e m kraak schreef op donderdag 25 maart 2010, 21:59:

Precies.. en de ene grassoort bevat meer Mg, dan de ander.
Op een Mg arme grond, kom je minder Mg minnende grassoorten tegen en krijgen je paarden dus minder magnesium binnen. (of een teveel van de antagonist)
Daarom willen we een weide met zoveel mogelijk verschillende grassoorten en begroeiing van kruid gewassen. In de schors van verschillende bomen en heesters, kan het paard dan weer andere vit.en/of mineralen vinden, die op een bepaald moment niet voldoende op de wei/grazen voorziet.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:33:


Ja, helemaal juist (Egon).


Yup. En zolang je een wei hebt die niet zo goed is (die bijna volledig wordt overheerst door maar één plantensoort, zoals engels raaigras), dan doe je er m.i. goed aan om regelmatig kruiden aan te bieden aan je paarden. Niet door iets lekkers heen, maar puur (met de boodschap "graag of niet" ). En als je hooi voert, dan vooral graag natuurhooi / kruidenhooi. Voer je weidehooi van een eenzijdige wei, dan zou ik ook dan dus regelmatig kruiden aanbieden.

Als je paarden langere tijd behoorlijk eenzijdig hebben gegeten, dan vind ik het alles behalve raar dat je dan extra attent bent op verschijnselen die kunnen duiden op een verminderde weerstand. Verschijnselen van een tekort aan iets (of een teveel van iets anders, maar die twee gaan vaak hand in hand). Maar beter is het natuurlijk om te voorkómen dat je paarden langere tijd eenzijdig eten.

Karen

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:33:


Nee! Zo makkelijk en rechtlijnig is het allemaal niet!
Het wil helemaal niet zeggen dat een zinkviooltje zélf vol met zink zit, of Beenbreek vol gebroken benen
Een groeiplaats van beenbreek zegt de dierenboer echter wel van oudsher dat het oppassen geblazen is omdat het milieu dan extreem kalkarm is, zoals het voorkomen van zinkviooltje aangeeft dat het plaatselijk milieu zinkhoudend is.
Ik kan dus vrij gemakkelijk een soortenrijke plantengemeenschap voor je bedenken (c.q. gewoon opzoeken in een boek over plantengemeenschappen) die natuurliefhebbers naar ik verwacht prachtig vinden maar welke helemaal niet zo gezond en veilig voor paarden is.

Karen Koomans schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:48:



Hey Karen en Egon, leuk zo'n antwoord. Is inderdaad erg evident wat er staat, maar soms moeilijk om dit te verwoorden blijkbaar. Hier heb ik iets aan.
Kruidig hooi is moeilijk aan te geraken. Ik heb er na zoeken gevonden gehooid aan de Somme, allemaal verschillende soorten grasjes. Ruikt heerlijk en af en toe een wikke erin, meer heb ik er nog niet in gevonden. Door dat hooi stond het veulen wel beter, ze mocht er zich echt te pletter van eten, samen met de andalusier. De andere twee krijgen er wat magerder hooi doorheen gemengd, omdat ze er snel vetter van werden.
Kruiden gaf ik onder de vorm van pre alpin aspero en wat structur energeticum van St hippolyt, dus niet doen als de kruiden er samen inzitten? In feite moet je dus in de zomer genoeg kruiden sprokkelen en drogen om in de winter te geven?
De hele vracht takken van populier hebben ze in enkele weken tijd helemaal ontmanteld
Ik heb Hofman gezaaid, zonder raaigrassen. Merk dat gras dat er nu staat, toch veel dikker blad heeft.
Heeft het gras wat er nu nog staat dan toch de goeie samenstelling en gezond voor paarden ondanks de zure bodem (die wellicht nog zuur zal blijven ook al gooi ik er 3000kg kalk op, natuur herstelt zich niet in een vingerknip)? Ik dacht van niet...
Oorspronkelijk groeide er veel witbol, die zal terug de bovenhand nemen wellicht binnen enkele jaren.