Thanks. Wat moet DAT verschrikkelijk pijnlijk zijn !

ik zal ook weer gaan experimenteren, maar dan moet het eerst minder koud zijn. - 20 is te koud aan mijn vingertjes.

Ik ben wel jaloers op jullie sneeuwval Al zal je dan waarschijnlijk wel snel beu raken als het zo lang blijft liggen.

Sarah_Noah_Sol schreef op vrijdag 7 december 2012, 14:41:


Och het is beter dan regen en wind. Ik had wel een sleetje achter hälga willen hangen, maar ik vrees dat dat er niet meer aan zit. Misschien moet ik de honden maar leren om een slee te trekken. Ben alleen bang dat ik dan in de struiken eindig.

Maar goed... bij deze temp van -20 is clickeren geen feestje. Ik kan dat niet met handschoenen aan en dan bevriezen de vingertjes. Even wachten dan maar. Denk dat het een soortgelijke winter wordt als een paar jaar geleden. Toen begon hij ook zo vroeg, was het erg koud en veel sneeuw en dooide het pas tegen april.
Op zich wel mooi hoor,. Maar je bent dan wel blij als het weer gaat dooien,.

Aan de andere kant... liever dit dan sneeuw, ijs, dooi,. opvriezen, weer dooi, weer opvriezen etc zoals in nl. Dat dan weer wel En eerlijk is eerlijk... het ziet er prachtig uit. Juist als het heel koud is. Dan is het net alsof glitterpoeder in het rond is gestrooid,.

Mij klinkt het in de oren als een rangorde kwestie. Er is een paard weg en een nieuw paard erbij en nu moet de rangorde opnieuw worden bepaald en zoals het klinkt heeft de shetlander van je gewonnen en jou nu signalen/waarschuwingen geeft dat je je als volgeling hebt te gedragen. Ik zou grondoefeningen doen met de shet in kwestie om jouw leiderschap opnieuw te bevestigen en alles weer even duidelijker te maken.

Hi Locanda,

Waarom zou je je paardje niet nu al op de grond leren wat je later in het zadel gaat vragen? Grondwerk is waanzinnig leuk om te doen en is erg belangrijk (in mijn ogen). Bij een 1,5 jarige hou je de grondwerksessies relatief kort en het kan overal en met alles! Je leert het paard te reageren op jouw "feel". En later in het zadel help je het paard "to connect the dots" (ik weet even geen goed Nederlandse vertaling). Je hebt dan een basis met een paard, kunt kruin, de nek, voorhand, middenrif en achterwerk apart van elkaar bewegen, kunt 1 stap vragen... Met rijden ga je deze "dots" in verschillende combinaties aan het paard leren. Je laat het paard dan niet gissen in wat je van hem vraagt maar begeleid het paard naar het antwoord op jouw vraag vanuit de basis die je al met het paard hebt opgebouwd.

Probeer je paard bijvoorbeeld eens achteruit te laten lopen zijn stal in of achteruit te laten lopen naar de bak, en jij als leider zorgt dat hij nergens tegen op botst. In het begin sta je regelmatig om de zo veel stappen even stil. In het begin zul je merken dat het paard dan vaak even om wil kijken en gaande weg gaat het paard zo op je vertrouwen dat omkijken niet meer nodig is. En gaande weg leert het paard jouw signalen en zal de bibs een stapje naar rechts zetten doordat jij druk op de bibs uitoefent door er alleen naar te kijken.

Laat het paard tussen jou en de bankrand door lopen en snap/zie dat dit spannend is voor een paard. En ga nog een stap verder, zorg dat het paard de oefeningen ook doet zonder de directe druk van het halster, dus zonder halster en touw.
En zo zijn er een legio aan dingen die je kunt vragen van een paard. Je moet gewoon zelf lekker creatief zijn. Ter inspiratie, op youtube is er een zee aan leuke ideeen te vinden!
Alles wat je je paard kunt leren voor je gaat rijden is meegenomen en je kunt er volgens de Texaanse trainers hier (waar ik woon) niet vroeg genoeg mee beginnen.

Het paardje meenemen. Ja hoor... Gewoon proberen. Net als met alles, gewoon proberen en je kop erbij houden. Ieder obstakel oppakken als een leerpunt en zoeken naar de oplossing. In alle rust! Ervoor zorgen dat het paard al het nodige heeft geleerd is een pree. Ervaring met paardengedrag krijg je op deze manier vanzelf, maar hou het wel veilig.
Paard goed blijven observeren op signalen en van tevoren bedenken waar de probleem situaties zich zullen voordoen zodat je al een oplossing bij de hand hebt en niet wordt verrast. Want dan maak je je zelf in de paardenogen een paardwaardige leider.
Het is dus slim om nieuwe dingen eerst in een afgebakende situatie te proberen zoals in de bak. Als paardje zich dan los rukt en weg rent is er niets aan de hand, kun je zelf ook rustig blijven en gewoon nog eens proberen.
Paarden hebben van nature het instinct om elkaar te volgen, daar kun je ook gebruik van maken.

