Anja Seijn schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:06:


Ik heb vera en haar veulen toen nog wel laten enten,jaren geleden,maar vera is al geloof ik 4 jaar niet meer geent.
Ik wil haar wel om de ongeveer 5 jaar tegen tetanus laten enten,maar moet nog even kijken of de da dat wel doet.
Je bedoelt toch dat t veulen in 2010 geboren word .
Ik heb vera zeker tydens de dracht zeker niet laten enten.
Lijkt me ook onzin.
Als jij je paard ieder jaar ent ,hoef je volgens mij dat niet te doen.
Maar je moet er zelf achter staan.
Ik heb t zo gedaan.
Veulen heeft toen wel de veulen entingen gehad,maar daarna ook nooit meer.
groeten van trudy

Spirithorses schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:15:


Ik zat al te denken: "veulen met terugwerkende kracht"?

joop schreef op zondag 11 oktober 2009, 18:38:


Helemaal mee eens!

Piet schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:23:


Die jaartallen ook .... Inderdaad, Peppie krijgt haar veulentje in 2010!
Maar ga dit knippen en plakken en in mijn paarden-medisch-boekje stoppen!

joop schreef op maandag 12 oktober 2009, 10:06:

De injecties zijn BCG injecties. (Ook bekend van Tuberculose.) Omdat we de ampul met 3 paarden deelden kostten de entingen ons 100 euro per keer. Entstof is erg duur en niet houdbaar namelijk. We spraken steeds op donderdagmiddag met z'n 3en af op de kliniek...

Daar komt bij Peps ook nog een sedatie bij en natuurlijk het consult. Het heeft bij elkaar zo'n 550 euro gekost. Duur grapje maar wat moet je anders?

Een mildere zalf dan Liverpool is 5-fluoro-uracil.

Ans Jondral schreef op maandag 12 oktober 2009, 10:56:

Niet groot: ongeveer 2 cm in doorsnee.... Ik dacht dat het een plekje Rainrot was, want daar heeft ze elke winter wat last van. Dus het was haarloos, een beetje grijzig van kleur en iets schilverig. Niet erg verhoogt...

Na de operatie kwam het erger terug, had liever gehad dat ze i.p.v. die OP direct met de BCG injecties aan de gang waren gegaan! Opereren blijkt vaker te mislukken namelijk!

Het zit op haar rechter wang. Nu is het weer behaard maar eronder nog wel hard en dikkig. Die zwelling lijkt wel te slinken. Hoop dat het allemaal goed aan slaat...

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:39:


En toch,
Wat ik vrees is dat je door te behandelen, het alleen maar erger maakt dan het is? (En dan heb ik het niet over Gigi. Dat je bij haar actie onderneemt, lijkt me logisch.)
Bij alles wat ik lees/hoor over sarcoïden gaat het erover dat het zo moeilijk weg te krijgen is. Ik lees dat er afhankelijk van de behandeling 30% tot 70% van de sarcoïden weer terugkomen. En dat eens het behandeld werd en het komt terug, het vaak een ernstigere vorm aanneemt.
Succes is dus niet gegarandeerd en als je ermee begint, zou je het erger kunnen maken dan het was? (Of niet?)
Ik vind het dus toch niet zo vanzelfsprekend om er meteen iets aan te doen.
Moeilijk,...

Lily heeft nog steeds een vreselijk plakkerige staartwortel. Het jeukt ook behoorlijk. Gisteren heb ik eerst telefonisch met de dierenarts overlegd, maar we hebben besloten dat hij toch even zou komen kijken.

De sebacil heeft bij de manen en het behang aan de benen goed werk geleverd, doordat de staart zo erg vervuild was is het niet goed doorgedrongen tot de huid. Ook verschillende keren wassen met verschillende producten gaf slechts een of twee dagen resultaat. Daarna kwam de jeuk terug en ook de plakkerige plekken.

Mijn dierenarts was van mening dat we nu beter wat rigoreuzer te werk moesten gaan. Het gehele paard bij deze temperaturen met sebacil wassen was hij erg op tegen. Wat wegschrapen van de prut om te onderzoeken ging helaas niet, Lily was erg bang en bleef niet lang genoeg staan. Omdat mijn dierenarts er vrij zeker van was dat het om mijten e.d. moest gaan, gezien de prut, heeft Lily gisteren een injectie gehad wat het ongedierte van binnenuit aanpakt. Deze injectie geven ze normaal bij sterk verwaarloosde paarden e.d. die luizen, mijten en meer van die lieverdjes hebben. Volgens mijn dierenarts ging het duidelijk om uitwerpselen van o.a. mijten die de talgklieren overmatig laten produceren en het geheel tot een smerige plakkerige boel maakten.

