Hi Sanne!

Een dikke vette "welkom" hier!!! Wat een waanzinnig mooi verhaal!!!! Echt two thumbs up dat je Sam een kans geeft! Ik heb zelf een agressief paardje binnengehaald en het is echt mogelijk om paarden om te buigen, het kost alleen veel tijd en veel geduld.
Vaak is onzekerheid de basis van de agressie. Zoek maar eens op internet over het gedrag van onzekere paarden, misschien herken je het en geeft het je meer inzicht in het gedrag van Sam.
Sam vraagt van jou dat je 200% zeker van jezelf bent, anders heeft hij liever niet dat je bij hem in de buurt bent, want hij heeft al meer dan genoeg aan zijn eigen zorgen in zijn koppie.
Een rustige basis houding, buikademhaling, geduld, loslaten van je eigen spaningen en antwoorden op voorhand klaar hebben is wat je aan jouw kant nodig hebt. Laat paardje maar stuiteren, jij zet de rustige lijn uit die jullie gaan volgen in hele kleine stapjes. Je sessies kort en positief houden werkt heel goed. Beter een aantal keer per dag korte sessies dan uren achter elkaar. En wees je bewust aanwezig, want ALLES is een leermoment voor hem. Uit de wei halen, borstelen, etc etc....

In gevallen als Sam kies ik er voor om zeker het eerste jaar niets uit de hand te voeren en ook liever geen klikkertraining te gebruiken. Eerst bouwen aan vertrouwen en zorgen dat Sam zich houdt aan de afspraken die jullie samen gaan maken.
Uit de hand voeren daarmee kun je de situatie (in de eerste leer periode) voor Sam onduidelijk maken, het alpha paard stuurt de andere paarden in de kudde weg bij lekkere hapjes, dus wanneer je vrijwillig jouw lekkere hapjes weg geeft aan het paard kan dit zorgen voor onduidelijkheid. En Sam heeft nodig dat alles superduidelijk is. Maar dit is iets wat ik vindt, niet iedereen zal het hiermee eens zijn.

Regelmaat is zeer belangrijk voor paarden als Sam, dat maakt dat hij zich veilig gaat voelen. Wanneer je bijvoorbeeld nog niet op hem rijdt maar dat in de toekomst wel wilt gaan doen... Haal hem uit de wei, zadel hem op, doe oefeningen met hem ook wanneer je niet gaat rijden of wandelen met zadel. En doe dit op dezelfde manier. Hiermee kun je ook doorbreken wanneer hij slechte ervaringen met rijden heeft gekregen en bij het zien van een zadel alleen al bombarie maakt. Je zegt dan... Wat voor ervaringen je in het verleden ook hebt gehad, we doen het nu anders. Niet te veel wisselingen in paardenvriendjes, weten waar hij aan toe is, geen zorgen hoeven te maken over voeding (dus nooit meer honger hoeven lijden)... Het heeft even nodig voor dat dat tot hem doordringt dat hij nu gewoon echt gelukkig mag zijn.

Kleine stappen! Helemaal mee eens. En hou er rekening mee dat het in het begin drie stappen vooruit en twee terug zal zijn en je af en toe echt met je handen in het haar zal zitten. Stop de oefeningen altijd op een positief moment. Wanneer je zelf niet veel ervaring hebt met trainen is het zeer aan te raden om een trainer mee te laten kijken, je te laten helpen en huiswerk mee te laten geven waarmee je aan de slag kunt. Je moet het samen met Sam gaan leren, het is dus goed om de training zelf te doen onder begeleiding van een goede trainer. Anders kan hij het bij een trainer uitstekend doen en wanneer je hem dan thuis hebt dat hij weer als vanouds in een monster veranderen.

Ik kan nog uren door vertellen en tips geven, je mag me altijd per e-mail benaderen. Ik ben gek op grondwerk en kan je ook op dat gebied veel tips aan de hand doen.
Echt heel veel succes en deel vooral veel hier over Sam's vooruit gangen!!!

De tips van Pien en Merel hebik wel gelezen en die neem ik zeker mee, hun kennen hem en weten waar ik over spreek.

