Ok dank je, hij rent niet echt weg (wel onder me weg) maar wil steeds harder het liefst in rengalop als hij de lengte krijgt, richting stal uiteraard.

Aoife Berserik schreef op maandag 13 mei 2013, 15:42:


Ik heb probleem dat mijn paard hele tijd wil trippelen als ik terug keer. Zelfs aan de hand zet ze er enorm de pas in als we richting huis keren.
Als haar kuddegenoot mee is, volstaat het om met mijn zit te beletten dat ze draaft (ik kantel m'n bekken en onderdruk ahw dat ze gaat draven als ik het weer voel opkomen). Als ik alleen ga wandelen dan lukt me dat bijna niet meer. Ze is heel laat bereden en ik hoop dat het me ooit zal lukken om in een kalme stap naar huis te keren (ze is thuis de alfa merrie en heel beschermend voor haar kudde, ik denk dat ze problemen heeft om haar kudde achter te laten, ik weet het niet...). Ik neem haar nu alleen mee aan de hand en zie er consequent op toe dat ze mijn tempo ten alle tijde volgt. Ga nu stelselmatig meer achter haar aan lopen, zodat ze net zoals bij het rijden mij niet meer als leider voor zich heeft en zelfstandiger moet lopen, maar op het tempo dat ik wil.
Ik hoop echt dat het zal lukken, is met dit paard toch een hele uitdaging.
Succes jij ook

Aoife Berserik schreef op maandag 13 mei 2013, 15:42:

Het is handig Aoife als je "quote"gebruikt...
Zelf heb ik de indruk dat "beginnen bij het begin" en eerst leren wát het begin is voor jou aan de orde zijn. En zoals Kurt op de cursus gehoord heeft : eerst de stopknop. Maar dat is al gezegd geloof ik.
Ik lees dat je in het bos gaat rijden... en ook dat hij onder je wegloopt...rengalop ..naar de stal... ben een beetje de draad kwijt :)
Zelf heb ik het idee dat wat Joop aanbeveelt... eens goed ervoor gaan zítten! .......... :) mss wel het begin is van...........
Myriam

Kurt schreef op maandag 13 mei 2013, 8:59:


Het spijt mij maar ik begrijp de omschrijving niet goed genoeg. Kan voor mij van alles zijn.


Wat ik wrsch bedoelde (had even een postnr. aangegeven want dat is makkelijker terug vinden) is de 'truuk' gefotografeerd in het boek van Hempfling, "Natuurlijk Paardrijden", isbn 90-5210-213-9 , blz. 44.
Aangenomen dat uw paard klikwijs is, is dit een perfecte sequence om
1 - te leren stoppen
2 - 'halve aanhouding' te leren
3 - d.m.v. van 2 te leren verzamelen (echt verzamelen, niet nepverzamelen zoals men tegenwoordig bij FEI wil zien) hoewel de sequence inherent al verzamelt (en dus de halve ophouding daar niet voor nodig is). Misschien is beter te formuleren dat halve ophouding geassocieerd wordt met een meer verzameld frame.
Alleen, Hempfling heeft dit niet doorontwikkeld en mist de bevestigende taalopbouwende cue, loopt dus methodisch hartstikke dood op het moment dat hij op een paard gaat zitten.


Dat heb ik vaker zo gelezen maar zie ik toch anders in volgorde. Het leren van de cue "NU doe je het goed, dit bedoelde ik" is de basis, de peuterschool. Die heb je nodig om alle andere informatie en dus gemeenschappelijk taalopbouw effectief te kunnen associëren.
Toevallig is in dit voorbeeld een lichaamstaalelement buitengewoon efficiënt om reactief gewenst gedrag te laten vertonen (een vorm van 'shaping') maar het kan van alles zijn. Een cue is een cue is een cue en soms gaat het niet eens om directe cues en beloningsvenster maar om inherente associaties die een veel langduriger spanningsboog kunnen hebben.

Kurt schreef op maandag 13 mei 2013, 16:09:


Mijn vorige paard heeft dit een tijdlang gedaan. Ik ben toen elke keer ons huis voorbij gegaan en ben verder gereden/gewandeld. Op een gegeven moment versnelde ze niet meer op terugweg en liep ze zelfs ons huis voorbij als ik geen seintje gaf dat ze af moest buigen.

Verdorie zeg zo simpel, als dat zou helpen...thx voor de tip! Ik stap ook soms weg en weer, maar als we van een langere tocht komen, dan ga ik linea recta naar huis en als beloning voor de rit mag ze in de weide (ze komt heel weinig in de weide doordat ze niet teveel gras mag eten), dus in feite maak ik het me nog moeilijker. Ze weet dat al zo goed, dat ze, eens thuis gekomen en afgezadeld is, in rengalop door het gangetje naar de ingangspoort van de weide vliegt en ongeduldig staat te kijken tot ik er ben om de poort open te doen...

Kurt schreef op maandag 13 mei 2013, 17:45:


Elk paard is anders natuurlijk, voor ons werkte dit.

Misschien voor jou ook.

