Spirithorses schreef op woensdag 21 april 2010, 6:41:

Aiai, Nobody zijn miserie schiet meteen in mijn hoofd...
Dat begon ook als kleine dingetjes die op een paar jaar zijn uitgegroeid tot een bloederig massa met een grootte van een dikke appelsien.
Na de biopsie bleek dit ook afkomstig te zijn van een wrat, wel goedaardig.
Het valt niet te behandelen, ik heb er m'n hoofd over gebroken destijds. Maar met wat ik nu weet (en als het zou terugkomen bij hem): opereren vanaf de moment dat die dingen wat te groot worden (geen appelsienen meer hier!). Operatie was snel gebeurd, onder plaatselijke verdoving en ik mocht erbij blijven. Geen twijfel mogelijk, ook al deed m'n hart zeer dat ik hem daar een paar dagen moest achterlaten en dat hij met de dag ongelukkiger werd daar in dat stalletje (en hij werd daar best goed verzorgd zenne, geen kwaad woord daarover). Eens te contenter was hij (en ik) dat hij terug naar z'n vrouwtjes mocht zonder extra ballast en met een 'nieuw' spel waarmee hij nog steeds regelmatig pronkt

Jeetje, da's schrikken, Nils .

Ik heb het nog nooit gezien en nooit meegemaakt en dat wil ik graag zo houden. Ik hoop dat het voor jou ook eens maar nooit weer was!

Is zijn 'spelgebied' nog steeds helemaal schoon, Britt? Hoe lang geleden was de operatie?

Twee van onze paarden hebben het ook gehad, er zat compactgras klem in de slokdarm. De eerste keer leek het wel of mijn paard stikte ik was zó bang.....

De tweede keer kreeg de DA het niet los en moesten we naar Utrecht, ook niet leuk (compact gras dus forever de prullenbak in!)

Ze blijven er ook gevoelig voor als het eenmaal gebeurd is. Later hebben die twee paarden het nog gehad met gewoon gras. Omdat dat gladder is, kun je het zelf wegwrijven.

Dat moet je echt wel HARD doen, anders werkt het niet. Krijg je het dan nog niet los, schraap dan keihard met jouw schouder over het paard zijn keel richting de maag en 'omarm' hem om de nek zodat je goed af kan zetten.

Martina schreef op woensdag 21 april 2010, 8:55:


De slang erin stoppen... Hoe/wat, precies?
Slang in de slokdarm en dan water door de slang spuiten? Of maakt dat het evt. juist erger, omdat de prop door water mogelijk verder opzwelt?

Of de slang gebruiken om de prop los te duwen? Of....

Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt maar zou graag weten wat te doen als stevige massage niet helpt en de DA (te) lang onderweg is... !

Karen

ook het hoofd laag houden om te voorkomen dat er speeksel of viezigheid in de longen loopt.

Ik heb het ook al een behoorlijk aantal keer meegemaakt met mijn paard. De eerste keer schrik je je kapot. Maar als je het eenmaal herkent dan raak je niet meer zo snel in paniek. Zelfs mijn paard weet dan hoe laat het is. Hij raakte de eerste keer echt in paniek, maar sindsdien zie je hem heel rustig worden. Hij blijft heel rustig staan en keert echt in zichzelf. Alsof je hem ziet denken "oké, hoe los ik dit nou op". Het blijft natuurlijk een naar gezicht als je vanalles uit de neus ziet komen.

Mijn dierenarts zegt ook dat een slokdarmverstopping vaak vanzelf over gaat. Het is in de meeste gevallen niet iets "fataals". Het wordt steeds gebruikelijker om wat langer af te wachten, i.p.v zo'n slang erin te stoppen die daarbij het nodige beschadigd binnenin. Vaak wordt er een spierontspanner ingespoten waardoor de prop al gauw los komt.

Maar ik heb ook meegemaakt dat de verstopping na 3x met de slang erin niet los kwam. Mijn paard moest naar de kliniek en kreeg een endoscopie. De verstopping was toen gauw opgelost, maar zijn slokdarm was over een lengte van 30 cm verlamd. Hij kon dus niet meer slikken, en de slokdarm stond gewoon wagenwijd open. Je keek gewoon rechtstreeks in de maag.
Na 1 dag bleek hij gelukkig weer in orde te zijn. Waarschijnlijk kwam de verlamming door de medicatie of doordat de slangen zo'n slagveld hadden aangericht (was goed te zien op de endoscopie ) dat zijn lichaam zelf de boel even stil had gelegd. Ik kan er vergif op innemen dat hij weer een slokdarmverstopping krijgt wanneer hij biks krijgt. Dus die krijgt hij sindsdien al jaren niet meer. Het is overigens geen schrokker, en hij had geen inkepinkjes in de slokdarmwand die ook voor verstoppingen kunnen zorgen (ben ff de term kwijt). Bij hem is nooit een oorzaak gevonden, maar sinds hij alleen gras en hooi krijgt heeft hij er geen meer gehad.

Groetjes Jolanda

Dank je Cindy en Jolanda. Jullie berichten helpen me om te begrijpen wat te doen in het geval dat, én stellen me redelijk gerust.

Karen

Unartica schreef op donderdag 22 april 2010, 9:47:


Die tijdelijke verlamming kan ev. ook door de langdurige druk van de voedselbolus op het weefsel zijn geweest, waardoor zenuwbeschadiging opgetreden is.

Christel Provaas schreef op woensdag 21 april 2010, 23:47:


Schoon is veel gezegd, ik moet z'n ding is dringend kuisen maar hij laat dat zo moeilijk toe hè (binnenkort korte metten en m'n hand erin steken, lukt anders toch ni) maar geen viezigheden meer die ni weggewassen kunnen worden
Operatie was midden juni vorig jaar.

kijk even op www.icreo.com daar vindt je een lijst met therapeuten waarvan je ervan uit mag gaan dat die een goede opleiding hebben genoten én die bijscholen !

gr. Hans Arendse

Bedankt voor je reactie! Ik ga meteen kijken!

Groetjes Jolanda

even een update: na afwisselende behandeling met luizenpoeder en silluis spray (beiden natuurlijke basis) zijn de luizen nu zo goed als weg, als ik heel lang zoek soms nog 1 onder de manen, dus wie weet red ik het zonder chemische oorlogvoering!!

bedankt voor jullie reacties,
cindy

Mijn paard heeft 3 jaar geleden een peesblessure opgelopen tijdens het spelen met mijn hele lompe shet,op de echo was echt wel een groot gat te zien.Na 3 maanden controle echo was er niks verbeterd,dus DA zag het somber in,maar ik ben stug door blijven stappen een jaar lang,toen weer rustig opgebouwd en hij loopt weer als een kievit.
Maar zo af en toe wordt die plek toch iets dikker,vooral na rust (weekje vakantie van mij).
Elke keer als ik dat zie geef ik direkt een maand rust,maar eigenlijk wordt mijn paard daar iedere keer slechter van.
Hij tiert niet en alle 4 zijn benen worden dik,ook al probeer ik hem afleiding te geven met wandelen en grondwerk,hij wil gewoon aktie!
Als ik rustig aan doorrijd,wel met drafjes en galopjes,maar steeds heel kort en geen krappe bochten,wordt het beter,maar t blijft wisselend dikker/dunner op die plek.Niet kreupel trouwens.
DA verklaart me voor gek,iedereen trouwens,hebben jullie ideeen?Zie ik iets over t hoofd?Ik weet t even niet meer,ik zie gewoon dat alles beter wordt van WEL rijden....