Koen Theys schreef op zondag 25 juli 2010, 22:28:


Precies het onderdeel van de DVD serie van Pete Ramey, Hoofrehab.
Toevallig vanmiddag deel vier zitten bekijken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Net wat ik dacht Wil.
Als ik weer in Pt ben, moeten we misschien wat van die DVDs samen doornemen, ik heb het ook allemaal maar 1x keer gezien. (En ok, de Ramey clinic in het echt ook meegemaakt).

He, dat heb ik zelf verzonnen hoor, hoe verklaar jij anders dat de hoefwand na een wandeling langer is dan daarvoor? Van die scherpe steentjes die de zool verpulveren, En dat de wand net wat steviger is?

Wat is dan de oplossing Koen?
Wat ik vanmiddag zag op de DVD is toonlanding altijd een geval van gevoelige hielen.
De hielen (en al het innerlijke weefsel) supporten met pads en schoenen, zodat het dier wél weer op z'n hielen gaat landen. Toon kort houden.
???

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Isabel van der Made schreef op zondag 25 juli 2010, 23:27:


Oh graag Isabel! Ik schreef al dat ik ze sowieso nogmaals allemaal ga bekijken.
Om het helemaal echt goed te begrijpen.
1 groot voordeel aan de hitte hier..... tijd voor DVD's!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op zondag 25 juli 2010, 23:27:


Zool die zomaar verpulvert is geen echte zool! Pulverzool (wat 'n woord!) is oud materiaal wat afgestoten wordt maar kennelijk bij jouw paard er nog aanhangt?
Dit breekt er vanzelf uit. Ik vrees, als ik je zo lees, dat je tegen een dubbele zool aan zit te kijken. Echt Marlies... steentjes breken heus niet zomaar 'n hele zool af.
Dan zou ik nu hopeloos verdronken zijn in de zwaar invalide paarden

Als het een dubbele zool is.... heb je de hoefwand dus NIET gelijk aan de zool... snappie?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.