Mijn merrie heeft in mei dit jaar haar pees gescheurd. Volgens de dierenarts zou ze stalrust moeten krijgen, maar dat heb ik niet gedaan.Heb haar gewoon in de wei bij haar vriendjes laten staan. Ze zou zich extreem gek maken als ik haar zou opsluiten in een stal. Ik hield soms m'n hart vast als ik haar weer gek zag doen, maar ik kan haar niet vastbinden.
Ze had een gigantisch dik been en dit is nog steeds niet volledig weg. Heb haar tot een maand terug lekker laten lopen en zag haar steeds beter lopen.
Ben nu al een aantal keren kleine stukjes met haar gaan wandelen op het fietspad en heb er zelfs al een paar keer op gezeten. Ik voel het bij haar beter dan dat ik het zie, vandaar. Ik merk met stappen helemaal niks meer. Wil het gewoon tijd geven en we zien wel hoe ver we komen.
De dierenarts had al aangegeven dat het wel een half jaar kon duren. Ik ben al heel blij met de vorderingen tot nu toe.
Dus volgens mij is veel tijd en "weide"rust de beste remedie!

Takoda schreef op donderdag 8 oktober 2009, 11:18:


Hi Trudy,

Julie blijft ook niets bespaard he...

Weet je nog het sprongprobleem van Namkje? Is dan wel geen pees , maar toch...
Ik heb inmiddels meerdere verhalen erover gehoord.
Mijn traditionele dierenarts ; opereren , en stalrust , dat was ook precies wat ze mij in Emmeloord vertelden.
Later mijn iets alternatief gerichte dierenarts , waarom heb je haar in godsnaam laten opereren? en stalrust? je bent gek!!!
En iemand waarvan ik ook het idee had dat ze wist waar ze over sprak [ diegene die mij zitles geeft , en waar Tekla bij in de kudde gelopen heeft ] , vertelde mij enkele verhalen van paarden met pees en andere blessures , die ze gewoon in een rustige kudde liet meelopen. Niets geen stalrust , wel het nodige afspuiten ed , maar gewoon in de wei dus.
En er was er volgens haar geen een die niet hersteld was...

Namkje kwam hier met een super slanke sprong , werd braaf volgens een geplastificeerd protocol, wat ik meegekregen had, op stal gehouden , maar na een aantal dagen werd ze zo gek als een deur , gleed uit , en kreeg een bloeding in haar sprong.
Als he....dan....misschien....
Je weet het nooit , maar ik zal in het vervolg mijn paard niet meer verplicht op stal zetten , maar gewoon bij Maike , die is rustig, in de bak waar ze niet zomaar spontaan kunnen uitglijden , een mooi soepele ondergrond die makkelijk meedraait in de bewegingen van het paard.

Sterkte ermee!!!

Gr Esther