Veel succes!

En grondwerk kan ook jullie onderlinge relatie weer verbeteren...

hoi,

hetzelfe heb ik meegemaakt toen ik 1 van mijn honden moest laten inslapen. mijn andere hondje die altijd in mijn armen in bed lag was vanaf toen ook bozerig en wilde niet meer in mijn armen liggen maar lag met haar rug tegen me aan. na een paar dagen begreep ik wat haar dwarts is en heb haar in mijn armen genomen en huilend zo goed mogelijk uitgelegd wat er was gebeurd en waarom en dat ik hem ook miste en haar begreep. ze ging weer tegen me aan liggen en vlak erna haar kopje op mijn schouder en ze kroop weer bij me , het was weer goed , we hadden elkaar verstaan . het klinkt mss zweverig maar ik heb vaker zulke dingen meegemaakt met dieren, als je met je hele ziel en zaligheid gewoon verteld aan het dier wat je voelt en dat je de ander begrijpt , er zeg maar in kruipt dan is zulk contact mogelijk en kan je dit wss snel oplossen, ben benieuwd of je hier wat aan hebt. groetjes pipp

Ik ben gewoon wat aan het brainstormen over eventuele trainingen. Zijn er manieren om een paard dat te bang is zijn plek in de groep te verliezen en vandaar uit te heftig op nieuwkomers reageert te helpen om relaxter met nieuwkomers om te gaan? Is dit gedrag meestal karakter bepaald of zijn er andere factoren die meespelen? De ene alpha is de andere niet. Sommige paarden zijn schijn alpha's, maken een hoop bombarie maar kunnen totaal geen leiding geven aan de groep.
Ik zit me gewoon wat te mijmeren of je dit in oefeningen met grondwerk zou kunnen opvangen door bijvoorbeeld twee paarden tegelijk in de arena te brengen en het angstige paard te begeleiden naar een betere manier.

Hi friends,

Here's an update about ORCA's training conference which is coming up in February. I hope to see some of you there!

cheers,

Mary

The 5th Annual
Art and Science of Animal Training Conference
Saturday, February 2, 2013
University of North Texas
Denton, Texas

Dear friends,

As you know, the 5th annual Art and Science of Animal Training Conference is approaching quickly. Please remember that regular registration ends on January 15.

We want to thank all of you who submitted suggestions for Bob Bailey's talk. We received many great suggestions and Bob had a hard time picking just one. So, he's decided to incorporate several of his favorite suggestions into his talk. Here's what Bob will be talking about at our 2013 conference:

Title: "What did Bailey do, and why: a training potpourri."

Abstract: Descriptions of some of the training problems faced by trainers at Animal Behavior Enterprises, and by Bob and Marian Bailey, and their use of applied behavior analysis to solve those problems.
1) Training extended distance and duration - Hurrier I go, the behinder I get!
2) Optimize training time - THINK, PLAN, DO!
3) Observational skills, reading body language, the biology of behavior.
4) Superstition - You get what you reinforce, not what you want - importance of timing and setting criteria.
5) Errors in training - The animal is never wrong: It's the trainer, stupid!
6) Training military and police trainers. "Soft" training for "hard" trainers.

For more information about our upcoming conference and to register, please visit:
http://orgs.unt.edu/orca/conference/

See you in February!

ORCA

Zou ik zomaar heel graag naar toe gaan, alleen al voor punt 1 tot 7.... denk niet dat het lukt

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Hoei! Wel een beetje ver, ietsje boven Dallas, maar iets om over na te denken. Op zich zijn de thema's wel gesneden koek voor me maar wie weet vanuit een nieuwe approach. Ik ken het verder niet, dus we gaan even aan de google! Thanx for sharing!

