Ach Eddy, je laatste alinea....Weet je wat het is? Een olifant heeft toch de grootste. Ik ga daar niet verder op in.
Wat ik schrijf is een totaal andere benadering van het probleem en mogelijk het begin van de oplossing voor iemand die op dit moment moeite heeft met haar paard. That's it.

Ik zie hier het verschil tussen niet hoeven corrigeren, alleen maar in het positieve blijven en Echt Wel Optreden:

Alegría, mijn eenjarige bliksemschicht wordt helemaal druk en onzeker van corrigeren en 'néé'. Zij was een door-je-heen-loper, kompleet met hoofdschudden, wegspringen, omdraaien, terwijl zij precies dezelfde opvoeding heeft als onze andere veulens. Zij is nou eenmaal van een ander kaliber, dochter van Spaanse Ilias en Arab BD

Isko, even oud als zij, gaat als vanzelf helemaal met ons mee maar Gría tegen alles in dus dat werkte niet. Corrigeren heeft geen zin bij haar, het maakt haar druk & onwillig.
Dus zijn wij een tijd geleden met haar begonnen met alles-op-de-clicker-manier en zij pakte dat ongelooflijk snel op. Al tijdens de eerste sessie kwam de rust in haar zodat ze kon blijven denken en niet steeds in die emotie ging. Dus dat loopt prima. Jack heeft haar gisteren bekapt terwijl ze los stond (oké, ik moest wel staartkriebelen). Door de drukte hier hadden we wekenlang niet geoefend maar ze kon alle oefeningen nog. Stond ze daar steeds met haar hoofd 'láág'. ('zo goed, baasje?')
Dat kun je makkelijk negeren. 'Ik vroeg niets dus ik beloon je nu ook niet'. Is ze druk dan geef ik haar een opdracht en vergeet ze waarom ze ook alweer druk moest doen. Ik heb haar geleerd iets aan te raken, 'touch', dus nieuwe dingen raken we aan en dat haalt alle spanning uit haar want ze is dan heel erg met het aanraken bezig en vergeet bang te zijn.

Toevallig dat ik met Spirit ook veel geclickerd heb, met name met voetjes geven want daarin was hij aanvankelijk redelijk rampzalig maar het verschil bij hem is dat ik hem wel corrigeer, absoluut! Met name in zijn hengst-zijn, want voor de rest is hij een doetje. Todat je langs een merrie moet dus, dan is er niks te belonen en het negatieve negeren, dat moet ik optreden met hoofdletters. Met alleen het positieve belonen en het negatieve negeren red je het dus niet bij hem.
Ik móét aan dat halstertouw gaan en hem 10 meter naar achteren kloppen als ik langs de merries moet. Constant die aandacht op je fixeren en hem in beweging houden. Hij ontploft ook ineens en dat kun je niet negeren want in zijn druk-zijn probeert-ie je tijdens het neerkomen na het steigeren gewoon opzij te rammen om naar dat hek (=merries) te komen.
Dat is met alleen het positieve belonen inderdaad niet op te lossen want je kunt daar niet gaan staan wachten totdat hij geland is en keurig netjes naast je stil staat, dan lig jij al op de grond of je plakt tegen het hek (bij wijze van spreken). Ik mag daar met een hele emmer müsli, wortelen, snoepjes ofwatdanook staan op dat moment maar dat is dan heel even onvoldoende motivator (en dat voor een paard met toch wat voernijd)

Groet, Pien

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 12:38:


Ja je vraagt naar de bekende weg, letterlijk en figuurlijk
In het algemeen gesproken:
Een paard komt niet bij mij in training, die blijft thuis, omdat er geen beter trainer is dan degene die daar dag in dag uit mee omgaat.
Een éigenaar zou in training kunnen komen om eerst de rugzak met heel ander gereedschap te vullen, om daarna vanaf dag 1 te leren waar en wanneer dat gereedschap te gebuiken is en zo langzaam maar zeker door de veranderende houding van het paard de problemen op te lossen.
Voor beiden een lange weg, of het nu om een vrouwtjes of mannetjespaard gaat. Je weet nl. wel wanneer je begonnen bent , maar nooit wanneer je 'klaar' bent...en ik denk dat je nooit klaar bent.

