Het is niet zo dat hij dit doet ALS er iemand wel of niet bij is, ik heb m nu bijna een jaar en hij heeft nu 5 duiveltjesdagen gehad, en dus 340 engeltjesdagen.
En nee, ik zie die bui niet al in de wei aankomen, wel binnen 1 minuut zodra ik op pad ben, maar moet ik dan doorzetten of direkt terug de wei op, morgen weer n dag?
Het komt dus maar heel zelden voor, maar ALS t zo'n dag is, is het wel heftig en STEL dat er steeds meer van zulke dagen komen, dan moet ik toch ook daar mee om kunnen gaan?

Suzanne Graauw schreef op zondag 23 december 2012, 16:42:


Naast alle opvoedkundige tips en misschien al iets opspelende hormonen is het natuurlijk ook gewoon een jong dier dat in de wintermaanden op sommige momenten bárst van de energie. Da's hier ook met de jongere paarden. Ik zie op dit moment hier thuis ook echt verschil tussen de lespaarden die regelmatig werken en dus hun energie kwijt kunnen en een aantal andere (pension- of jonge) paarden die veel minder uitdaging hebben. De meeste paarden die minder bewegen nu (minder weidegang, paddock, modder) zijn Blij en Jolig als ze even op andere ondergrond komen.

Als het zo zelden voorkomt... is het dan wel een probleem? Zal het dan niet met de tijd gewoon verdwijnen, omdat ie volwassen wordt?
Als je doorgaat met zo af en toe trainen, zul je toch steeds meer de leidinggevende figuur voor hem worden. Ik ga er dan vanuit dat dit soort gedrag verdwijnt.
Maar... ik vlak de opspelende hormonen niet uit. Je moet eventjes opletten of dit gedrag vaker voor gaat komen,.... of juist minder wordt.

En soms vertoon ik weleens probleemvermijdend gedrag.
Omdat ik gewoon geen zin in 'n gevecht heb. Dan begeef je je alleen nog in situaties waarbij je wél de controle hebt en kunt houden. Om bepaalde problemen niet op te roepen, dus dat gedrag te vermijden en in plaats daarvan iets te doen wat voor beiden positief uitpakt. Om op die manier, via een omweg, toch het gewenste gedrag te bereiken....
Maar ik besef dat dit niet voor iedere situatie opgaat... en je kunt ook niet altijd problemen vermijden.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Ja precies, aan de ene kant wil ik doorzetten omdat je soms toch in een situatie komt waarin je hiermee moet dealen, aan de andere kant wil ik dit ook niet opzoeken.
Ik denk dat ik t ook vooral van MIJN bui moet laten afhangen, de ene dag sta je ook gewoon sterker in je schoenen dan de andere dag.
En misschien moet je met een dubbele hernia niet met een jonge arabisch volbloed hengst willen wandelen

Suzanne Graauw schreef op zondag 23 december 2012, 16:42:


Als je je sterk genoeg voelt, zou ik zeggen ; Doorzetten!
Voel je je minder ; tactisch terug trekken?
Olly is er nu 15 en die had voor een paar jaar terug ook nog wel eens dit soort gedrag. (is om je op te peppen )

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Haha Fijn Nils.......

KimNando schreef op maandag 12 november 2012, 16:59:


Fries en Andalusiër voeren hetzelfde bloed, namelik oa van de Berber (zie lybico berber: http://cheval.barbe.free.fr/Maroc2007-2-A14-MaleNoirB.htm)
Ondanks dat ze verwant bloed voeren, geeft deze kruising (ibero Fries) meestal niet zo'n makkelijke paarden.
Friezen en Anda's zijn gevoelig soms tot zeer gevoelig en hebben een vaste leider nodig.
Ik heb op een fokkerij geholpen met het beleren van jonge Friezen en het rijden van fokmerrie's, ik ben geschrokken van het temperament en de gevoeligheid van de Fries omdat ik dacht dat Friezen makkelijke paarden waren.....ik dacht eerder koudbloed en rustig van karakter. Als je dus zo'n exemplaar kruist met een temperamentvolle anda kan deze coctail weleens explosief worden .
Kruisingen kunnen een meer onvoorspelbaar karakter geven.
Dat hangt natuurlijk sterk af van paard tot paard.

Het is echt een super test om van zone te veranderen en te zien hoe hij nog reageert. Als je inderdaad meer naar achter loopt, zullen ze je minder zien en minder steun hebben aan jou, da's een mooie test om te zien waar jullie beide staan.

Ik wil je wel iets opsturen om te testen , alleen dan kan je weten of het werkt of niet.
Ik ben van mening dat een bitloos hoofdstel heel fijntjes moet inwerken. Daarom is het touwhalster zo geniaal omdat touwtje fijner is dan leder op de neus. Dat is geen mishandeling, integendeel, hoe dikker de neusriem, hoe schadelijker dit kan zijn want iets wat minder duidelijk inwerkt, kan paard op gaan hangen en daarop moet jij weer reageren. Dat is pas slecht, ga maar eens na wat het met het OAA gewricht doet! Paard kan er schade aan dit gewricht door oplopen.

Hier wat interessant leesvoer. Ik vind dit artikel een eye opener wat betreft bitloos rijden, dat ook met bitloos voorzichtig moet omgesprongen worden: bitloos.nl/downloads/publicaties/thesis-ICREO-Aike-Kraaijenvanger.pdf" target=_blank>http://www.bitloos.nl/downloads/publicaties/thesis-ICREO-Aike-Kraaijenvanger.pdf

Maria Delavega schreef op dinsdag 25 december 2012, 17:02:


"Conclusie: Naar aanleiding van dit praktijkonderzoek kan gesteld worden dat er meer problemen zijn te verwachten bij paarden die bitloos gereden worden. "

totaal ONonderbouwde conclusie van een flutonderzoek. Als je even naar de foto's kijkt zie je al meteen dat het uitgangspunt onzinnig is. De paarden met bit worden met zg "aanleuning" veel te ver achter de verticale lijn getrokken. In de opzet van deze studie is men uitgegaan van traditionele dierenkwellerij ipv van kijken hoe een paard hoort te lopen zonder al de traditionele martelwerktuigen. Het enige dat dit onderzoek aantoont is dat je met bit minder hard hoeft te trekken om je paard in de krul te krijgen

joop schreef op dinsdag 25 december 2012, 18:23:


Ik ben wel akkoord met wat je zegt over in de krul rijden, want zo ver gaan mensen die hier lezen denk ik niet. Wat ik zo interessant vind, is het verhaal over die spierspoeltjes en het OAA gewricht. Dat voorzichtigheid geboden is zowel met bit als ook bitloos.