Kijken ze in de richting waar de wind vandaan komt? Ik krijg de indruk dat de de geur opvangen van een roofdier op grotere afstand, een wolf of beer?

Hoi Femke,

Dat heb ik idd allemaal al geprobeerd en ik vraag nagenoeg niets buiten, gewoon relaxed geen moeilijke oefeningen etc.
Hij wil gewoon naar de stal that;'s it.
Als ik met hem ga wandelen , minimaal 1x per week doen we wel wat oefeningetjes en krijgt hij er ook iets voor terug, aai, stukje wortel.
Het komt nu gewoon op het punt dat er echt serieus iets gedaan moet worden, het wordt gevaarlijk en dit had ik al veel eerder aan moeten pakken (het onbrak me aan lef)

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 23 maart 2013, 17:19:

Is er nog iets uit gekomen? Hoe gaat het nu?

Hierop is al gereageerd onder het onderwerp "bitloos mennen", waar je deze vraag al es gesteld hebt.
Kijk daar naar de reacties op je eerdere bericht, zou ik zeggen

Hoi Aoife, wat vervelend zeg!
Je schrijft dat hij bij jou staakte, maar dan wel vrolijk met een ander mee loopt. Misschien is het gedrag een ingesleten patroon is, dat hij steeds bij jou laat zien. Ik zou zeggen, ga iets compleet nieuws met hem doen, om het patroon te doorbreken en er voor te zorgen dat hij zijn hersenen flink aan het werk moet zetten.
Ik weet niet wat je nu doet, maar als je iets anders gaat leren, zorg dat je iemand hebt die je goed les kan geven. Veel grondwerk doen, ik vind zelf Parelli heel leuk, en clickertraining. En western rijden, reining, vind ik zelf super, ik heb iemand die heel goed les geeft, daarmee zet je het paard flink aan het werk. Misschien werkt het
Je moet even vinden wat jij zelf ook leuk vind.
Ik ga er dan van uit dat je de rug van je paard hebt laten checken, dat hij geen pijn heeft daar.
Succes!
Groetjes Tali

Ik dacht ook aan een beer of wolf, maar dan zouden je honden toch ook aanslaan?
En equisetum, dan moet de mini het toch ook hebben?
Hoe gaat het nu?

Dat klopt! Het staken is nu weg maar het bokken doet hij gewoon bij iedereen.
Ik doe veel grondwerk, wandelen, longeren, dressuur en buitenrijden ik streef er naar om hem 4x per week aan het werk te hebben hetzij een van de 5 dingen, 2x per week rijden 1x per week longeren en een keer wandelen of ander grondwerk, afwisseling genoeg denk ik.
Het bokken is echt aangeleerd helaas.
Western rijden lijkt me wel iets voor treck lijkt me ook erg leuk, zelf houd ik niet van wedstrijden maar wel van training. Nu moet ik het eerst gaan opbouwen weer , hij heeft 3 of 4 maanden bijna niets gedaan.
Uiteindelijk wil ik gewoon graag lekker relaxed met hem kunnen rijden, buiten , op het veldje maakt niet uit.
Als het morgen niet zo hard waait ga ik weer een poging doen

Ze zijn weer rustig, maar nog niet ok.

Een roofdier e.d. of zwijnen of elanden zou kunnen, maar dan hadden de andere paarden aan weerszijden en de honden ook moeten reageren.
Dat gebeurde niet
Zelfs trulsa hield het na een uurtje wel voor gezien.

Vergiftiging werd nog niet uitgesloten maar de heermoes komt hier vrijwel nooit voor (da kent geen enkele situatie met die vergiftiging) en ook de andere symptomen wijzen daar niet op.
Maar zoals gezegd... niets wordt uitgesloten

Hoe dan ook... de d.a. vind het gedrag verre van normaal (ze kent ook mijn paarden) en sluit ook niet uit dat er iets mis is gegaan in het koppie van Hälga (zij was het ergste) .
Ze zijn ergens van geschrokken /in de stress geschoten en vervolgens lukte het hen niet meer echt om daaruit te komen.
Pijn kan ook een rol hebben gespeeld.
Maar het blijft gokken

