Leonieke schreef op vrijdag 11 juni 2010, 23:58:


Ik denk wel dat je gelijk hebt om heel voorzichtig te zijn met het woord dierenbescherming. Dat zal je wslk niet in dank worden afgenomen. En zou de dierenbescherming er iets aan doen?? Misschien wel, er moet een DA bij, dus wat dat betreft heeft Wil zeker een punt.
Maar niet gaan dreigen, en dat bedoelde Wil ook niet, en dat was je niet van plan. 't Enige wat ik wil zeggen is dat je voorzichtig moet zijn, en ik wens je veel sterkte, niet een gemakkelijke taak.

Leonieke schreef op vrijdag 11 juni 2010, 23:54:


Ik begin het te begrijpen. De pony + veulen staat op hetzelfde terrein als waar jij je paard verzorgd. Idd. moeilijke situatie. Maarre..... als er eenmaal een DA is, ingeroepen door jou.... en besluit tot euthanasie??? Wat dan? Ik mag toch aannemen dat de eigenaar hier over moet beslissen? Ben je niet bang dat je op die manier ook bonje krijgt? Jeetje... waarom moet het altijd gecompliceerd zijn he?
En zo'n klein droppie is gewoon de pineut!
Frustrerend lijkt me....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Thanks Isabel.
Als het even meezit ben ik over een paar weken ZELF de Dierenbescherming (alleen dan niet bij de LID helaas voor veulen).

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 0:06:

Klopt!


Ja, dan zal er gebeld moeten worden met de eigenaar. Dat zullen we sowieso vantevoren ook wel doen, denk ik zo. Misschien wordt het dan nog even uitgesteld, maar dan gebeurt er iig iets.


Ja frustrerend is, maar ik heb al zo vaak met dit soort mensen moeten werken en heb al zoveel ellende gezien bij dieren dat ik het me minder aantrek dan ik bijvoorbeeld 10 jaar geleden had gedaan. Misschien krijg ik er wel bonje mee, zou best kunnen. Maar niks doen is voor mij geen optie.

En misschien valt het mee en heeft de verzorger er gisteren zelf al een DA bij gehaald. Het kan.

De reddende engel in de nood.

Bedankt Anja, ik hou het in gedachten.

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 0:22:


Yup, klopt. Let wel, het is een HYPOTHESE, geen vaststaand feit. Maar goed, ooit was er ook iemand die op het idee kwam dat HB niet door veel eiwitten in het gras wordt veroorzaakt maar door suikers (fructaan). Nieuwe wetenschap begint meestal met een hypothese, soms één die voor velen onwaarschijnlijk klinkt, niet waar ?

Karen

Karen Koomans schreef op zaterdag 12 juni 2010, 1:00:

Klopt. Vooral doorgaan met Hypotheses spuien.... vooral doorgaan!
Vroeger was de aarde plat......

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 0:17:


Een allergie of intollerantie kan ook al in het genetisch materiaal zitten en pas tot 'ontplooiing' komen na een stressvolle situatie zoals ziekte, zwangerschap oververmoeidheid waardoor je een verminderde weerstand hebt opgelopen. Dus de aanleg is er al en er is alleen nog een trigger nodig.

Neem bijvoorbeeld Coeliakie, glutenintollerantie, aanleg zit in een gen. Sommige mensen hebben het van jongs af aan, maar er zijn er ook die het pas met 20, 50 of zelfs 80 jarige leeftijd krijgen. Vaak hebben ze al jaren vage klachten óf hebben maar één keer een buikgriepje nodig om daarna enorm ziek te worden. Een niet herkende coeliakie patiënt kan veel andere ziektes ernaast ontwikkelen zoals oa, exceem, botontkalking, chronische vermoeidheid, darmkanker. Een aangepaste voeding is dan de oplossing maar vaak ook icm bepaalde voedingssuplementen. Dit laatste zie ik dan toch als een soort krachtvoer om bepaalde tekorten aan te vullen waar het lichaam uit zichzelf niet voldoende aan kan komen en dus extra hulp nodig heeft.

