Talitha schreef op maandag 16 juni 2014, 8:59:

Volgens mij betekent dat dat ze het mentaal nog niet kan handelen.

Bovendien heb ik recent gehoord, dat de lichamelijke belasting bij mennen ook groot is en dat het inspannen op 2-jarige leeftijd net zulke achterhaalde onzin is als kunnen berijden op 3-jarige leeftijd. Maar ja, da's hear-say, dus of het waar is... geen idee!

Piet schreef op woensdag 18 juni 2014, 16:18:

Jaretel!?!? Hij heet Jarél!!
What's on a man's mind!!!!!! hahaha

Het is uiteindelijk ook de bedoeling om er een tandemspan van te maken, ik heb al een tuigje. Ik vraag mij alleen af wat beter is, om Noortje eerst zelf te beleren voor de kar, of dat ik haar gelijk in de tandem beleer. Als ze beter eerst kan leren om zelfstandig voor dekar te lopen, dan wacht ik er nog even mee, ik vind 3 jaar wat jong om al te gaan trekken.
Ik zet mijn pony vóór de kar, dan trekken ze toch? Ik snap niet waarom je zegt dat ze duwen Piet?

Ja Angelique, inrijden met 3 jaar vind ik nu ook belachelijk, zowel lichamelijk als geestelijk zijn ze dan veel te jong! Maar hoe zit dat voor de kar? Ik heb wel geduld en benbest bereid te wachten tot ze 6 is, maar vroeg me af of dat nodig is. Maar ik had dan ook niet gedacht dat ze hun rug ook veel gebruiken voor de kar. Vandaar mijn vraag hier.

Talitha schreef op donderdag 19 juni 2014, 13:22:



Ik weet niet of ik gelijk heb, maar mijn weg zou zijn: 100% verkeersmak maken en op alle commando's op stem reageren met een tuig om en dan als je daar eenmaal bent, beginnen met heel korte stukjes voor javèl zetten en dan zie ik drie jaar als geen enkel probleem. Nogmaals-omdat het voorste paard niet werkt-

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Natuurlijk gebruiken ze hun rug veel voor de kar, maar op een andere manier dan wanneer er een ruiter op zit.

Als je tandem wil gaan rijden zou je ook kunnen oefenen hoe ze dat vinden om zo krap achter elkaar te lopen.

Piet schreef op donderdag 19 juni 2014, 15:34:


Dat weten alleen echte mannuh
En, da's nou al de tweede keer dat jaretels zich op PN manifesteren dankzij ons Piet (voegde de gek met het autistisch geheugen toe).
Els met jaretels en netkousen... hmm... maar ze hebben haar maat niet


Piet heeft gelijk over duwen.
Het tuig trekt de kar, het paard duwt het tuig.
Daarom is aangespannen de massa van het paard (gewicht) van belang; het scheelt nogal of er 100kg of 750kg tegen een tuig aan hangt (nog zonder kracht te zetten).

Bedankt voor de tips! Ik ga beginnen met droogmennen, ik moet alleen nog de leidsels voor het voorpaard aanschaffen en er moeten nog wat ringen aan het tuig en hoofdstel en dan zijn we er klaar voor.
Eens kijken hoe dat gaat, tandem droogmennen, dat is nieuw voor me. Om te beginnen zal ik een vriendin vragen om te helpen.
Ik heb vroeger een aantal keer mee gereden met een tandemspan hackneys en dat vond ik geweldig!
Dan ga ik Noortje gelijk beleren in het tandem en niet zelfstandig voor de kar zetten, eerst goed oefenen met droogmennen natuurlijk. Verkeersmak is ze al, reageren op stemcommando's doet ze ook goed, daar gaan we nog verder mee oefenen.
Bedankt voor jullie advies en meningen, ik ben weer een stuk verder

Een kleine update:

Training om te injecteren is klaar. Vorige week voor het laatst naar de dierenkliniek geweest om te oefenen. In september staat er een inenting op de planning. Dan gaan we dus voor het eerst "echt". Hoewel ik dat spannend vind (heel stom, maar toch), heb ik er ook alle vertrouwen in, want het gaat gewoon goed.

Wat doen we nu nog? Trainen dat anderen iets bij hem kunnen. Dat iets is vooralsnog alleen maar bewust aanraken. Momenteel kan hij op mijn aanwijzingen alle makkelijke lichaamsdelen aan mijn partner aanbieden en accepteert de makkelijke "medicijnen" als aangeraakt worden door een verbandje ed.
Zelf ben ik bezig hem te leren dat ik met een elektrische tandenborstel zijn tanden poets. Hij heeft een nogal smerig gebit en ik hoop met de elektrische tandenborstel dat schoner te krijgen. Ik mag hem bij zijn poot aanraken met de tandenborstel aan, en op 10 cm van zijn tanden komen. Of het me gaat lukken? Geen idee, maar we zijn al een heel eind gekomen en ik zie wel hoe ver ik kom.
We moeten ook nog met zijn oren aan de slag, want daar zit nog een best trauma op. Dat doe ik rustig, zo heel af en toe eens. En dat gaat langzaam beter, maar heeft nog wel tijd nodig.

Laatst had hij een wondje, welke ik heel ontspannen mocht wassen en zalven. Echt zo super, die ontspanning en het vertrouwen! Dat geeft me het gevoel dat we er zijn. Het maakt niet meer zoveel uit wat ik van hem wil, als ik deze manier gebruik, lukt het.