Bedankt allemaal voor de lieve reacties

Miryam; Lessen bij haar is nogal prijzig, ze is de enige in Nederland die officieel in de naam van Monty Roberts mag lesgeven.. ze is onwijs goed, maar ook onwijs duur.. en zoveel centjes heb ik helaas niet Daarbij zit haar trainingscentrum ergens onder Rotterdam, dat is voor ons met veewagen meer dan een uur rijden en voor Sam is dat één grote stressfactor, dus dat is even geen optie, ik wil echt vanuit rust en ontspanning gaan trainen. Ik werk er hard aan om me niet door hem te laten imponeren, als ik die plat-in-de-nek oren negeer gaan ze ook vanzelf weer rechtop staan, maar tot die tijd moet ik net doen alsof het me niets doet en dan gaat het goed haha! Stiekum wil Sam gewoon leiding hebben, en moet ik nog goed leren hoe ik de leiding kan vasthouden (het overnemen lukt wel, maar erin blijven is moeilijk)

Nils; Klopt inderdaad Dit is dezelfde Sam! Ik geloof dat Sam engels is ingereden (vraag me niet waarom... het is een PAINT maar ze zullen hun redenen wel gehad hebben áls ik hem ga rijden zal het western gericht zijn.. en aangezien Sam Cody's touwhalster past lijkt me dat een fijne optoming voor hem, hij reageert SUPER op neusdruk, zal ook nooit een touw uit je handen trekken (tenzij het echt pure paniek is, maarja dat zou elk paard in dat geval doen) en verder hebben we ook nog een dually halter en een sidepull in zijn maat Moet er wel eerlijk bijzeggen dat ik het probleem niet echt zie van een simpel (dubbel)gebroken trensje hoor... ik vind toch dat de handen het bit scherp maken, niet het bit zelf, maargoed hier zijn de meningen over verdeeld en dat is prima Dubbele lijnen is ook zeker iets wat ik met hem ga oppakken, longeren aan een enkel touw is al een stressfactor, dus tot nu toe altijd los met hem gewerkt... maar misschien loopt hij wel fijner aan een dubbele lijn, wie zal het zeggen

Manchita; Sam is een schatje onder dat monstermaskertje van hem, hij is gek op aandacht en wil ook heel graag leren. Onzekerheid (en angst) speelt zeker bij hem een rol, maar ondanks dat heeft hij ook wel een béétje dominante trekjes. Hij kent de mens en weet ermee om te gaan op zijn manier (als ik boos doe blijven mensen uit mijn buurt en laten ze met rust etc.) maar als je die cyclus weet te doorbreken, wat dus vorig jaar gelukt was is het een topper om mee te werken. Ik weet ook zeker dat hij het allemaal niet zo bedoeld, hij wil wel maar hij kan niet. 1 stap vooruit is al reden genoeg om er 3 achteruit te rennen gewoon door die onzekerheid. En daarom hoop ik dat hij mij wil leren vertrouwen zodat ik hem die zekerheid kan geven. Hij zal dan ongetwijfeld een wereldpaardje worden! Uit de hand voeren doen we eigenlijk zoizo al nooit.. mijn 'vaste' bijrijdpaard Cody weet zelfs dat ze pas mag eten als ik haar het stemcommando "toe maar" geef.. dus in dat opzicht zijn we best consequent.

Bedankt in ieder geval voor de positieve input van jullie allemaal! Het zal een kluifje worden maar ik heb er helemaal zin in. Nu Sam nog want die draaide gisteren weer heerlijk zijn kont mijn richting op toen ik over hem stond te praten met een vriendin (op 30 meter afstand nog wel), dat dier is zo gevoelig haha!

Misschien de longe lijn eerst in combinatie met een kleinere bak of round pen? De basis van de lange lijn gedachten is dat het paard leert dat het weg rennen geen oplossing meer is maar dat hij vast blijft. Op het moment dat hij zo hard wegrent met een strakke hals en door trekken niet maakt dat hij zijn hoofd naar je toe buigt, vertelt dat ook dat hij niet reageert op jouw "suggesties"
Wanneer je ziet dat wanneer jij hem vraagt zijn hoofd naar rechts te bewegen en hij dan juist een stukje naar links gaat... Zou ik aandacht besteden aan flexen.
Flexen helpt ook bij paarden die veel met Hun hoofd schudden. Flexen is het paard vragen om met de neus de buik aan te wijzen. Je kan dit naast het paard doen of terwijl je op het paard zit.
Had gisteren met een trainer er over die aan gaf dat veel paarden die Engels rijden met Hun hoofd schudden, dat ze het in Engels meer tegen komt als bij de western (ze traint beiden stijlen) ze gebruikt dan flexen, paard schud met hoofd, dan flexen en dit consequent herhalen. Streef naar flexen met zo min mogelijk druk, dat wanneer je de teugel met 1 vinger op pakt het paard al volgt met zijn hoofd.

Ik denk wanneer je weer dagelijks met het paardje aan de slag Kunt dat het net als eerst weer gewoon verdwijnt. Hij heeft nu gewoon weer veel tijd gehad om zijn oude gedrag weer opnieuw op te pakken en... Het werkte.