Ik kan mij dus voorstellen dat een paard soms ook suplementen nodig zou kunnen hebben wanner het een complexe aandoening heeft en het gewoon meer nodig heeft dan een genetisch gezond paard die uit zichzelf een betere weerstand kan ontwikkelen.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 12 juni 2010, 1:40:

(heb je bericht even weer in gezondheid geplaatst hoor)

Mee eens, helemaal! Veel allergiepatiënten hebben ouders die ook 1 of meerdere allergieën hebben... al dan niet herkend..
Daarom vermoed ik ook dat SeMe gevoelige paarden... dit doorgeven aan hun nazaten. Zou voor mij een reden zijn om er niet mee te fokken.
Klopt ook. Omdat Vit/Min. niet goed opgenomen worden door het spijsverteringskanaal.... voor mensen, idem dito voor paarden.
En zo ontstaan weer tekorten.
Ja. Het gevaar schuilt hierin dat het een enorme klus is om te ontdekken wát er nu precies ontbreekt. Zoals Magnesium... d.m.v. spierbiopt... nou, dat is iets wat je niet zomaar je dier kunt aandoen.... Het gevaar van 1 supplement overdoseren, waardoor het andere niet opgenomen wordt. Ik vind het echt een moeilijke materie.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 0:37:


Vaag... Twee dingen:
Lang geleden (toen ik nog in m'n vorige huis woonde, zo'n 14 jaar geleden) zei een holistisch arts min of meer terloops tegen me dat een allergie voor berk erg veel voorkomt bij mensen. Dat heb ik altijd onthouden, maar zonder er ooit echt iets mee te doen. Zowel bij mijn vorige huis als hier staan volop berken.

En het tweede: Joris heeft enkele uren voordat hij ziek werd (AM) behoorlijk wat berkenblad gegeten, ondanks dat hij het overduidelijk vies vond. Normaal vindt hij berk heerlijk, maar juist deze takken, daarvan heeft hij maar de helft opgegeten. Ik gaf ze aan hem zodat hij niet zo zou staan te draaien terwijl we zijn hoeven bijwerkten.
Ik bood daarna de restanten aan aan de geiten (gék op berk) en die haalden er letterlijk hun neus voor op. Vervolgens heb ik die takken op de mesthoop gegooid. Later, toen Joris ziek was, heb ik wel de berken hier goed bekeken, maar ik zie er niets byzonders aan behalve behoorlijk veel vraat door insecten. Maar goed, schimmels kunnen, zeker in het voorjaar wanneer ze zich net vers nestelen op bladeren, gemakkelijk onzichtbaar zijn voor het blote oog. Ik zal ze blijven bekijken in de loop van het seizoen.

Joris heeft óók esdoorn kunnen eten, volop zelfs (op het erf), maar dat was 12 dagen voor hij ziek werd. Maar goed, de onderzoeksgroep AM noemt ergens in hun publicaties een mogelijke incubatietijd van enkele uren tot (maximaal?) twee weken. Al met al vind ik een esdoornschimmel veel aannemelijker, maar berk hou ik nog even in m'n achterhoofd.

Karen

~ Je moet een gegeven paard niet in de bek zeiken ~

Karen Koomans schreef op zaterdag 12 juni 2010, 0:03:


Zeer veel esdoorns aan zee, trouwens overal in NL.

Hoi,
Ik wil mijn merrie laten dekken, zelf het veulentje houden.
Mij werd aangeraden, om te kijken wanneer mijn merrie hengstig is.
De dierenarts kan dit doen? maar zijn er ook nog andere manieren?
Via leggerantenne of iets?
Groetjes broek

Als je geen 'test' ruin of hengst hebt die de hengstigheid duidelijk maakt, en je hebt zoals ik een merrie die haar hengstigheid thuis niet laat merken, dan kan ik je volgende methode aanraden: de slijmtest.
Je test eigenlijk het slijm van de vulva op rekbaarheid. Ga met je (schone) duim even in de vulva van de merrie, haal duim er weer uit, dan duw je met je wijsvinger in het beetje slijm op je duim, haal je duim en wijsvinger langzaam uit elkaar en kijk of het slijm draden trekt. Trekt het draadjes van meer dan een centimeter lang dan is de merrie hengstig.
Ik heb deze methode twee seizoenen gebruikt en wist telkens binnen de dag wanneer de hengstigheid begon. Telkens ik dan meteen naar het dekstation reed hoorde ik dat de hengstigheid nog maar net bezig was en moesten we later terugkomen, uiteindelijk kende ik mijn merrie haar cyclus goed genoeg om te weten dat als ik de hengstigheid voor het eerst 'zag' (met de slijmtest) ze zes dagen nadien de eisprong had. Ervaring met andere merries heb ik niet maar voor mij werkte dit dus feilloos. Ik had het ook uit één of andere tekst van een dierenarts.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Spannend, Olav heeft me gebeld en donderdag om 13.00 uur gaan we het proberen met Trigger.
Ik hoop zo dat het hem lukt.
Duimen jullie mee??!

riafri schreef op zondag 13 juni 2010, 21:33:


Uiteraard!!!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.