Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:44:


Thanx.
Niet erg onderbouwd (sorry flauw grapje), 't is wel raar dat ik er niet iets wezenlijks over kan vinden, terwijl m'n boerenverstand zegt, dat de vorst toch wel korte metten zou moeten maken mer de eitjes/larfjes. Met de larven in feite meer, en wat ik altijd had begrepen, is dat die eitjes heel lang voort blijven bestaan in een mestbal.
En dus ook beschermd zijn tegen de vorst. Maar vraag me dus af, of de eitjes overleven als de mestbal uiteen is gevallen.
Vraag me nog meer af, of de eitjes tot larven muteren, als het koud is.

Wie weet komt er mee info, ik hou me aanbevolen.

Hai Marjolein,

Wat een slecht nieuws, ik ken de ziekte enkel van verhalen en kan je dus niet verder helpen. Via google en of bij de blauwe buren zijn wel ervarings verhalen te vinden. Mischien dat iemand die toegang heeft tot publicaties, of wellicht je da
het volgende onderzoek op kan vragen.

http://search.ugent.be/meercat/x/all-view?q=library%3Ad13&start=193&filter=&sort=-year&rec=rug01:000193419

Heel veel sterkte

marjolijn schreef op donderdag 28 januari 2010, 22:39:


Het kan niet door het 'strenge' voederregime zijn gekomen als de Shet zoals je zegt de hele dag door kon eten van haar hooi. Dat is onmogelijk, echt waar. Kijk eens op de Shetlandeilanden, dan begrijp je waarom, iedere Shet zou dan Hyperlipemie moeten krijgen want daar eten ze pas schraal (en dat is de reden dat Shetjes het hier zo moeilijk hebben, met ons vette gras en vette hooi, in veel te grote hoeveelheden).

Ik heb er verder geen verstand van maar als ze dit heeft dan moet ze een afwijking hebben waardoor dit bij haar gebeurt, het is niet iets algemeens en kan normaal niet gebeuren als het dier verspreid over de dag hooi kan eten.

Sterkte in de komende puzzeltocht, ik hoop dat iemand nog een tip voor je heeft.

Wat een ellende!
Ik heb geen verstand van zaken maar heb even voor je gezocht of ik iets kon vinden waar je wellicht iets aan hebt.
http://www.vetcases.ugent.be/cursus2proefdefHoofdstuk%204.pdf op pagina 11 en 12. Er staat ondermeer dat verminderde insulinegevoeligheid (oftewel IR ) de symptomen kan accentueren.
Om die reden is Magnesium-chelaat geven misschien een goed idee? Zie de webshop en het artikel over IR op deze site.

Ik vind het wel vreemd dat een pony die niet op dieet is gezet hyperlipemie heeft gekregen. Ik dacht (mogelijk onterecht!) dat juist "dieten" bij een pony die vet was of is, de ziekte veroorzaakt.

Veel sterkte!
karen

marjolijn schreef op donderdag 28 januari 2010, 23:56:


Vreemd (de voorgeschiedenis, het niet tonen van de gangbare symptomen).

Als het om mijn pony ging, zou ik aan m'n DA een kopie vragen van de uitslagen van het bloedonderzoek. Beetje wantrouwend naar de DA toe, maar tja, het gaat wel om de gezondheid van je pony en hyperlipemie is bepaald geen verkoudheidje! Ook de gangbare behandeling van hyperlimie (glucose toedienen), kan misschien verstrekkende gevolgen hebben als zou blijken dat er toch iets ánders aan de hand is...?
Op basis van de gevonden bloedwaarden kun je dan gerichter op zoek naar meer informatie en/of een tweede deskundige visie (een second opinion vragen aan een andere DA).

Vanzelfsprekend is dit geen wantrouwen van mij uit specifiek naar jouw DA, ik heb immers geen idee wie dat is!

grt,
karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 29 januari 2010, 1:01:


Een second opinion lijkt me idd een goed plan, want het klinkt vreemd.
Wat ook zinvol kan zijn, is wetenschappers waar je artikelen van vindt over dit onderwerp op internet, aanschrijven, met alle details en uitslagen die je hebt.
Misschien dat zij je verder op weg kunnen helpen.

Hallo Marjolein,

Voor ernstig vet in het bloed hoef je in principe toch geen bloedwaardes te zien, dat zie je op het oog al aan het vet dat drijft op het bloed. Andere oorzaken voor hyperlimie kunnen ook zijn een zware wormbesmetting of zand in de buik (zandkoliek) waarschijnlijk wist je dit al maar denk zeg het nog even. Ook een slecht werkende lever moet dacht ik een oorzaak kunnen zijn. Dat de zeer herkenbare symptomen en het afvallen niet de oorzaak zijn doet je vanzelfsprekend twijfelen. De labuitslagen controleren lijkt me een goed idee. Ik heb vorig jaar van een merrie bloed laten trekken en de uitslagen waren extreem, ik heb tig keer met da en gd aan de lijn gezeten want je wil wel wat ermee doen. Toen zag ik plotseling dat de datum van verwerking van het bloed in het lab ruim 10 dagen later was dan afname. Bleek niks mis te zijn met de merrie, maar wel fijn rekeningen sturen iedereen. Sterkte ermee.