Ook laat ik mijn paarden vrijwel altijd aan een lange lijn lopen. Ze volgen mij en er is zelden druk op het touw. Is het paard wat opgewonden en heeft ze meer aandacht voor de omgeving dan mag ze van links naar rechts en terug halve cirkels om me draaien (terwijl ik rechtuit loop) tot ze haar rust weer wat gevonden heeft en haar aandacht weer bij mij heeft.

Manchita schreef op dinsdag 29 januari 2013, 16:41:


Interessant. Hoofdschudden is vaak een gevolg van spanning in de rug. Aangezien Engelse dressuur doorgaans een continue aanleuning vraagt versus het signaalcontact in de western, zou daar wel eens de oorzaak van het shaken kunnen liggen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 januari 2013, 19:59:


Op epona.tv kun je een serie vinden over het hoofdschudden en het feit dat het pijn-gerelateerd is. Maar dan heb ik het dus wel over echt 'headshaking'

Het flexen klinkt inderdaad interessant tegen hoofdschudden, maar dat is niet dit schudden wat hij doet, hij gooit zijn hoofd 1x van links naar rechts en probeert dat 1 of 2 voorbenen de lucht in te krijgen en wil dan wel eens gaan rennen.

En het oefenen in een kleine bak of roundpen met een lange lijn heeft geen zin, want in de bak is hij zo mak als een lammetje, doet alles wat ik hem vraag en kan zelfs in liberty met hem werken. Als ik dan vraag op een afstand van 3, 4 meter om zijn achterhand van mij weg te draaien en daar me toe te komen doet hij dat ook meteen. Dus hij kent het wel allemaal, alleen tijdens het wandelen buiten of op een grote open veld dan vergeet hij dit precies allemaal.

Overigens wil ik even een update toevoegen: Hij staat nu sinds zondag op zijn nieuwe plekje en ik kon hem maandag zo uit de weide halen, mee naar binnen naar de poetsplaats en dan via de bak en andere weide terug, zonder dat hij ook maar ergens naar keek of iets wilde uit proberen. Dan denk ik ook weer van wat is het toch een brave, want in principe is dit nu allemaal nog onbekend terrein voor hem en toch loopt hij zo braaf met mij mee en doet precies wat ik hem vraag.
Hij kan het dus toch allemaal.

Ik denk dus inderdaad dat het echt kloojen is en dat hij het weer wilde uitproberen omdat ik een tijdje niet met hem eraan heb kunnen werken.

roweentje schreef op woensdag 30 januari 2013, 11:25:
Dat is gewoon joligheid, speels doen.

Hoihoi,

ik vroeg me af of je nog iemand zoekt ?
Ik rij nu zo'n 7 jaar en rij zowel dressuur als springen maar hou het meestal bij gewoon wat recreatief rijden.
Ik zou het erg leuken vinden om me wat meer in de dressuur te verdiepen !

Ik hoor het wel

Groetjes,

Goedenavond,
Ik ben nieuw op het forum en heb een beginnersvraag;

Een kleine introductie,

Ik train zo'n 12 jaar werkhonden en niet onverdienstelijk zodat ik er vanuit ga dat ik de clickermethode goed beheers echter een paard en zijn gedrag is voor mij totaal nieuw terrein. Deze combi roept bij mij vragen op.
Het paard waar ik mee oefen is net 2 jaar en redelijk dominant. De oefening is eenvoudig;
Ik pak vooraf een voertje (appel, wortel,biks) in mijn rechterhand en hou de clicker in mijn linkerhand.
Paard heeft halster en halstertouw ligt losjes over mijn arm.
Ik steek mijn handen gestrekt in het zichtveld van het paard en deze voert de oefening uit. Hij raakt mijn (lege) linkerhand aan, ik click, en beloon uit mijn rechterhand. Hierbij beweeg ik beide armen niet. Het paard moet dus vanuit de basispositie in het midden eerst naar mijn linkerhand (touchen) waarna hij zelf naar mijn rechterhand moet om de beloning te halen. Ik wilde nadat de touch oefening bevestigd was deze verlengen, zodat hij een iets langere tijd 2 a 3 seconden mijn linkerhand continue aan moet raken met zijn snuit.

Het volgende probleem; het paard knabbelt en bijt als het kan zachtjes in mijn (lege) linkerhand (wil ik niet) en "eist" zijn beloning op van mijn rechterhand ( uiteraard zit daar al een beloning in om " zakgraaien" te voorkomen). Ook het opeisen in mijn rechterhand gaat gepaard met zachtjes bijten, maar verder laat ik het niet komen.