Lily liet zich overigens goed de injectie geven, ze krijgt steeds meer vertrouwen. Het watje met alcohol in de hand van de dierenarts vond ze wel erg interessant en had ze bijna opgegeten. Wat een raar beest soms......

Ik hoop dat de "Untermieter" binnenkort verdwenen zijn. Ze heeft zo´n mooie staart. Bah, gewoon crimineel om een paard jarenlang te laten verwaarlozen.

Groeten,
Monique

Ans Jondral schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 22:11:


Elk sarcoid kan uitgroeien tot een ramp. Het gaat te ver om te zeggen: altijd behandelen, maar zorg dat je goed weet wat je doet. Groeit het sarcoid helemaal niet kan je misschien besluiten niets te doen. Zie je het groeien, is dat waarschijnlijk geen goed idee. Daarom raad ik iedereen die een paard met dit probleem heeft aan deskundig advies te vragen, dwz aan iemand met veel ervaring, en dat is lang niet altijd de DA die je voor andere problemen vraagt langs te komen.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:59:


BCG geeft een grote kans op goed resultaat, ik ben bang dat je gelijk hebt, de operaties hebben het waarschijnlijk niet vergemakkelijkt.


Het klinkt goed, ik hoop met je mee.

joop schreef op woensdag 14 oktober 2009, 10:30:


één paardje had bij ons ook een sarcoid en de DA raadde aan er zoveel mogelijk af te blijven. Het serd ongeveer 3cm lang en hij zei als het groter wordt dan 5cm gaan we iets doen. Het heeft er enkele jaren gezeten en was zelfs even vocht afgevend wat niet goed omdat ze dan verder ontwikkelen als ik het goed onthouden heb. Nu is die plek al een jaar gewoon verdwenen en nu denkt de DA dat het misschien een wrat geweest is want een sarcoid verdwijnt niet vanzelf????????

Monique Meijer schreef op woensdag 14 oktober 2009, 10:28:


En als je dat gedeelt nu is afscheert ? Véél makkelijker om tot de oorzaak door te dringen en in drie maand tijd zie je der niks meer van !!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 oktober 2009, 22:40:


Lily heeft de injectie gehad, om een gedeelte ook nog af te scheren zie ik het nut niet van in. Het ongedierte wordt van binnenuit aangepakt. AIs het na een paar weken nog steeds niet verbeterd, ga ik zeker de boel afscheren, groeit immers snel weer aan.

Ik was eerder al van plan de boel af te scheren, maar Lily heeft heel wat meegemaakt en ging gewoon enorm zwetend op haar achterwerk zitten van angst. Haar manen behandelen was ook een hele toer, daar zat hetzelfde probleem. Elk attribuut in je hand aan de achterkant van haaqr lichaam maakt een ongeloofelijke angst in haar los. Vandaar de keus voor de injectie.

Ik ben met haar aan het oefenen dat ik de staartwortel mag aanraken met verschillende attributen, dus mocht het zover komen dat de boel eraf moet, dat ze het ook toelaat zonder angst.

Groeten,
Monique

amar schreef op woensdag 14 oktober 2009, 20:19:

Voor zo ver ik weet verdwijnen Sarcoiden inderdaad niet vanzelf. Dat moet dan iets anders geweest zijn... En gelukkig maar toch?

Elzaliene Proost schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:34:


Nou dan heb ik een spookpaard.
Met wel degelijk sarcoid, door twee onafhankelijke DA's vastgesteld.
Op haar 4 e ontdekte ik het, op haar 6 e ging het weg tot haar 10 e, toen kwam het tijdens de dracht terug en nu ze 12 jaar is, is het weer verdwenen.

Hartstikke sarcoid in haar rechteroksel. Op z'n grootst is het een streep van ca 10 lengte, ca 3 cm breedte geweest met wat wratachtige makkelijk bloedende knobbels erop. Ik heb er nog nooit wat aan gedaan behalve het zoveel mogelijk vliegenvrij houden.
Op dit moment is de huid daar puntgaaf en zie ik nergens anders plekjes.

Groet, Pien