Oef Angelique, wat een domper... Misschien kan ik je (als NKO arts) een beetje helpen met medische termen en toestanden, maar ik ben natuurlijk geen dierenarts. Wat ik weet: het is een goedaardig gezwel, dus geen uitzaaiingen, geen kanker. Maar het groeit wel steeds (snelheid?) en drukt bot weg, kan daardoor ook ontsteking en letsel aan omgevende structuren (in het hoofd) geven. Het is een bloevatgezwel, een woekering van bloedvaatjes dus. Dat zegt het woord hematoom. Ethmoidaal geeft de plaats aan, het ethmoid is namelijk één van de neusbijholten.
Als dit een mens zou zijn, dan behoren wegnemen of lokaal kapotmaken tot de mogelijkheden. Wegnemen: klassiek chirurgisch, maar het hangt af van de juiste plaats en grootte van de tumor en expertise van de chirurg of dat kan. Wegbranden met een laser, wat een voordeel kan zijn gezien het een bloedvatrijk gezwel is. Maar als er ook maar één celletje achterblijft kan dat opnieuw tot een gezwel uitgroeien. In de neus, zo dicht bij hersenen ed. is volledig wegnemen meestal niet te garanderen, toch kan wegnemen een goede optie zijn omdat het alleszins een heel pak uitstel geeft, eer er een nieuwe tumor komt.
Lokaal kapotmaken: door inspuiten van een giftige stof of een stof die de bloedvaten verstopt. Formaline is giftig en kan dus de tumor ter plaatse doen afsterven/verkleinen en ineenschrompelen. Wat bij mensen kan maar bij paarden vermoedelijk niet (?) is via een katheter in de lies het voedende bloedvat van de tumor opzoeken en daar dan rechtstreeks een kleefstof inspuiten die de bloedvatwoekering dichtplakt waardoor die ook afsterft of toch sterk in volume afneemt. Dit lokaal verkleinen/kapotmaken van de tumor kan dan evt. nog gevolgd worden door een operatie, die dan makkelijker kan verlopen.
Tot zo ver de medische dingen, ik weet niet of je er iets aan hebt. Mail gerust als ik je met iets kan helpen.
Verder: win zo veel mogelijk advies in uit verschillende hoeken, je hoeft daarom niet met je paard alle klinieken af te dweilen maar ik zou wel durven met de foto en het verhaal een paar paardenchirurgen gaan bezoeken. Ik heb dat vroeger voor Cesar ook gedaan, dat werd niet raar gevonden, en ik heb zo toch de beste (of toch de best geinformeerde) keuze kunnen maken. Als ik toen bij m'n eerste DA was gebleven liep Cesar nu nog op drie benen (of was hij er niet meer).

Veel sterkte,
Nathalie

De vorige eigenaar van het veulen neemt het niet zo nauw met haar paarden....... mijn pensionhoudster heeft het beestje daar weggehaald en bij ons in de kudde gezet.

Over de moeder van het veulen kan ik nog vrij veel te weten komen dus daar ga ik achter aan.

Super!
Nathalie!

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 6 oktober 2010, 18:32:


Dat is nog eens een hart onder de singel steken
Kon ik 5 sterren plaatsen, had dit bericht het nu gekregen.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

jennet schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 22:43:


Hallo Jennet,
Ik kreeg de tip om naar de voorlok en manen te kijken, of er geen haren in de ogen kwamen. En ja hoor! Duidelijk irritatie door haren die in de ogen kunnen komen.
Nu houd ik de voorlok en manen steeds in de gaten, zodra ik weer tranende ogen zie. En altijd vind ik dan weer haren: die te lang zijn, of die los zitten.
Wie weet is dit bij het betreffende paard ook zo?

Pfff, eng mens, ik schrok al dat je je beest in een stal gepleurd had
Sorry voor mijn heftige reaktie dan, ik ben nou eenmaal allergisch voor stalopsluitingen maar ik zal me inhouden Lief dat jullie je om dit paard gaan bekommeren .

Groetjes, Pien

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 6 oktober 2010, 18:32:

Jeetje Nathalie, wat gewelig Jip-en-Janneke uitgelegd, enorm bedankt!!
Ik heb mij de afgelopen dagen, gewapend met woordenboeken en een bevriende huisarts al door heel wat teksten heen geworsteld, maar na jouw verhaal is het mij echt volkomen duidelijk! Nogmaals, dank je wel!