Bedankt voor de tips ook vanuit deze kant!
Vandaag ben ik weer voor het eerst het bos in geweest, een staprit zoals er nog vele zullen volgen!
Natuurlijk begon het keihard te regenen toen ik er net opzat maar dat mag de pret niet drukken.
Plan van aanpak stapritjes en stopoefeningen doen en zorgen dat wij allebei relaxed zijn en blijven, als hij harder gaat wat inhouden en heel veel belonen.
Als dat goed gaat in stap gaan we het in draf proberen. Toen we wegreden bij de stal en hij niet weg wilde heb ik nu doorgezet, hij gaf een bok en we gingen verder op weg, de rest van de rit is hij best braaf geweest.
We zijn niet gelijk terug gereden naar de stal maar er langs zoals ook werd geopperd, vond meneer wel even raar maar goed we zijn doorgegaan.
Veel beloont en veel haltgehouden, even een yes en een snoepje en hem de hemel ingeprezen!
Ik geloof dat we goed op weg zijn en heb er alle vertrouwen in, de onzekerheid ebt ook heel langzaam weg, heb nu al een paar bokken uitgezeten dus gaat de goede kant op

En Kurt en Levita jullie ook succes, gaat vast goedkomen!

Ziet er leuk uit, alleen het lijkt mij dat het paard na iedere sprong als het touw weer strak komt te staan een behoorlijke klap op de borst krijgt?

ik denk dat die klap moet worden opgevangen door de armen van de skeeleraar, anders gaat die plat!
Groetjes Marlies

Die skeeleraar lijkt mij minder schadelijk dan zo'n ruiter die na elk hindernis op die voorbenen van dat paard helpt drukken bij de landing. Die piekbelasting vindt men blijkbaar wel een normaal beeld. Als je er dan een skeeleraar achter hangt valt er wel iets op.
Met strakke armen en een abrupte ruk van het paard overleeft die skeeleraar dat inderdaad niet, denk ik ook. De grootste moeite heeft die man om in de bochten bij te kunnen blijven omdat hij daar behoorlijk naar buiten wordt geslingerd. Dat merkt het paard ook, en niet alleen aan z'n borst. Maar ik denk toch dat de persoon erop meer stoort op dat traject.

Hm ja... ik vind de skijöring leuker. Geen ruiter op het paard, zodat het dier niet én hoeft te dragen tijdens een sprong én hoeft te trekken (hoewel de man op sceelers geen gewicht voorstelt, kan ik mij wel voorstellen dat het ietwat hindert)

Die tweede is gewoon leuk en knap.

Skijöring en tolka is hier overigens erg 'in'. Sleetje achter shet heb ik ook wel gedaan. leuk. Ga je als 50 jarige op een schotelsleetje achter een shet door de straat

Sandra van Bommel schreef op woensdag 15 mei 2013, 7:59:

Helaas is het hier te heuvelachtig voor zoiets. Maar ik kan uiteraard wel de berg af glijden hier. Valt nog niet mee om dan telkens weer omhoog te lopen haha. In Udenbreth hier vlakbij is een ski-oord met lift Waar je sleetjes kan huren, staat nog op de things-to-do-lijst.

Hier is het laatste filmpje van mijn Huppeltje, intussen bijna een écht (rij)paard geworden

http://youtu.be/Jx9LgM3Q0C0

Je kan met name in draf goed zien dat ze zo zonder hoofdstel inderdaad niet rechtgericht loopt, eerder de soort natuurlijke balans van in de bochten het hoofd wat naar buiten te brengen.
Het is pas wanneer we cirkelen dat ik maar lichte hulpen nodig heb om ze recht te richten op de cirkel (dat kent ze ook beter dan op de rechte lijn), je ziet dan het binnenachterbeen ondertreden en het voelt voor mij ook meteen veel beter. Voor Huppel kennelijk ook want zij doet dan helemaal zelf ineens voorwaarts neerwaarts.

Ik vind het hele rechtrichten, dressuur (in alle verschillende stromingen) super interessant en iets waarover ik nog veel kan bijleren. Ook hier op het forum, ben blij dat ik weer even tijd daarvoor heb!

Wat betreft het stilstaan bij opstappen (hier in het begin van het filmpje ook te zien) is dat meestal gewoon een kwestie van eens aanleren. Hoe kan een paard weten dat jij graag wil dat hij blijft staan als je na opstappen direct voorwaarts wegstapt? Op de duur vertrekt ie alvast als je been halverwege over je zadel is. Dat is geen slechte wil, dat heb je hem dan gewoon aangeleerd. Het is dus een goed idee er van in het begin een punt van maken van op te stappen en dan eventjes niets te doen, knuffeltje (snoepje ). En in plaats van als eerste oefening voorwaarts wegstappen misschien eens vragen om het hoofd in te buigen (lateral flexion, one rein stop, hoe je het ook wil noemen), altijd nuttig om dat in stilstand al eens te checken. Of je vraagt eerst een paar stappen achterwaarts, of zijwaarts, of voorhand of achterhand wijken. Allemaal even (of meer) nuttig om te doen als voorwaarts wegstappen, en dan leer je je paard op jouw vraag te wachten.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

http://youtu.be/U2fIZhAKfbw

Dit is 5 ster Parelli instructeur David Lichman. De voorbije jaren gaf hij elke zomer een week les in Nederland, dus sommigen kennen hem misschien wel.

Iets om van te dromen! Ik denk dat ik maar eens ga beginnen met wennen aan door plassen lopen