Ik bedoelde ermee te zeggen dat mensen soms klagen dat een paard bitloos niet aan de teugel loopt, de verkeerde kant op buigt in de bocht, het niet lukt, terwijl het met bit wel lukt. Die mensen verklaren dat soms dat het paard dan liever een bit heeft.
Ik denk dat je bitloos hetzelfde kan als met bit, alleen is het moeilijker. Wanneer je dan een paard rijd dat zich makkelijk aanpast, dan gaat het prima en rijd je waarschijnlijk dat paard vaak of altijd bitloos. Maar als je dan een paard tegenkomt dat nogal scheef is, en stijf, en je stuurt dat paard altijd alleen op je teugels en niet met je lichaam, en dit paard past zich niet zo makkelijk aan, als je dit paard dan bitloos gaat rijden, kan het wel eens heel lang duren voor ze er aan went. Duurt het lang, dan grijpen mensen al snel terug naar oude middelen, die wel werkten.
Ik denk dat elk paard te trainen is om bitloos mee te rijden, er gaat alleen veel tijd en geduld in de training zitten, als het een moeilijker paard is.
Ik zeg niet dat je gelijk een buitenrit bitloos moet gaan doen, ik rijd sommige paarden tijdens een buitenrit wel met bit, dus ik begrijp het wel.
De haflinger die ik rijd was extreem voorwaarts, ging in galop plat in de bocht, struikelde continue, zat vaak met de voorbenen in een andere galop als met de achterbenen. Meerdere mensen waren al van haar af gevallen door renpartijen en struikelpartijen. Wat keken ze me aan toen ik bitloos ging rijden met haar. Paardje is 16 en veranderde soms spontaan in een tank die overal doorheen stampte.
Bitloos rijden pakte geweldig uit! Na tijd met kaakgekruisd hoofdstel, rijd ik nu met touwhalster en ben aan het oefenen met een cordeo (neckreiningring), buitenritten doe ik nog met het kaakgekruisd hoofdstel. Door grondwerk heb ik haar geleerd te verzamelen, iets wat ze niet kon. Ze struikelt bijna niet meer, galoppeert veel beter, rechtop en zelfs een grote volte! Ik leer haar rustig aan te doen, te ontspannen, te wachten en dat maakt een heel ander paardje van haar.
Nog wat meer oefenen en ik ga haar met touwhalster buiten rijden, eerst nog wat meer werken aan de gevoeligheid op beenhulpen met sturen, daar drukt ze soms nog wat doorheen.
Met tijd en veel geduld kom ik een heel eind.