Spirithorses schreef op woensdag 6 oktober 2010, 22:25:

Thanks
Nee hoor groot gelijk

Lief dat jullie je om dit

Ja voor mij ook sorry dan he Neeehhh niet alles gaat over de mijne Zou niet fraai zijn ...in 2 jaar alle kwalen die er bestaan ha!
Ik hou 'r goed in de gaten misschien wel 's teveel. Vindt ze niet erg hoor, het is wel een gezelligheidsmuts

Ja ik kan niet anders dan het paard helpen in die zin van verzorging. Ik hou het liever bij mijn eigen toko en gedachtes maar ik kan dat niet aanzien. Voor de rest hou ik mijn snaveltje toe en Dust staat vollop in de glorie met d'r zalige velletje en te dabberen in de mud op het moment. Da's nie zielig......vind ik! Als die een wondje heeft.....pfft zo weg.
Ach we doen ons best wel ........voor het paard maar weer

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 6 oktober 2010, 17:56:


Okee doe ik ook. Natuurwinkel? Is dat de tuinen misschien? Is ook weer een tip voor mijn hond trouwens.

Coralie, ze heeft geen lange lokken maar dat zou inderdaad ook heel goed kunnen.
Was het maar waar.....mooi hoor lange lokken , scheelt ook een vliegenmasker

In ieder geval bedankt allemaal voor de tips... heel lief

Update: GOED NIEUWS !!!!!!!!!!!!!!!!

Vandaag bij paardenkliniek de Lingehoeve in Lienden geweest. Wat een verademing.
Eerst hebben ze met de endoscoop gekeken, nu ook waar het kon lángs het hematoom. Daarnaast rontgenfoto's gemaakt om te zien of het aan de achterkant wellicht richting hersenen was doorgegroeid. Dat bleek gelukkig niet het geval. Zoals ze het zelf zeiden: "een mooie losliggende bal, daar kunnen we wel wat mee".
Gezien aard en omvang werd het advies gegeven te behandelen met Fomaline. Dat advies kregen we gisteren ook van de universiteitskliniek in Utrecht (nav van de endoscopie-beelden van vorige week). En dat is vandaag ook meteen gedaan:
Met een dun buisje (wat door de endoscoop gestoken werd) met daaraan een grote spuit met de Formaline zijn op diverse plaatsen gaatjes geprikt in het hematoom, waarbij dus telkens een aantal ml Formaline werd ingespoten. Dat deed Banjer duidelijk pijn, want ondanks de fikse sedatie (hij viel bijna om) reageerde hij heftig. Het bloedde behoorlijk en na de behandeling lag er een flinke plas bloed, spoelvloeistof (op de kop van de endoscoop zit een soort sproeier zodat ze weer wat kunnen zien) en Formaline op de grond.
Toen hij weer bij kwam (nadat de behandeling klaar was) begon hij fiks te proesten. Op een gegeven moment kwam er een flinke lading dik slijm met bloed uit z'n neus. Waarop de internist zei: "mooi, dat is er al uit". Dat was dus een stuk van het hematoom! Dit heeft hij op de trailer naar huis ook nog eens gedaan, want soortgelijke "smurrie" vond ik bij het schoonmaken ook in de trailer.

De Lingehoeve denkt minimaal 3x te moeten behandelen, telkens met 3 weken interval. Bij de eerstvolgende behandeling zal dus moeten blijken of Banjer reageert op de behandeling zoals ze verwachten. Maar volgens de Lingehoeve heeft Banjer een goede kans om weer helemaal de oude te worden. Ze hebben dit soort ingrepen nu 20x gedaan (zo'n 8x per jaar), allemaal vergelijkbare gevallen als Banjer. En alle 20 zijn volledig (of in ieder grotendeels) hersteld. Er is in principe wel een behoorlijke recidive-kans, maar er is er nu (na 2,5 jaar dus) van de 20 bij hun nog geen geresidiveerd. En dan zou opnieuw behandelen met deze methode mogelijk zijn.

Ik ben nu toch wel erg hoopvol.
(En over wat ik vind van de kliniek waar ik vorige week was zal ik mij maar niet verder uitspreken....)

Groetjes,
Angelique

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Dat klinkt toch geweldig !!!

Oh wauw Angelique! Wat een hoopvol verhaal!!
Kijk eens aan... ach ja, de technieken staan niet stil he??

Nou, hopen dat Banjer en jij nog heel veel mooie jaren hebben!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Dat klinkt goed!

Monique

Wat een geweldig bericht! Banjer boft dat je je niet hebt laten afschepen en verder bent gaan zoeken.