Wil schreef op zaterdag 5 juni 2010, 15:25:


Ja, dat houden we ook sterk in gedachten. Is in deze omgeving ook wel nodig.
We denken ons suf de hele dag. Snuffelen op het internet en in een medisch handboek voor paarden.
Ik heb al een lijstje klaar om aan te geven waar iig op gecontroleerd moet worden.

Je denkt werkelijk aan alles. Toen we haar kochten was ze tamelijk schraal. Kreeg heel veel muesli zo'n 3 kg per dag terwijl ze bijna nooit hoefde te werken door omstandigheden. En enkele plakken hooi. Ze stond toen ook niet meer op de wei maar ik de rijbak en 's nachts op stal..

Muesli afgebouwd en haar overgezet op wiesencobs met bietenpulp om haar wat minder schraal te krijgen en dat is prima gelukt. Ze was als eerste door de rui en glom als een spiegel. Lekker allert en voorwaarts.

Wel at ze een tijdje de mest van één van de paarden maar dat was inmiddels al weer over.
Ik zit nu dus ook te denken dat haar darmgestel misschien nog niet in staat is om de voedingsstoffen uit het hooi en het gras, goed op te nemen waardoor ze misschien wat tekorten heeft opgelopen aan vitamines en mineralen waardoor ze nu kramperig beweegt. Ook het gebrek aan selenium in de bodem hier vlgns de DA zou dat kunnen verklaren.

Ik hoop maar dat dát het is, wat lyme is moeilijk te bepalen via bloedtesten en wekenlang AB is ook niet fijn

Meestal kijk ik niet uit naar de maandag maar nu kan het niet snel genoeg maandag worden..

Ilma, is er al eens bloedonderzoek eerder gedaan?
Het kan heel goed een slecht functionerend spijsverteringskanaal zijn, waardoor zij simpelweg bepaalde vit.min. niet op kan nemen...
Dat verklaart niet het hals strekken wat je vanmorgen beschreef...

Wat ik wél weet van Lyme is dat het kan lijken op allerlei ziektes, da's minder.
Zo kun je nl. op een dwaalspoor gezet worden.
Lyme stopt echter niet....
Helaas hebben wij een kennis die jaren geleden een Lymebesmetting heeft opgelopen.
Die wist het zelf, alleen waren de heren geleerden toen nog niet zó ver dat je gelijk AB kreeg. Zij heeft er dus veels te lang mee rondgelopen.
Tot zelfs 'n aangezichtsverlamming aan toe. Het was in haar bloed dus ook niet zichtbaar. Er schijnen nu (humane?) testen te zijn waardoor het wél tevoorschijn komt, gelukkig maar!
Voor haar is het deels goedgekomen, echter, ze heeft restschade in haar gezicht en dat komt dus nooit meer goed.
Waardeloze ziekte!!

Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!