Ans Jondral schreef op vrijdag 28 mei 2010, 22:44:


Onbegrijpelijk. De AW4ludes van Knottenbelt is helemaal niet zo duur en je hebt er geen DA voor nodig, in die zin dat de DA moet komen om de creme toe te passen, misschien wel voor het bestellen, dat weet ik niet. Knottenbelt levert het schema van behandeling bij en je kan met hem overleggen. Meestal antwoord hij binnen een paar uur.


Het probleem met de vliegen is dat zij de ziekte verspreiden en je paard dus elders kunnen besmetten als zij daar landen, bv in de ooghoek of op een plek waar een kleine wondje zit.
Behandel je met de liverpoolcreme is het bloeden na de eerste behandeling meestal voorbij. 2e behandeling volgt na 48 uur. Na 4 behandelingen is de sarcoide verschrompeld. Waarom mail je niet even met Cindy Helms, zij heeft ervaring met aldara.

muriel schreef op donderdag 27 mei 2010, 19:30:

 Zijn er bloedtesten genomen van Joris om aan te tonen dat het AM is.

Op basis van de typerende kenmerken: paard loopt zeer stijf, achter is meer verkrampt dan voor. Paard zakt door de achterhand. Ademhaling moeizaam, met een raspend geluid (als van een asthma-patient). Paard is verdwaasd, verward, afwezig. Koorts (maar die kan bij AM heel snel weer afzakken, daarna volgt juist ondertemperatuur als er niet wordt ingegrepen.
Koliek komt er soms bij voor, maar bij Joris heb ik dat niet gemerkt.
Paard houdt vocht vast door de verstoring van het metabolisme. Bij Joris zie je dat heel duidelijk; of dat altijd zo duidelijk is weet ik niet.
Geen warme hoeven, geen andere typische HB signalen aan de hoeven/benen te zien en te voelen.
Tying Up en HYPP lijken er veel op qua ziektebeel;d, maar liggen bij Joris niet voor de hand.

Tenslotte, maar niet onbelangrijk, is bij ons varken ook (atypische) myopathie vastgesteld, én we weten inmiddels dat onze bomen besmet zijn met de betreffende schimmel. Niet voor niets is het advies bij een geval van AM om alle paarden (dieren) onmiddellijk weg te halen uit de weide(s) en ze elders te huisvesten.
Hoewel onze varkens en paarden niet letterlijk samen grazen, grenzen die twee weides direct aan elkaar en als het om schimmels gaat is het aannemelijk dat de ene wei net zo gevaarlijk kan zijn als de andere. Ze komen beide uit bij ons erf, dat omzoomd is met grote bomen waaronder veel esdoorn.

Overigens: Joris zou eventueel ook ziek geworden kunnen zijn door het eten van (besmette) berk. Hij heeft woensdagmiddag berkentwijgen met blad gehad, om van te eten terwijl hij bekapt werd. Tot mijn verbazing (maar het was pas gisteren dat ik hier weer an dacht) at hij slechts de helft op. Joris vreet normaal gesproken álles wat enigszins eetbaar is. Wat hij had laten ligeen, dat bood ik daarna aan aan onze geiten. En ook zij hoefden het niet; terwijl ze gék zijn op berk! Maar goed, dat er kennelijk iets vies aan was, hoeft niet persé te betekenen dat er iets giftigs op zat.

Zoals gezegd, het is pas sinds gisteren dat dit opeens weer terug in mijn herinnering ‘schoot’. Ik heb de betreffende berken op ons erf vluchtig bekeken en zie niets byzonders. Maar misschien doe ik er goed aan om die bomen te laten onderzoeken door iemand met verstand van schimmels.
Ik weet niets zeker of mogelijk berk-gevaar! Maar ik ga hoe dan ook geen risico meer nemen en geef onze dieren van nu af aan (totdat ik eventueel beter weet), geen takken met blad er aan meer. Van geen enkele boom.

Esdoorn heeft Joris volop kunnen eten op ons erf, een kleine twee weken voor hij ziek werd. Mogelijk kunnen de schimmels of de sporen daarvan ook verwaaien en dan terecht komen op het weidegras (?). Die berk heeft hij gegeten enkele uren voordat hij ziek werd.

 spierbeschadiging te voorkomen.

Zo lang er nog veel onduidelijkheid is zullen de inzichten en dus behandelmethoden per dierenarts verschilen. Buut is Equipalazone; dat heb ik Joris als eerste gegeven. Maar zodra de pijn m.i. dragelijk geworden was, niet meer.

 bij verkeerde diagnose zit je er mischien juist naast.