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 13:20:


Pien toch!
Ik héb het ook niet over negeren, ik heb het over ánder gedrag vragen.
Hoe dat ander gedrag eruit moet zien is aan de paardvaardigheid van de trainer. In dit geval is dat zoals jij het beschrijft.
Maar als hij daarna een keer- of nog slechts een áánzet van een keer- goed gedrag laat zien, vergeet je dan niet om hem de hemel in te prijzen? Of hoe je dan ook beloont?

Helms Cindy schreef op vrijdag 10 juli 2009, 15:16:


Ben er zeker van dat Jasmijn je hiermee zou kunnen helpen, maar die is hier nimmer zo welkom op't forum

Piet schreef :

Wat dacht je, dan is hij de liefste, de slimste, de beste, de leukste en de mooiste van de hééééle wereld.... Yes!

Groetjes, Pien

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 11:37:


hihi ... heb hier nog een shetlandexemplaar ... die gaat liggen als de zin over is (zeker niet omdat hij bang is )
Ivm Invierno ... op die moment geen enkel teken van angst voor mij itt. Je had het eigenlijk moeten zien. Hij nam over in de zin: ging wat aan de grond snuffelen, eerst 3-4x rollen en bleef dan liggen. Oversprongsgedrag? Leek misschien idd wel op een haan die er genoeg van had, en die maar even op de grond loos ging pikken.
Maar van zodra hij recht kwam, deed hij het even weer opnieuw zonder aanleiding.
T'is niet dat ik hem zo zwaar afstrafte, het was vooral zwieren met de touw in zijn richting om hem uit mijn veilige zone te kunnen houden. Maar zeker niet klets,klets,klets
Ik begrijp jouw uitleg volkomen. En ik hou ook niet van macho gedrag (niet van mezelf en nog minder van mijn paarden). Met vechten geraak je nergens, maar ik weet nu wel dat ik iets minder nonchalant zal zijn en ogen in mijn rug zal hebben. Ik ga vanaf nu proberen elke dag met hem te werken op die manier. Ik hou je op de hoogte!

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 15:57:


Doet me aan iets anders denken:
Ik heb me toch eens zoiets mafs gezien bij Spirit vorige zomer. Die werd op de weide ineens heel erg onrustig, ging heel snel rond draaien, springen en plots gooide hij zich op de grond en bleef toen heel stil op zijn zij liggen. Ik schrok en riep hem op maar Jack had gezien dat er een horzel was en door erop te gaan liggen wilde Spirit hem verpletteren leek het wel. Echt helemaal plat om dat beest van zich af te krijgen

Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef op maandag 13 juli 2009, 12:10:

Dit speelt

MAAR Ik zit er wel mee! Het enige wat ik me steeds afvraag is: wat gaat het volgende zijn?! Ik tolereer niet, nooit, never, jamais ... dat deze jonge rekel mijn kudde gaat overnemen. Rock en Enno en zelfs de pony verdienen alle rust van de wereld en mogen van mij niet in de prak geslagen worden. Want daar leidt dit naartoe binnen 1-2jaar misschien. En in de kudde kan ik niet ingrijpen. Ik heb hier gene stoere witte hengst die kleine overmoedige macho' s de kiem in smoort. Dus: ooit wordt Invierno gecastreerd. Dat is mijn beslissing. ALLEEN wil ik zoooooooooo lang mogelijk wachten om meerdere redenen. Dit is nog een baby in mijn ogen, maar is eigenlijk zelfs al een puber met een duidelijk karaktertje geworden.
In mijn ogen heb ik nog een beetje geluk gehad, dat het maar mijn elleboog was. MAAR idd ik was vrij nonchalant, had geen echte leadrope mee, was niet snel genoeg, ..... Desalnietemin ben ik geen huppeltrutje die haar eerste paardje net in ontvangst gekregen heb met sletsen aan. Dus ik ga een plan van aanpak moeten maken en me er moeten doorwerken en hopen dat dit niet meer voorvalt ...

