joop schreef op maandag 22 november 2010, 12:10:


Tja Joop, volgens mij is dat niet buitengewoon...
Wij hebben hier ook verschillende kolieken gehad, maar nooit op de wei...
In de winter, wanneer onze wei niet bereikbaar meer is en onze paarden aan huis staan in de paddock, dan gebeurt het.

Apache, mijn eerste paard, is eraan gestorven. 's Ochtends nog monter, alles tussen de merries regelen, dan opeens niet meer eten, stilstaan als een standbeeld. Nog gemest maar geen darmgeluid meer. Heel de dag mee gaan wandelen, twee keer opgegoten met parafine, 's nachts gestorven... De grootste schok van mijn leven. Van alles naar niets op minder dan 12 uur tijd. Apache, onze clown...
Zou een darmverdraaiing geweest zijn...

Indy heeft ook al een paar keer koliek gehad, door verandering van hooi.

De laatste keer had ze verstoppingskoliek, ook opgegoten met parafine.
Achteraf bleek ze van Mel niet te mogen drinken. Nu staan er drie drinkbakken in de paddock.

Sela heeft al lichte koliek gehad, Mel en Couscous nog nooit.

Een beetje verderop hier, is een paardenpension, de paarden staan héél "rudimentair".
Grote weides, een pluk hooi, (op het zand), groen water, een biet en een schep spelt (in de winter) NOOIT een ziek paard, NOOIT koliek. Wel paarden waarvan men aan het einde van de winter de ribben kan zien.

Tja...

Marianne

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 14:22:

Apache, die aan koliek gestorven is en Indy, die koliek-gevoelig is: allebei bonte paarden, Sela, licht koliekgevoelig: een bont paard.
Mel en Couscous, nog nooit koliek: bruintjes!

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 22 november 2010, 19:34:

I know !
laat ik de mijne er ook maar aan toevoegen
Maninka : vos met sabinobles en LA.sok: 22 jaar terug, zware koliek, still alive
Shona (haar dochter) leopard-vos met sabinobles en 3 sokken : 15 jaar terug paar x lichte koliek door grasbrok, still alive
sindsdien (nok-nok-op-mereltjes-houten-kop) géén problemen meer gehad
gewoon goed verwaarloosde paarden lamemasègge !

maninka heeft overigens een zwak stuk in de endeldarm,
kwam aan het licht bij rectaal-touché toen ze 4 was,
werd toen gewaarschuwd dat dat kon problemen geven
ze is ondertussen 25 en nog in leven,
dus darmproblemen kunnen aanwezig zijn maar hoeven niet tot uiting te komen,
de zwakke plek werd toen toegeschreven aan 'waarschijnlijk een vorig rectaal onderzoek'
het zou me verwonderen ......

Bizar dat keur verband kan houden met koliekgevoeligheid.

Kyliam is stekelvos, of hoe noem je dat? Vader en moeder allebei schimmel. Ras arabier.

Intressant topic!

Danielle Zontrop schreef op maandag 22 november 2010, 20:08:


stekelvos staat voor roan, dat is nog anders dan wat je bij arabieren ziet,
dat is zo hier en daar een wit haar ertussen,
is meer iets rabicano-achtigs dat ook wel te maken heeft met excessive-white
wat ook bij veel arabieren voorkomt, muchas patas blancas !
jouw Kiliewillie heeft maar één wit voetje (eigenaardiggenoeg RA)
maar wel een doorlopende bles ik vermoed tot in zijn onderlip

zijn het vandaag echt enkel mensen met gebleste en gesokte vossen of gepainte paarden die reageren op dit koliekgevoelige topic ?

Ik dacht juist het tegengestelde...
Linda en Ellis staan al 14 jaar op het zand, zijn al langere tijd "niet fris" maar nu pas koliek?

Peter Donck schreef :
]

Sh*t, Winner was ook een vos met één wit sokje (rechtsvoor).
Kolere zeg....

Groet, Pien

Tja Piet , daar achter te komen moesten ze toch eerst die koliek krijgen, jij die hoevendag organiseren zodat Esther erachter kon komen, eer wie eer toekomt he.

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 20:23:


Nee.

Indy - quarterhorse merrie bay, geen aftekeningen