Ik heb vandaag het verlengen van de oefening niet kunnen uitbreiden door dit gedrag en heb gevarieerd met mijn handen hoog en zelfs helemaal op de grond te houden, en dan voert hij de oefening perfect uit.

Tijdens het opeisen van de beloning in mijn rechterhand, doet hij ook een flinke stap vooruit. op dat moment zwaai ik mijn uitgestrekte armen rustig achter mijn rug en neem een time-out voor een nieuwe opbouw van de oefening, echter duikt hij in mijn jaszak waar een heerlijk geurend appeltje in zit. Op dat moment doe ik een stap naar voren en "dwing" hem een stap terug te doen evt door lichte druk op zijn voorborst.

Zoals ik al zei ben ik een absolute beginner in paardengedrag en weet niet hoe ik dit knabbel/bijt gedrag uitdoof ( negeren is lastig als ik mijn vingers heel wil houden) maar straffen met een tikje (op internet gelezen) lijkt me niet handig in een aanleer fase van een oefening gebaseerd op positieve training.

Het zakgraaien wil ik niet, en ook de stap die hij vooruit doet niet. hoe leer hem dit (af)

misschien voelt hij feilloos aan dat ik een beginner ben en bevestig ik daardoor zijn dominante gedrag meer? ik loop goed rechtop kijk hem aan en beweeg rustig, maar vanaf de stal stapt hij tot vlak voor mijn gezicht, ruikt opdringerig aan mijn jas of been en wil eigenlijk de hele tijd aan mij knabbelen. Dit gedrag negeer ik redelijk en duw / begeleid hem uit de stal om zo mijn eigen persoonlijke ruimte aan te geven.

Een heel verhaal maar ik zou graag tips van u lezen omtrent mijn houding en oefening.

met vriendelijke groet,

Jeannette

Ik ben geen doorgewinterde clickeraar, maar wat ik in les 1 heb geleerd van Amable Vrijheidsdressuur (Danielle Meiboom), is deze oefening: weg blijven bij de hand waar het voertje in zit. Zodra het paard zich afwendt van de hand waarin het voertje zit, krijgt hij click+voer. Gek genoeg was daarmee meteen een goede basis gelegd voor niet-opdringerig voerzoekgedrag.

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 februari 2013, 20:29:


Ook ik ben geen diehard clickeraar. Wat is doe is het vragen van 'beleefdheid': het wegdraaien van het hoofd of zelfs het zetten van een stapje terug.

Leuk dat je de site hier gevonden hebt, zitten best een aantal clickeraars hier.

De eerste fout die je maakt is het voer in je hand houden.

Daarnaast is het, zeker in het begin, beter om een target te gebruiken, zoals bv een stokje met tennisballetje erop.
Het is nl erg belangrijk dat alles zeer duidelijk voor je paard is. Het werkt nu eenmaal anders dan een hond (ik clicker met beiden)

Dus, maak/verzin een target en doe voer (kleine stukjes) in een buideltasje om je heup. (in je zak kan ook, maar ik vind dit gemakkelijker en het voorkomt eerder misverstanden)

Train jezelf eerst zonder paard. Aanbieden target, aanraken met neus door paard, click, voertje pakken en geven. Dat laatste vergt handigheid, zeker als je het meteen na de click moet uitvoeren. Dat moet echt vloeiend gebeuren. Vergeet niet dat gedrag, ontstaan tussen click en voer pakken, ook getraind wordt. Vandaar dat het verstandig is om daar handigheid in te hebben voordat je met je paard werkt.

In het begin kan het handig zijn om een hek /touw of iets dergelijks tussen jou en je paard te hebben. Op die manier kun je heel simpel voorkomen dat hij zichzelf in ongewenst gedrag traint, zoals naar het voer reiken, naar je toekomen etc.

Als je het voertje geeft, doe je dat met gestrekte hand, richting borst paard en daar waar je wilt dat het paard staat. Dus niet waar hij staat (als dat niet de plek is waar je hem graag hebt) In de meeste gevallen zal dat in het begin betekenen dat hij een stapje achterwaarts moet zetten om het aan te nemen. Dat wordt dan al vrij snel een gewoonte en op die wijze train je als vanzelf beleefdheid,.

Verdiep je in het materiaal van Alexandra Kurland en Inge Teblick,. Er zijn trouwens nog meer goede (engelse) sites over clickertraining zoals clickertraining.com/," target=_blank>http://www.equineclickertraining.com/, het materiaal van Hannah Dawson (ook op you tube) en Shawna Karrasch (on target training) ook met filmpjes op you tube. Piet, hier op dit forum, heeft een beginners dvd.

Succes...