Oooooooh ik heb echt even wat tips nodig....
Mijn knappe Cuba is nu 18 maanden en 95% van de tijd is hij een engeltje.
Extreem lief en braaf, heel respektvol, doet braaf stapje terug of opzij of wat je maar vraagt.
Lief lief lief.
MAAR: zo heel af en toe heeft hij duiveltjesdag en dan is hij ook extreem stout!
Normaal kan ik gewoon met hem langs de weg wandelen, los touwtje, over bruggen en viadukten, langs paarden, lief lief lief.
Gister was het 1 groot drama, ik was nog geen minuut op pad toen hij mij vol tegen mn enkel schopte (hij liep met zn hoofd naast mn schouder maar was in een halve seconde omgedraaid en trapte met achterbeen tegen mn enkel).
Ik dacht: okee, nu moet ik wel even doorzetten en niet meteen teruggaan, dus ik liep door, maar hij heeft de hele weg onafgebroken gedribbeld geduwd getrokken gemept geslingerd met hoofd, alles!
Ik kon hem echt nauwelijks houden, als hij 1 gram sterker wordt hou ik m NIET.
Op een gegeven moment had ik met twee handen het halster vast en nog voelde ik me een mugje! Hij had helemaal kompleet schijt aan me!
Tenslotte ben ik van lantaarnpaal tot lantaarnpaal gelopen en heb hem steeds tegen de paal aan gestuurd om een beetje te remmen.
Pfffffff heel graag tips!!!!!!
Wat doen jullie??????
P.S.: meestal kijk ik wat Damien doet maar die mept m gewoon in elkaar

Google eens op Two Moons. Zij kan je perfect helpen met zulke gedragsdingetjes. Ze heeft in 1 sessie een vriendin met energieke hengst een heel eind op de rails gekregen.

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 22 december 2012, 20:39:


Het zijn waarschijnlijk de hele vroege voorjaarshormonen die al gaan opspelen.
En nee... daar heb je nu niets aan.
Regel 1: jij bent de leider. Klaar. Alle informatie die op Cuba afkomt is niet belangrijk. Jij let op, jij zegt waar jullie heengaan. Overdreven rondkijken, zoals hij weet dat jij oplet.
Paarden zijn lui... en hebben liever niet het leiderschap, veels te vermoeiend joh!

Als je met Cuba loopt, zorg er dan voor dat jou hand ter hoogte is van zijn mondspleet.
Dus: hou je arm in een 90 graden bocht. Recht van jouw lijf af...en in een hoek naar 't paard. Op die manier kan hij nooit voor jou gaan lopen... ook niet achter je... en je blokt hem automatisch als ie misschien wil bijten, want hij loopt tegen die hand van jou op. Daar zit jouw touw. Ik hoop dat het duidelijk is.

Ik neem aan dat die inmiddels wel weet dat hij jou niet zomaar voorbij mag lopen etc. Jij zegt waar hij mag lopen.
Loop je op deze manier met hem... en daarmee kun je natuurlijk spelen, hem om je heen laten cirkelen, hem sturen... lukt allemaal als je wat verder bent.
Hij kan jou niet kicken op deze manier, want z'n hoofd is naast jou. Hij kan niet dubbel vouwen en dan schoppen, dat lukt 'm niet.
MITS Susanne... jij het touw wel op maat hebt! Wat gisteren gebeurd is kan alleen als het touw redelijk lang is he?
En die kans zou ik hem echt niet meer geven, want dat vertrouwen heeft ie eventjes beschaamd. Dus: paar stappen terugdoen en gewoon weer vanaf de basis erin.

Gewoon puberaal uitproberen wat ie doet... en dat moet je NU onder controle zien te krijgen, want als je straks moet gaan vechten tegen een hormonenbal... wordt dat een moeilijk verhaal. Gewoon niets accepteren, probeer sneller te denken dan Cuba en probeer hem 1 stap voor te zijn! Sterker ben je niet... maar slimmer toch wel?

Als je denkt dat je profi hulp nodig hebt... schakel die dan in!
Ik heb zelf ontzettend veel van Conrad van Pruijssen geleerd, maar of die nog bij mensen thuis komt trainen weet ik niet...

En dat meesleuren..... oefenen! In een roundpenn of rijbak. En anders op eigen terrein blijven, niet naar buiten als je 'm zowat niet kunt houden.
Stapje voor stapje weer trainen, net zolang tot ie weer luistert. En achteruit zetten... leer 'm dat. Niet continu achterwaarts, want daar wordt ie alleen maar vervelend van.
Achterwaarts, zodra hij dingen goed doet, belonen!
Als hij jou meesleurt, is het al te laat... dan heeft ie al gewonnen want hij loopt voor je uit!
Probeer het gewenste gedrag te belonen en het ongewenste te negeren, te vervangen door dingen die hij wel goed doet. Oh ja, en hou korte trainingssessies, onderbreek veelvuldig voor 'n korte pauze zodat het kan bezinken, want hij is nog zo jong! Leven moet wel leuk blijven toch?

Ik herken veel wat wat je schrijft hoor... Catcher is ook zo'n draakje geweest, lekker puberen, lekker uitproberen... Maar... het is uiteindelijk goedgekomen.

Duiveltjesdag... vind ik wel een leuke!!

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....