Sandra, het welzijn van je paard gaat afhankelijk zijn van het feit of jij sterk in je schoenen kunt staan om het ánders te gaan doen voor je paard. Zie de commentaren van Joop en Christel en de info die je hier op PN kunt lezen.
Als je tussen mensen zit die daar héél anders over denken en je wil er toch een beetje bijhoren kan het nog redelijk wat gaan vragen van je doorzettingsvermogen.
Misschien moet jij als mens op de tweede plaats ná het welzijn voor je paard en dat kan veel hoon oproepen............... hoe mooi zou het zijn als je paard mag ervaren dat jij hem van pijn en ongemak verlost.
Myriam

gebruik van slofteugel wordt nog vaak aanbevolen maar als je logisch nadenkt snap je wel dat wanneer je je paard dwingt anders te lopen dan hij van nature zou willen het op den duur pijnproblemen oplevert. Denk eens in wat er zou gebeuren als je zelf met je kin in een bepaalde houding gedwongen zou worden.

paarden die lang op stal moeten staan lijden daar vaak zowel lichaamlijk als geestelijk onder. Brokken en te weinig vezelrijk voer zoals hooi zorgen voor maagzweren waar je paard er waarschijnlijk een paar van heeft. Ijzers zorgen voor arthrose en erger, allerlei soorten kreupelheid kunnen erdoor veroorzaakt.

Gooi het roer dus om: paarden naar buiten, alleen gras en hooi, ijers eraf, en zelf leren en studeren hoe het ook anders kan, succes verzekerd!

joop schreef op vrijdag 27 juni 2014, 15:03:


Allemaal mee eens uiteraard. Maar of dat nou allemaal de reden is waarom er ineens een paard aangevallen wordt...
Kunnen we niet weten. Ik zou zonder meer data op de vraag van TS geen antwoord kunnen geven, kan zoveel oorzaken hebben.

e m kraak schreef op vrijdag 27 juni 2014, 16:43:


gezien de algehele knarrigheid van dit paard zou het kunnen dat hij zijn slechte humeur ook botviert op zijn weidegenoot. Zeker weten kunnen we het niet maar het is toch een goede aanleiding om de verbeterpunten nog eens serieus na te lopen.

joop schreef op vrijdag 27 juni 2014, 16:59:


Het eerste grote onderscheid, lijkt mij, is of de aanvaller jaagt of dat er alleen gebeten wordt als het andere paard in de buurt komt. Als de sociale leefruimte te klein is valt dat onderscheid uiteraard ook weer lastig te maken.

Je hebt wat mij betreft onverminderd gelijk op je verbeterpunten, hoor, geen debat.

e m kraak schreef op vrijdag 27 juni 2014, 17:00:


ja, we hebben eigenlijk weinig info, misschien kan de eigenaar nog wat extra info geven.

Hij jaagt absoluut. Hij drijft haar in een hoek en gaat vervolgens ongeveer 50 x bijten. De ruimte is ongeveer 1 hectare, dus ruimte genoeg.

Sandra Egging schreef op vrijdag 27 juni 2014, 17:06:


Dat vreesde ik eigenlijk al een beetje. Datzelfde patroon heb ik ook al wel eens aan de hand gehad; er hielp niets anders dan ze apart te zetten.
In mijn geval ging het om 1 van mijn hengsten die na overlijden van de groepsleider dacht dat hij dat moest gaan doen (lag ook wel in lijn der verwachting) maar dat totaal niet aan kon. Heb hem, als oplossing, in een nieuwe situatie gezet samen met zijn beste vriendje.

Sandra Egging schreef op vrijdag 27 juni 2014, 17:06:


Wow, niet mis. Egon vermoedde al zoiets. Toch kan je nog zoveel mogelijk frustraties van hem wegnemen ...

Myriam

Sandra Egging schreef op donderdag 26 juni 2014, 20:14:


Ik heb gehoord (van de eigenaar) van een hengst die jaren met een merrie liep en daar ook en aantal veulens bij had.
Kwam er opeens een nieuwe merrie bij deze groep, die de hengst heel erg beviel..
En opeens begon hij de eerste merrie aan te vallen. Echt gemeen weg te jagen..

Zou zoiets bij jullie het geval kunnen zijn?

