Man wat ben je goed bezig!

Gewoon lekker dicht bij jezelf blijven: de adviezen van Piet opvolgen: je kan idd naast je paard staan (daar waar je anders zit), gewoon je touwhalster met teugels en al vanalles gaan doen, zonder dat je erop hoeft. Vergeet dan niet om dit zowel vanaf links als rechts te doen: je zult zien dat hij een makkelijke kant heeft en een moeilijke- als je dat niet al wist)

En 2e tip: als je denkt, dat je het in kleine stapjes doet, kunnen ze NOG veeeeeeeeeel kleiner en dus makkelijker en dus leuker voor jou EN je paard!

En vergeet vooral niet de bovenste zin!

Veel plezier, Bianca

Ik ben momenteel ook mijn paard aan het inrijden en dat gaat echt van een leien dakje al zeg ik het zelf. Ik had helemaal geen ervaring met groene paarden en dan heb ik ook nog eens een paard met een nogal vurig temperament en beslist geen dooie diender. Maar toch ervaar ik het hele inrijden als een piece of cake. Als je eenmaal weet hoe je je paard iets kunt leren, en je paard vindt dat ook nog eens heel erg leuk, dan kun je je paard álles leren. Stap voor stap, zodat je paard niet voor verrassingen komt te staan.

Persoonlijk smeer ik het wel uit over een langere tijd. Ik vind het eerlijk gezegd niet kunnen om met zo'n onervaren en nog veel te jong paard al te galopperen onder het zadel. Het lijf van een 4,5 jarig paard is daar echt nog niet aan toe! Mijn paard is een jaar ouder en daar heb ik pas een aantal keer korte stukjes op gestapt. Ook al een keer buiten de wei gereden. Gewoon een lang stuk rechtuit over harde ondergrond aan de lange teugel en verder nog niets gevraagd.

Als ik jou was zou ik opnieuw beginnen en het in ieder geval zelf gaan doen. Zodra iemand je komt helpen ga je een bepaald stappenplan volgen en volg je dus niet meer je eigen gevoel.

Katwijk is trouwens bij mij om de hoek. Als je het leuk vindt dan kan ik wel een keer bij je langskomen om mijn ervaringen te delen. Of jij komt bij mij kijken, dat mag ook.

Dani62 schreef op woensdag 31 oktober 2012, 10:29:
Helemaal mee eens!


Kijk... en dat is 'n aanbod wat ik gelijk met beide handen zou aangrijpen! 2 weten meer als 1 he?

Succes met je paard!

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Ok dank jullie wel allemaal!
@Piet:Daar ga ik dan mee aan de slag, kleine stapjes, op de grond naast hem en sturen. Fijn dat ik dit met jullie gedeeld heb. Iedereen roept altijd, haal er een professional bij, want die weet het en anders verpest je je paard. Maar ik ga gewoon mijn eigen gevoel volgen. Veel beter voor mijn zelfvertrouwen ook

@Marlies: Even om antwoord te geven op je vraag, hij was erg terughoudend toen hij voor de eerste keer de begeleidster ontmoette. Maar dat was hij tegen de meeste mensen eigenlijk wel, dus ik schonk er niet veel aandacht aan. Maar hij had het dus niet bij alle mensen. Dus ik had beter moeten opletten Want wat jij zegt kan heel goed kloppen.

@Dani62: Dat lijkt me erg leuk, idd om een keer ervaringen uit te wisselen. Het is gewoon fijn te weten als je goed bezig bent. Sta jij bij April toevallig? Ik meen wat te herkennen van de foto's uit je advertentie.

KimNando schreef op donderdag 1 november 2012, 0:28:


Hey wat grappig, dat klopt inderdaad!
Je kent het dus waar mijn paard staat? Ik stuur je wel even een privé mailtje, want dit gaat wel erg offtopic...

Mijn paardje begon op een gegeven moment ook raar te doen tijdens het beleren (na een paar maanden, maar het beleren duurt bij ons heel lang.... ); opeens begon hij te schudden en wilde hij onder het zadel krabben totdat ik eraf stapte.

Bij Tytse was het een miniprobleempje in de ruggengraat (lombaire) dat binnen 1 sessie osteopaat was opgelost!

Controleer dat eerst! Je wilt niet op je paard zitten als dat pijn doet.
Verder kan het dus het zadel zijn of hij vindt het niet meer leuk…

Nadat fysieke en zadel-problemen zijn uitgesloten, volg de raad van Piet op en doe het zelf en begin opnieuw! Leer ‘m eerst alle hulpen aan de hand, feliciteer ‘m, zorg dat hij trots op zichzelf is en er plezier in heeft en ga er dan pas op zitten. Persoonlijk zou ik ook niet zo snel al gaan draven en galopperen. Eerst lekker stappen, leren stoppen, stilstaan, bochtjes maken, heupen opzij, voorpootjes opzij etc etc … en pas verder gaan als dat er allemaal goed inzit.