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 12:38:


Ja ik ook
Trouwens dit paard(JE) loopt op een gegeven moment gewoon dwars door je zwierend touwtje. Of hij daar nou een auwtje van oploopt of niet

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 16:06:


Nou stel je dat voor ... misschien ging het wel helemaal daar om?!
Ach ... ik kan er maar eens om lachen.
Ik ga gewoon weer veel meer met hem aan het werk gaan en we zien wel hoever we komen.
Ik heb alleen het gevoel dat ik hem gewoonweg ziedend en gevaarlijk maak als ik hem zijn plek wijs. Maar dat zal dan mijn interpretatie wel zijn. Maar stel dat ik gelijk heb: Ik kan mijn krachten toch niet gaan meten met hem, dat ben ik hopeloos verloren en het is nog maar een baby (een hele zure). Maar als ik hem nooit zijn plek zou kunnen wijzen, tja ...
Ik ga Piet's raad zeker niet in de wind slaan. Tuurlijk als ik ergens onder mijn paard terecht kom zoals een horzel die hij wil verpletteren, zal ik hem toch even vriendelijk moeten vragen van mij af te gaan.

Hij is nog jong he , heeft het niets met spanningsboog te maken?
Ik merk hier met trainen dat je te ver kan gaan , en dan een paard kan hebben wat opeens alles wat maar normaal is [bokken en slaan , schudden met het hoofd , dwars door je heen lopen etc], vergeet.
Ik heb dat tot nu toe opgelost met proberen voor te zijn , en het paard even de vrijheid te geven om zich te uiten , maar dan wel zonder mij in de buurt! Bij Tekla kondigde het zich aan met een keertje hoofdschudden ,of niet meer willen wijken voor druk.
De spanningsboog word steeds langer naarmate je regelmatig traint.
In het begin kon ik niet meer als 5 minuten iets met Tekla doen , maar nu kan ik zonder probleem een half uur met haar aan de slag.
Moet nog steeds oppassen dat ik haar niet teveel aanbiedt , en niet proberen twee criteria tegelijk te stellen , want dan kan het misgaan...Laatst een denderende vrachtwagen die op een meter afstand van ons passeerde. Dit ging goed , maar ik wist dat ik haar nu terug moest brengen en geen andere dingen van haar moest gaan vragen , en ja hoor , eenmaal los in de wei bokken! rennen! slaan etc...Ben blij dat ik haar een beetje snap hihi!!!

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 16:40:


maar dit was gewoon een ontspannend wandelingetje rond de blok met loshangend touwtje voor 99% van de tijd. Het enige wat ik verlang op zo'n klein ommetje is dat hij niet voor me loopt, niet in mijn rug loopt, maar gewoon onstpannen schuin achter me. Ofdat nu 2-3 of 1m is, daar voer ik zelf geen discussies over. En op de moment dat hij voor me wil en ik hem vriendelijk vraag gewoon hand met touw beetje omhoog breng zonder te zwieren, krijg ik dit (iets dat hij voor 200% beet heeft in de paddock): Steigeren en slaan met de voorbenen. Nou dan heb ik niet het gevoel dat dit teveel spanning was, maar eerder een test omdat deze vraag van me duidelijk dik tegen zijn zin was. Na de slag ben ik wel beginnen zwieren in zijn richting.

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 16:52:


En dat wandelingetje heeft hij samen met jouw al tig keer gedaan?!
Dan zou je moeten kunnen zeggen dat hij het ook wel aankan....

Oef , ben blij niet in jouw schoenen te staan , maarhe kijk jij wel uit!

Gr Esther

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 12:54:


Piet ,je weet dat ik je respecteer in wat je doet ,als kennis en als vriend dus dat staat al buiten kijf MAAR ik wil je wel is zien ANDER gedrag vragen als de testosteron toeslaat en HIJ vind dat de tijd gekomen is om je voorbij te steken in rangorde .Dan zou ik graag is je totaal andere benadering willen zien tonen EN als je dan een olifant bent dan is het normaal dat je de grootste hebt hé