We gaan 9 juli met hem naar de paardenfluisteraar harrie hoevers. Dankzij jullie reacties denken we nu echt dat er iets mis met hem is. Ik laat het nog weten.
Bedankt allemaal!!!

Sandra Egging schreef op vrijdag 27 juni 2014, 23:31:


hocus pocus, gelukkig dat er zulke tovenaars bestaan.

Hopelijk geen tumor, laat hem maar goed checken!

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Het is de bedoeling dat er een nieuw paard bij ons in de "kudde" komt. De situatie is als volgt;
merrie A, dominante merrie.
merrie B
ruin C
staan 24/7 buiten op ruim 1,5 hectare.

Nieuwe paard is ruin, 18 jaar. Wij hebben hem eerst een aantal dagen in een weide naast de kudde gezet. Merrie B vond de nieuwe ruin zeer aantrekkelijk en werd spontaan mega-hengstig. Merrie A negeert de nieuwe ruin compleet, maar houdt op een afstand ALLES in de gaten.

Ruin C staat lekker over het draad aan nieuwe ruin te ruiken, dus het zag er goed uit. Dus besloten om na een dag of 3, nieuwe ruin in kudde te zetten. Merrie B, staat tegen de nieuwe ruin aangeplakt en zodra hij beweegt, begint ze te druppelen . Ruin C, leek er in eerste instantie vrede mee te hebben, stond op een paar meter afstand te kijken en deed niets.
Na een paar uur leek ruin C te ontploffen . Ging vol in de aanval op de nieuwe ruin. Nieuwe ruin in hoek drijven, bijten, slaan, met zijn hoofd gooien, rondje rennen en opnieuw vol in de aanval. Nieuwe ruin ging er al plassende vandoor. Ruin C heeft geen ijzers, dus de klappen die hij uitgedeeld heeft, hebben wel iets schade aangebracht, maar het lijkt mee te vallen. Nieuwe ruin heeft (nog) wel ijzers.

Merrie A heeft zich al die tijd niet bemoeit met het hele tafereel. Alleen als de nieuwe ruin in een ruimte binnen 100 meter bij haar kwam was het platleggen van haar oren voldoende om hem weer naar de door haar toegestane 100 mtr te sturen.

Ik heb het een aantal uur in de gaten gehouden, maar toen ik 's avonds kwam, had merrie B besloten dat ze ook moest gaan lopen "slettenbakken" bij de ruinen aan de andere kant van het draad (die staan er al jaren). Ruin C, had het er maar druk mee. Maar in eens kwam merrie A in volle galop aangedenderd en toen werd het mij even te gortig. Al die paarden die stonden te meppen, gillen, slaan, bijten, merrie A die als een razende heen en weer vloog (onderuit ging, want het goot intussen van de regen)om en rond het schrikdraad. Andere ruinen die óver het draad gingen proberen om merrie B te bespringen.

Dus nieuwe ruin maar even uit de groep gehaald en weer apart gezet. Binnen 5 min was de rust wedergekeerd.

Nu staat nieuwe ruin nog steeds apart. Bij merrie B lijkt de hengstigheid wat af te nemen.

Wat is nu wijsheid? Merrie A, lijkt zo langzamerhand ook hengstig te worden, dit is te zien omdat ze dan altijd heel "aardig" wordt naar ruin C.
Wachten met nieuwe ruin erbij zetten tot merrie A ook niet meer hengstig is? Nieuwe ruin wordt zsm ontijzerd, maar ik zie het eigenlijk niet zitten om hem er nu weer bij te zetten, met het risico dat ruin C, weer compleet flipt omdat 1 van zijn merries hengstig is.

In eerste instantie dacht ik dat het juist wel handig was voor de introductie als er een merrie hengstig was. Verkeerd gedacht dus.

Zijn er hier mensen met tips hoe we dit het beste kunnen aanpakken?

de hengstigheid is niet hetzelfde als hengstigheid die te maken heeft met vruchtbaarheid, maar treedt iha bij merries op als er verandering is in de kudde. Het gaat vanzelf weer over maar kan opnieuw beginnen als je de ruin weer in de wei zet. Misschien wendt de kudde aan de aanwezigheid van de ruin met het draadje ertussen en kan je ze later opnieuw bij elkaar zetten. Gewoon uit proberen, het is maar zelden dat het niet goed gaat uiteindelijk, maar zeker is het nooit.