Momenteel zijn ze dus rustig, maar Silja heeft duidelijk veel last van haar slechte been en trekt er veel mee als ze staat.
Hälga heeft duidelijk veel last van haar artrose en wisselt steeds van been met stil staan.
Logisch-
Ze mogen niet voor niets niet meer werken en hebben nu minstens 30 uur aan een stuk gelopen.
Alarmerend was voor mij dat ze s' avonds veel gingen liggen en ik sil zag flemen; meestal een teken van koliek.
Ze hebben bietenpulp gekregen in overleg, omdat ze niet aten, en dat lijkt te hebben geholpen. Later heeft Hälga een plukje hooi gegeten en is Silja weer wat meer gaan eten.
Ze liet daarna geen kolieksymptomen meer zien

Ze zijn ook beiden moe.
Silja eet echter weer regelmatig, maar Hälga zie ik niet eten
(kan ze natuurlijk wel hebben gedaan gedurende de nacht, maar er lag nog erg veel hooi)
Hälga ligt ook heel erg veel, wat voor haar niet gebruikelijk is.

Vooralsnog is het even afwachten hoe het zich ontwikkelt. Wordt het erger, dan kan ik de d,.a bellen ´, maar het is eigenlijk niet zo duidelijk wat er gedaan kan worden.
Vooral observeren voor nu dus.

Heel vervelend. Maar het bokken doet hij dus iedereen.
Aangeleerd kan natuurlijk, maar weer je werkelijk 100% zeker dat er geen rugprobleem is, dat getriggerd wordt als je erop gaat zitten.
Ik hoor dit soort verhalen regelmatig, ook met de opmerking dat het paard lichamelijk in orde is. En toch werd er bij al die verhalen uiteindelijk een oorzaak gevonden.

Ik weet dat veel mensen hier niets hebben met d.a. en kliniek, maar ik denk dat ik hem toch een keer terdege zou willen laten doorlichten.
Als er lichamelijk iets mis is, kun je lessen en doen wat je wilt.... dat blijft het gewoon een tijdbom en rij je uiteindelijk alleen nog maar meer kapot
Verkoop is dan ook niet eerlijk.

De eerste keer dat er iemand op ging zitten schok hij en begon te bokken en te rennen, zij is toen vast blijven zitten in de beugel, uiteindelijk gelukkig losgekomen maar hij was al in paniek en kreeg een paar weken rust.
De keren daaropvolgend zelfde verhaal en rust als beloning.

Hij doet het ook alleen als hij of tegen gehouden wordt (als hij wil gaan rennen) of een voorwerp in de bosjes ziet bv dat is aanleiding om te gaan bokken.
Ik zal hem eens helemaal na laten kijken maar ik heb er een zeer hard hoofd in dat het lichamelijk is en dat hij gewoon terug wil naar stal (ook door dat staken etc), mocht hij een rugprobleem hebben dan zou ik niet weten hoe hij eraan is gekomen, zoveel hebben wij er niet mee gedaan de afgelopen jaren.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 10:08:


Nee, de een kan er op een bepaald moment meer smaak voor hebben dan de ander.
Meestal laten ze het liggen, net als zuring en pitrus.

Aoife Berserik schreef op zondag 24 maart 2013, 13:56:


We willen altijd overal een verklaring voor hebben he?
Ik net zo goed. Mijn idee is dat hij de allereerste keer al een trauma opgelopen heeft.
Per slot zat er ineens een roofdier op zijn meest kwetsbare plek!
De rust was de beloning. Daarna was rust vaker de beloning voor zijn paniekerig gedrag en/of 'm smeren. M.a.w.: door hem rust te geven lijkt het erin getraind te zijn. En ik begrijp dat dit niet de bedoeling is geweest, maar zo lijkt het wel gegaan te zijn.
Hij weet nu: als ik bok of lekker ga rennen... is rust de beloning en zo kom ik onder het werk uit. Op de e.o.a. manier bouwt hij een bepaalde spanning op.

Dit kun jij veroorzaken door vooraf al te denken: oh jeee... als ie maar niet......
Je kunt eens proberen om hem te benaderen met een traalalalaaa... houding.
Zo van: er is niets aan de hand, geen informatie waar jij (paard) je druk over hoeft te maken. IK ben de leider, IK let op dat jou niets gebeurd.

Ik zou er eens eventjes helemaal niet op rijden denk ik... eerst op de grond maar weer eens bevestigen dat jij dat leiderschap waard bent en hij zich veilig voelt bij jou.
Van daaruit, als dat goed gaat zonder bokken of andere problemen, proberen verder te werken.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....