekost.


Ja,.... wie weet is dat de sleutel...

Hallo,

Ik heb nu een probleem dat ik niet goed kan plaatsen.
Een van mijn paarden heeft op stal een hematoom opgelopen in de borststreek, links voor.
De oorzaak is onbekend (of een trap gehad van haar stalmaatje of een spagaat gemaakt met de voorbenen).
Nadien is het linkerbeen min of meer volgelopen met lymfevocht. Hierdoor is het een utweg gaan zoeken langs het gehele been.
Dit resulteerde uiteindelijk in een dikke knie- en kootgewricht. Na bijna 4 weken is de knie nog steeds dik en het kootgewricht ook. Ook de temperatuur van beide gewrichten blijven onverminderd hoog. Er is regelmatig antibiotica toegediend (gespoten) maar dit helpt gewoon niet. Nu staat ze al weer 4 dagen in verband waarbij 3x daags et verband wordt gedrenkt in rivanol oplossing.
Morgen moet het verband er af, maar ik bemerk nu al weinig effect. Beide gewrichten blijven onverminderd warm en dik.

Wie heeft er een idee?

Nou, zo langzamerhand loopt de ziekenboeg hier vol.
Ik heb nog een paard (4 jarige merrie Criollo) die een beeje aparte manier heeft van liggen en opstaan, waarbi ze steevast haar spronggewrichten gebruikt (om neer te komen en op te staan) ondertussen heeft ze nu een piephak (wordt ze voor behandeld) , maar dan is het andere gewricht weer aan de beurt. Ik overweeg nu maar om spronggewricht beschermers te plaatsen, voordat het echt chronisch gaat worden.
Eerst dacht ik dat ze af en toe tegen de stalmuren aan stampte. Nu staat ze weer op de weide, maar met droge leemgrond en vorst, is dat ook geen verbetering. Is er nog een manier om te voorkomen dat ze tijdens het liggen en opstaan haar spronggewrichten ontziet? Anders wordt het haar leven lang beschermers dragen, en dat zie ik eigenlijk ook niet zo zitten.

Tony schreef op dinsdag 8 maart 2011, 0:50:


moet je de oplossing niet zoeken in verbetering van de doorbloeding ipv. ontsmetting en bacterien doding?

Dat had ik ook al bedacht, dus wordt ze 2x daags gelongeerd, stappen en afgewisseld met een drafje. Ze loopt niet kreupel. En dat vindt ik vreemd, daar ze wel gevoelig is als je met name het kootgewricht aanraakt.

Tony schreef op dinsdag 8 maart 2011, 1:54:


Probeer eens te zoeken op lympheklier drainage?
Zoek ze op en probeer dat toe te passen... misschien helpt dat?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik heb geen idee of enten wel of niet goed is.
Mijn paarden worden geënt tegen influenza en tetanus. De influenza prik is hier bijna verplicht, anders kom je geen ander erf meer op. Volgend jaar willen we ons aansluiten bij de regionale vereniging voor relais stations (Eifel Zu pferd). DWZ dat we een punt zijn voor trekkers incl overnachting voor ruiter en paard. De huisregels bepalen dat de paarden van gasten, geënt zijn en NIET barefoot (onbeslagen of zonder hoefschoenen uitgerust) mogen zijn. De uitleg is dat je geen ziek paard van een ander wilt hebben en dat veel paden (tracks) zijn verhard met vulkaansteen, waardoor de hoeven teveel te lijden krijgen over grotere afstanden over deze paden. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Hier zijn de paden vaak verhard met graniet, maar wat Oostelijker is het vulkaan (puim)steen.
En ik moet zeggen dat dat hoeven vreet, Na een ritje nabij Daun hadden de paarden duidelijke slijtage problemen. De andere trails leveren geen problemen.

Ja, direct na het optreden van het hematoom is er en osteopaat bij betrokken geweest. Maar ook die kon geen diagnose stellen. Ze heeft lymfeklier drainage toegepast, maar heeft geen effect gehad op het onderbeen (vanaf de knie). Ze stelde zelf voor om toch maar een foto te nemen van de elleboog en bovenarm, omdat ze bang was dat er misschien toch sprake zou zijn van een breuk. Er zijn foto's genomen, maar geen bot mutaties waargenomen. Ik heb heel veel verwondingen meegemaakt, maar deze en het verloop heb ik nog nooit gezien.

Het klinkt alsof daar een of meerdere lymfeklieren kapot zijn. Een klein wondje kan dan zorgen voor een olifantsbeen omdat er geen drainage meer mogelijk is. DE druk van dat vocht zal voor ongemak en pijn zorgen.
Mensen die bv door kanker lymfeklieren hebben laten verwijderen, krijgen ook gemakkelijk einschuss om die reden en blijven dan met een gezwollen arm zitten.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Het is jammer dat het al een tijdje gaande is, traumeel is namelijk een super homeopatisch middel om oa vocht te verwijderen uit het lichaam. Alleen werkt traumeel het beste als je het zo snel mogelijk geeft.....

Mijn paard is een keer verkeerd gespoten en had misschien wel 3 liter vocht aan zijn borst hangen, dat is ook in 1 been gezakt. Maar binnen een paar dagen was al dat vocht wel weg door de traumeel.