Peter Donck schreef op donderdag 4 februari 2010, 16:07:


Wat voor de ene geen reden is om te stoppen, is er voor de andere wel één.


Jep, noodvaccinaties worden normaal dan wel wettelijk geboden om de ziekte te kunnen indijken.

Waarom steken ze er eigenlijk chips in?
Als er nu 1 toepassing is waarin je dat ding misschien zou kunnen gebruiken, lijkt het mij nuttig voor zulke dingen? Net zoals men in de zuiderse landen paarden die geënt zijn brandmerkt.
Of vertrouwen de overheden dan plots hun eigen identificatie-systeem niet meer?
Typisch...

(Is er trouwens iemand die mij wil vertellen hoe je dingen quote? Ik krijg alleen maar lege berichten als ik wil reageren )

Hai Rita en Marjolein,

6 maanden naar de hb waren haar hoeven redelijk en niet gevoelig maar ze bleef maar zo verkrampt lopen. Drainage kuur, shiatsu massage, Vit e+selenium en natuurlijk geen gras meer en enkel hooi. Aan het werken met een paard dat enkel maar strompelt is geen optie en vaak masseren van een pijnlijk lichaam lijkt mij ook niet een pre. Dan was ze weer beter en dan weer een terugval. Na een hele erge terugval hadden we door dat dit door de regen was veroorzaakt en de kans dat het waarschijnlijk niet meer de hoeven maar de spieren in haar bovenlijn zijn. Vanaf dat moment ben ik constant de weerberichten gaan volgen en bij neerslag haar in de loopstal gaan opsluiten wat betekende soms midden in de nacht wekker zetten.

Sindsdien heeft ze geen erge terugval meer gehad, Wij zijn ook gestart met D-ty van NAF en dit gaf binnen twee weken een doorbraak na 10 maanden aanklooien. Op een gegeven moment wou ze dit niet meer eten en de pot was bijna leeg dus ben ik hier niet verder mee gegaan. Van de winter heeft ze een dikke gevoerde deken opgekregen omdat ik bang was dat ze toch weer een terugval zou krijgen. Het paardje is erg sceptisch tegenover alles en iedereen en gaat niet in een schuilstal staan als ze denkt dat er iets is. Daarnaast heeft ze een hele dik opgestrooide ligplek gekregen waar ze kan gaan liggen als ze spierpijn heeft of moe is. Een paar weken geleden zijn wij begonnen met Neutradex (voor de verzuring) geven en wij zijn het hooi weer gaan weken. De laatste dagen zie ik haar gewoon over de bevroren blubber lopen terwijl ze daarvoor enkel op het rubber in de loopstal en het gedeelte in de paddock met de vlakke paddockmatten liep. Ze loopt ook meer rechtop niet altijd met dat hoofd laag en ze houdt de bovenlijn en staart ook meer ontspannen. Wat nu echt heeft geholpen is niet te zeggen. Mischien een combinatie van factoren.

Ik begin weer hoop te krijgen, na vaak te hebben getwijfeld of ik wel goed bezig was. Maar ze eet altijd goed, is altijd vrolijk , glimt als een spiegel en staat boven in de rangorde van de kudde. Als je jaren bezig bent, zoekende, zakt de moed je soms in de schoenen. Je hebt dan geen zin meer om naar achteren te lopen en dat gestrompel te zien. Ik heb echter het idee dat ik het er vaak moeilijker mee had dan zij.

muriel schreef op donderdag 4 februari 2010, 16:59:


Wat zou de functie van de regen hierin kunnen zijn? Simpelweg minder bewegen als de bodem soppig is, of is het de nattigheid/kou op de bovenlijn?

Als je preventief gaat enten in de landen waar AHS nog niet gesignaleerd is, bestaat de kans, dat je de ziekte eventueel (veel slagen om de arm) zou kunnen introduceren.
Niet echt een aanrader dus.

Christel Provaas schreef op donderdag 4 februari 2010, 17:07:


Nattigheid/kou op de bovenlijn. Net zoals mijn arabier s'winters met -15 nog perfect zonder deken buiten staat maar bij regen en wind en hogere temperaturen zonder schuilstal staat te shaken.

muriel schreef op donderdag 4 februari 2010, 18:07:


Is het een lichte of chronische vorm van tying up? Hb en spierbevangenheid gaat vaak samen. Is dit het insulineresistente paard?

muriel schreef op donderdag 4 februari 2010, 16:59:



Dan zou je met koud en guur weer, eigenlijk een bevangen paard toch een deken op (moeten) leggen. Ik heb ook altijd het idee gehad dat de spieren een tik meekregen, alleen gedacht dat dat kwam door het stilstaan.
Bij Razaro, mijn paard die al jaren steeds weer bevangen raakt(e), ben ik er nu waarschijnlijk achter gekomen dat goedbedoelde supplementen zoals luchtweg compositum (voor zijn dampigheid) en drainage kuur hem waarschijnlijk weer bevangen maakte.
Ben daar eind juni mee gestopt, hij krijgt nu alleen maar grof geweekt hooi (voor zijn longen) en liksteen en magnesium en tot nu toe is hij niet meer bevangen geweest.
Ik vind dat hij in jaren niet zo goed is geweest.

Ik heb er net als jij veel slapeloze nachten van gehad, zou de pijn dan zo over willen nemen.

groetjes Rita

Nee, dit is niet het insuline resistente paard. Zo lijkt het wel of ik allemaal kneuzen heb.
Enkel het is net als bij klanten 20 % vraagt 80 % van je tijd en energie.
Ik heb ook het idee dat ze een vorm van tying up met spierschade heeft opgelopen en als we dit veel eerder onderkent hadden ipv te lang te denken dat het in de hoeven zat dat het nooit zo ver had hoeven komen. Een donkere urine, koliek-achtige symptome, trillen van de spieren etc. heeft ze echter nooit gehad.

Ik denk dat het feit dat sb op de loer ligt na/bij hb nog te weinig vermeld wordt. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, het houden van ir paarden en sb gevoelige paarden is wel een beetje hetzelfde regime dus het is mooi koppel deze dames.

Hai Rita,

Fijn om te lezen dat het zo goed gaat met Razaro.
Ik weet nog wat een zorgenkind het was indertijd.