Succes !

hoi

Onze pony heeft de laatste weken stress op buitenrit wanneer ze everzwijnen of herten ruikt.
We hadden onlangs zelfs een echte 'ontmoeting' met de zwijnen op een 20-tal meter afstand staken ze de weg over. We waren toen met 2 paarden op wandel, het paard van m'n vriendin bleef redelijk rustig, echter die van mij was nerveus en begon te transpireren. De rest van de tocht bleef ze wat gespannen. Ikzelf bleef heel rustig tegen haar praten om haar gerust te stellen, dit hielp wel, maar ze bleef super alert, maar voorwaarts.

Gisteren op tocht (ik was alleen met het paard op pad zonder andere ruiter) kwamen we bij een weiland dat omgewoeld was door de zwijnen. Maar er was geen zwijn te bespeuren, de geur was wel duidelijk nog aanwezig. M'n paardje ging op de rem, kreeg haar niet meer vooruit.
Enkel door af te stappen en haar te leiden lukte het om voorbij het weiland te komen.
Daarna ben ik weer opgestapt maar paard bleef gespannen, maar het ging wel, tot aan de volgende bocht. Toen pikte ze weer een geur op, begon te snuiven en blokkeerde. Beenhulpen komen dan niet meer door. Dus weer afgestapt en ernaast gewandeld, beetje langer dan de eerste keer. Er terug op en toen we aan de splitsing kwamen, kreeg ik haar enkel in de beweging bij het kiezen van de kortste weg naar huis...

Het is niet de eerste keer dat een wandeling zo verloopt, m'n paard heeft duidelijk angst voor de geur van wild (everzwijnen, herten). Wat helpt is om in gezelschap van andere paarden te gaan wandelen, maar dit is niet altijd mogelijk...

Doe ik er goed aan om haar aan de hand te leiden ? Dan stapt ze wel mee, en kan ik later terug opstijgen.

Bedankt voor enkele tips,
Wendy

Je lost het uitstekend op. Blijkbaar haalt ze meer zekerheid en vertrouwen uit jou wanneer je ernaast loopt dan wanneer je erop zit. Prima toch?
Als jij erop zit en je voelt haar spannen, span je zelf ook. En je wordt ambivalent want o wat gaat ze doen en ik wil toch dat ze doorloopt maar ik wil haar niet onder druk zetten etc. Als je afstapt, voel jij je zekerder en dat straal je uit naar haar. En dat is precies wat zij op dat moment nodig heeft.

Kun je misschien wat van die geur mee nemen? Zwijnenmest ofzo? En daarmee oefenen in de bak, mest in één hoek leggen, eerst gewoon vanaf de grond haar er langs leiden, pas als ze meer vertrouwd ermee is, minder angst toont, ga je erop en rijd je haar er langs.
Zo kan ze in een veilige omgeving wennen aan de geur, als ze het dan in het bos ruikt, zal het minder eng zijn
Succes!

Heel vervelend inderdaad. Ik denk ook dat je er goed aan doet door ernaast te lopen. Hebben jullie een hertenpark in de buurt waar jullie kunnen trainen ?
(ik heb zelf nog nooit wilde zwijnenparken gezien, maar hertenparken bestaan wel)

Hoi Piet,
Je hebt geluk want kippen zijn slimmer dan men denkt EN het is al eens gedaan !

clickertraining.com/node/1906" target=_blank>http://www.clickertraining.com/node/1906
+ een filmpje op youtube :
http://www.youtube.com/watch?v=RJtf9YxZkNI

Succes !

Lenneke keijzer schreef op maandag 5 november 2012, 16:05:


Maar dat wisten we al dat het eerder gedaan was Ik denk dat de eerste kippen in 1947 getraind werden. De man die je ziet op dat filmpje is de beste dierentrainer ooit : Bob Baley. Het is interessant om het v erhaal van Skinner, de Brelands en Bob Baley op te zoeken en wat zij gedaan hebben om mensen tot andere ideeen over diertraining aan te zetten. Ergens in het archief van PN staat een volledig verslag van het bijwonen van het chickencamp in Zweden, waar ik ook geweest ben.Precies zoals je op het filmpje ziet.
In feite gaat het niet om een kip kunstjes aan te leren, het gaat om trainers van álle dieren betere trainers te maken. Ik geloof zeer sterk, dat wanneer je een kip kunt trainen je elk dier kunt trainen,( als je het natuurlijk gedrag van dat dier kent) maar aan de andere kant geloof ik net zo hard, dat wanneer je nooit een kip getraind hebt, je niet echt weet wat efficiente clickertraining in de praktijk is. Hiermee wil ik helemaal niks ten nadele zeggen van de mensen van wie ik de beginselen kreeg aangeleerd, waaronder bv.Inge Teblick (die trouwens op het punt staat weer een schitterend boek uit te brengen) Ik ben haar nog steeds dankbaar voor haar geduld met deze eigenwijze klojo. Maar de trainvaardigheden die je nodig hebt om een kip te trainen, zijn niet te vergelijken met die voor een paard, hond of kat, dolfijn enz. en díe heb ik aangeleerd gekregen van Bob Baley. Karen schrijft ook in het artikel waar je naar verwijst, dat kippie trainen van een andere orde is.
Ik denk dat mijn programma voor de studenten in St Niklaas een succes was, natuurlijk veel te weinig tijd, maar men was enthousiast. Iemand heeft eea gefilmd , dus als ik dat krijg zal ik het online zetten. De meeste kippen gaan gewoon lekker in Koewacht kipse dingen doen, alleen wil ik er 2 doortrainen en daarmee iets voor elkaar krijgen wat nog nooit eerder is gedaan. Wat? Vertel ik wel als de dames het kunnen. En als het niet lukt hoor je er nooit meer wat van, maar was het dáárom mischien nooit eerder gedaan.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Wendy74 schreef op maandag 5 november 2012, 9:18:


Ik heb geen nieuwe tip en vind dat je het prima oplost (zeker omdat ik het ook zo oplos, met moeilijke hindernissen )
Olly heeft het ook niet op zwijnen en die is héél wat gewend. De geur is dan geen reden om te staken, maar de aanblik wel, dan maakt ie liefst rechtsomkeert. Dat sta ik niet toe en is ook nooit nodig gebleken. Het zwijn of de zwijnen, zijn ongeruster over onze aanwezigheid en trekken snel het bos in. éénmaal uit zicht kunnen we onze reis voort zetten.

Dus prima, dat je aan de hand leid - voorwaarts - nooit terug. (OK, tenzij ..

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Nils Vellinga schreef op maandag 5 november 2012, 18:55:


@ Wendy: OK, wáárom is dat paard bang van zwijnen? Kan er ooit iets gebeurd zijn, bijvoorbeeld jagers, gegil, rijder die enorm schrok bij het zien van een troep zwijnen en dat heeft overgebracht etc. Hoe zit je zelf op het paard op dat moment?!

Onze paarden hebben het niet zo heel erg op de varkenslucht die op de boerderij naast ons hier hangt; het gegil van die dieren, de stank van de kadavers. We komen er dagelijks langs en natuurlijk, ze zeuren niet, maar ze blijven wel altijd iets alerter bij het passeren van de boerderij.
Terwijl ze absoluut niet angstig reageren op de geur- en het zien van onze oefenhoeven (kadaverhoeven) die wij bij de cursus Natuurlijk Bekappen gebruiken.

Als je paard echt angstig is, OK< dan stap je af, je besteedt er verder nul aandacht aan (negeren) en je gaat dat gedrag zeker niet lopen bevestigen door de angst te belonen. Eventueel wel geruststellen als je weet dat je paard daar gevoelig voor is ('it's OK') maar pas belonen als je erlangs bent en het paard weer 'gezakt' is.

Groet, Pien

@Pien:
De angst voor het onbekende? De pony woont nog maar een dik half jaar bij ons, en voorheen kwam ze nooit in contact met de geur of de aanblik van wild...
Die ene keer toen we letterlijk oog in oog stonden met een groep zwijnen in het bos, gingen die er snel vandoor, de andere ruiter en ikzelf hielden eventjes halt om de troep rustig te laten passeren, en we moesten er even mee lachen want die beesten namen een spectaculaire vlucht. Mijn pony was wel erg onder de indruk. Ze lijkt het voorval nog altijd niet vergeten te zijn...

Die varkensgeur ruiken ze de hele tijd, dus zijn ze er niet meer zo gevoelig voor?


Waar ik een beetje over twijfelde is dat het afstappen op zich niet té belonend of bevestigend werkt...maar ik las hier al dat het nog gedaan wordt, dus ben ik gerustgesteld Ik heb ook al geprobeerd om meer beendruk te gebruiken, maar dan gaat ze zich uiteraard spannen ofwel gaat ze zelfs in achteruit...omdraaien wil ze het allerliefst, maar ik blokkeer haar om opzij te gaan. Dus blijven we stilstaan en wachten en kijken en wachten....dan blijft ze minutenlang met een hoog hoofd de omgeving afspeuren, maar de rem blijft erop, zucht...en ik doe dan even niets, geef ook geen commentaar om te vermijden dat ik haar met de stem beloon maar IK wil wel bewegen he, en ik stoor me het allerminst aan die zwijnen (zijn er trouwens dan al lang vandoor). En zo lang stilstaan is ook belonend , niet? Dus ja, stap ik zonder commentaar af , loop voor haar zonder haar aan te kijken en dan volgt ze dadelijk. Na 100 meter of zo, aai ik haar, en stijg weer op en kunnen we weer verder.
Ze is trouwens ook bang van tamme varkens, zelfde verhaaltje. Iemand van het naburig dorp houdt een kudde varkens in een weiland, als het mooi weer is dan mag heel de bende buiten, kei schattig om te zien, zo'n bende rondcrossende varkens. Mijn paard vindt ze NIET leuk , maar we wandelen er wel langs, goede training, maar het blijft spannend
Wendy