Ik maak(te) me meer dan een beetje ongerust, ik heb er buikpijn van. Ik ben me er heel bewust van dat als ik verkeerd zit (en de dierenarts met mij), dat we hem misschien van de regen in de drup helpen. Maar als een paard zó ziek is als Joris woensdagnacht was, dan moet je een keuze maken naar je beste weten. Je kunt niet wachten, dan is-t-ie straks dood.

Nu ik gezien heb dat hij woensdagnacht snel opknapte na het geven van rapidexon, ben ik er wel veel geruster op dat ik in de goede richting denk en handel. En natuurlijk heb ik inmiddels meerde deskundigen geraadpleegd. Zij bevestigen / ondersteunen mijn De kleibehandeling wordt uitgesteld, totdat de toegediende corticosteroïden zijn uitgewerkt. Daarna kan klei helpen om zijn lijf verder te (blijven) ongiftigen.

Het gaat nu goed met Joris, hij is nog niet 100% hersteld en er kan nog steeds een terugval komen. Maar op het moment is zijn ademhaling oké, hij is vrolijk en alert, en loopt nog maar een beetje moeilijk/stijf, vergeleken met hoe het was. Ook is al veel van het vocht dat hij vasthield weer weg. Ik heb zijn buikomvang donderdagavond laat gemeten op het moment dat hij als een ballonetje was opgezwollen, gemeten over het dikste, meest bolle punt. Zal straks weer meten, om te kijken hoeveel cm dat scheelt.


Dankjewel. En nogmaals: je “kritische” vragen/opmerkingen zijn heel terecht en zinvol. Het slechtste dat je kunt doen bij een ziek paard is maar wat aanklooien. Maar soms móet je snel kiezen of je gaat voor plan A of plan B, als het paard waarschijnlijk dood zal gaan als je niet snel genoeg behandelt.

Karen

Mariss schreef op vrijdag 28 mei 2010, 11:16:


Ja, Cortisol is een ontstekingsremmer. Het is een lichaamseigen stof, het is een hormoon. Maar de pharmaceutische industrie heeft er allerlei synthetische varianten van ontwikkeld, die sterker werken. Tesamen heet die groep medicijnen: corticosteroiden.

Prednisolon is een voorbeeld van zo'n corticosteroide. En Rapidexon is de merknaam van de corticosteroide die Joris heeft toegediend gekregen.

In de eerste nacht heeft Joris daarnaast 2x een niet al te hoge dosering Equiparalone gehad, ook bekend als "buut". Dat middel is verboden inmiddels, omdat het in de paardensport en door kwaadwillende paardenhandelaren als doping kon worden gebruikt. Het is een ontstekingsremmer en vooral een sterke pijnstiller. Het wordt door dierenartsen toch nog vaak voorgeschreven en ik heb zelf een klein voorraadje in m'n "stal apotheek". Het middel kan ernstige bijwerkingen geven, maar dat geldt voor vrijwel elk sterk werkend medicijn. Toch moet je er mee uitkijken, natuurlijk. Datzelfde geldt voor corticosteroiden. Als je paard ze echt nodig heeft dan ben je blij dat het bestaat, maar het zijn bepaald geen onschuldige "huismiddeltjes".

AM is een ernstige verstoring van het metabolisme, veroorzaakt door een gifstof. Het lichaam gaat in rap tempo eiwitten afbreken, en breekt ook eigen spierweefsel af. Er treedt ernstige verzuring op, wat o.a. leidt tot sterk verkrampte spieren. Als het paard doodgaat aan AM, dan is dat (volgens m'n DA en de AM onderzoeksgroep) omdat hij stikt, door verkramping van en afbraak van de spieren die de longen 'bedienen'.

Joris heeft verder huismiddeltjes gehad ter ondersteuning. Brandnetel, knoflook, foenegriek, tarwekiemsap, spirulina tabletten, en teunisbloemolie. Een "ruime" portie zeewier en wat extra kalk, magnesium, selenium en Vit. E. Niet alles tegelijk, maar verdeeld in meerdere porties over de meerdere dagen en nachten.

Bij een verstoring van het metabolisme worden allerlei mineralen, vitamines en vetzuren slecht opgenomen en/of wordt wat er is, in verhoogd tempo verbruikt. Vandaar dat die aanvullingen zeker nuttig kunnen zijn. Maar die 'huismiddelen' zullen een paard niet genézen van ernstige AM als gevolg van een vergiftiging door schimmels, daarvoor heb je sterk werkende medicatie nodig. Bij milde AM symptomen kunnen specifieke kruiden en mineralen/vitaminen misschien wel voldoende genezen.

Myopathie kent meerdere vormen en oorzaken; Tying Up ("Maandagsziekte") bijvoorbeeld is ook myopathie. De preciese behandeling en doseringen hangen af van de oorzaak van de myopathie en van hoe ernstig het paard ziek is.

Karen

Wij hebben hier een berkenbos waar zeer regelmatig een berk van om gaat. De paarden krijgen die altijd voor de blaadjes. En die worden niet altijd even gretig gegeten. Bijvoorbeeld niet als er bladluis op zit... Verder hier nooit ergens last van.

Hihi, Karen en je vergat de norit nog.
Tjeempie wel veel om te geven allemaal zeg. Alhoewel ik het best snap dat je alles wil proberen !

Maar in principe geeft de da dus niets tegen het opnemen van die giftige schimmels in het lichaam ?! Alleen ontstekingsremmers ?

Martina schreef op zaterdag 29 mei 2010, 14:38:


Hmm, bladluis zou goed kunnen, ik zag vandaag dat er allemaal kleine gaatjes in de berkenblaadjes zit. Schimmels zie ik tot nu toe niet, op de berken.

Karen

Mariss schreef op zaterdag 29 mei 2010, 15:26:


Klopt, maar van de Norit heeft hij maar weinig gehad, alleen woensdagnacht.
Ondertussen gaat Joris langzaam maar toch, weer achteruit. Ik ben nog niet zover dat ik weer Rapidexon bijspuit, maar hou er wel rekening mee dat dat nog een keer nodig is.

Karen

Karen Koomans schreef :

Waarom laat je nou niet eens gewoon een dierenarts komen en bloedonderzoek doen?
Straks zit jij ernaast en gaat Joris dood.

Groet, Pien

Mariss schreef op zaterdag 29 mei 2010, 15:26:


Nee, corticosteroiden hebben veel meer effecten in het lichaam dan alleen "ontstekingsremmend". Het wordt o.a. ingezet tegen ernstige ketose en sommige andere stoornissen van het metabolisme. In dit geval (AM) stopt het de afbraak van eiwitten.

De gifstoffen moeten door het lichaam zelf worden geneutraliseerd en uitgescheiden. Ook daartoe moet het metabolisme terug in balans worden gebracht; dus de afbraak van eiwitten moet stoppen en het immuunsysteem moet gestimuleerd om zo goed mogelijk te werken. Lichaamseigen cortisol en dus ook synthetische corticosteroiden helpen bij beide. De kruiden en supplementen die ik geef ondersteunen het proces, maar mogen de corticosteroiden niet tegenwerken / neutraliseren. Vandaar nu nog geen groene klei. Om dezelfde reden ben ik gestopt met Norit, hoewel ik niet zeker ben of Norit kwaad kan als corticosteroiden zijn toegediend. Ben dat vergeten te vragen aan de DA, maar hij krijgt wel even genoeg middelen lijkt me .

Karen

Anita Cats schreef :>

Meestal is de regel dat veulens tot een maand of 3 altijd voorrang krijgen als ze willen drinken.
Die mogen hun moeder tijdens het werk afblokken, mams gaat effe van de hoefslag af en veul kan bijtanken. We vragen nooit door als een veulen even wil komen drinken.
Hier is het zo dat de veulens gewoon mee mogen lopen, ook in de les. Dat doen ze een aantal weken en meestal kiezen ze daarna zelf ervoor om er niet bij te blijven maar om alleen tussendoor effe te komen tanken. Er is bij ons een directe verbinding van de paddock naar de bak. Vanaf een maand of 4 gaan we ze leren dat er drinkpauzes zijn. Dat is meestal ook wel het moment dat ze in de paddock bij een oppasoma/tante/oom kunnen blijven. Zo gaat dat allemaal heel geleidelijk.

Ik merk dat zowel de veulens, de moeders en wij dat prettig vinden. En de rijders in de les hebben er geen moeite mee, die vinden dat we koddig zo.

Groet, Pien

Vorig jaar bij onze merrie alleen de urine laten onderzoeken, alles wees op cushing. Ze staat nu op de pergolide en voelt zich goed gelukkig.
Ik had dat ook gelezen van die 2x testen, wat een gedoe. Moet er wel bij zeggen dat Kim al een aantal jaar een dikkere vacht had, dus eigenlijk wist ik t al een beetje, maar ze werd nu mager. Terwijl ze haar hele leven te dik is geweest. Gr. Ingrid

Ik heb bij verschillende bronnen geïnformeerd naar die crème.
En niemand raadt dat aan.
Die aldara ook niet. En Puzzle zijn grootste sarcoïd is een stuk groter dan die van Spirit + dat die grootendeels onderhuids zit. Als die Aldara al geen optie was voor Spirit waarom zou dat dan wel voor Puzzle kunnen?