het klinkt toch echt alsof het aan het zadel ligt, als dat kan schuiven krijg je allerlei drukplekken en kriebels en daar wilde ie natuurlijk vanaf. En een bit gaat het bokken niet tegenhouden, in tegendeel. Je was lekker goed en rustig op weg, volg je gevoel en ga niet naar domme mensen die hun toevlucht in dwangmiddelen zoeken luisteren in plaats van een logische oplossing te zoeken. Je paard bokt niet om jullie dwars te zitten, hij bokt omdat iets pijn doet of kriebelt!

Mijn eerste reactie was ook: zadel. Knijpt het bij de schoft? daar gaan paarden doorgaans van bokken. Probeer eens een ander zadel? Of een barebackpad? in meerdere fases aansingelen? Ergens is een stap overgeslagen. Als je hem opzadelt, let eens heel goed op zijn reactie. Haal het zadel een paar keer eraf en weer erop, stap een paar keer op en af, ga stappen, halthouden, stappen etc. Check bij alles heel goed zijn reactie.

Als ik je verhaal zo lees was je wel goed bezig. 1 bemerking heb ik wél, en dat is dat je paardje nog redelijk jong is. Persoonlijk zou ik wachten met 'opstappen' en 'rijden' tot alle ligamenten gesloten zijn, en dit is pas vanaf vijf jaar.

Een niet goed aangesingeld zadel zou een oorzaak kunnen zijn.

'n Paard bokt niet ineens uit het niets de ruiter eraf, zo denkt een paard gewoon niet.
Zeker niet als er geen gekke dingen gebeurd zijn en alles zo rustig is verlopen als jij hier schrijft. Je kunt het zien als een paard niet volledig ontspannen is: aan de staart.
Als die staart gewoon netjes naar beneden hangt, geen probleem.
Ruik je echter een mestgeur, m.a.w.: paardmans staat windjes te laten... is het dier gewoon niet relaxed. Misschien een vreemd praatje, maar let er maar eens op, het is écht waar.

Wat ik zou doen is gewoon een flinke stap teruggaan in de training. Dus nog voordat jullie erop gingen zitten. Probeer vanaf het punt waarop het goed ging de training weer op te pakken en vergeet vooral niet flink te belonen!
Werk van daaruit met hele kleine stapjes verder en nogmaals.... belonen, belonen, belonen! Paard moet snappen dat ie goed bezig is en het gewenste gedrag vertoont.

Trek daar gewoon een aantal weken voor uit... en werk van daaruit verder.
Je paard is nog zo ontzettend jong.... jullie hebben nog zoveel jaren om te gaan rijden toch? Wat maakt een aantal weken/maanden dan nog uit?
En laat je niets aanpraten door andere mensen s.v.p.??? Jij kent je dier het allerbeste en ik kan je garanderen dat een bit echt niet voorkomt dat ze de neus tussen de voorvoeten steken en stijl omhoog bokken.

Oh nee... helaas heb ik een aantal jaren flink niet gewenste rodeo-ervaring opgedaan, jawel: mét bit! Ach ja... toen wist ik nog niet beter...

Ik wens je succes, vooral verder gaan op de ingeslagen weg en veel plezier met je paard. Lol met je knol... daar doe je 't toch voor?

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:



Goed mogelijk dat het inderdaad toch aan het zadel ligt. Met stap geen last, maar wel als het in draf/galop gaat verschuiven.


Dit is de gedachtengang naar een steeds scherper bit, naar steeds meer dwang
Als jouw paard niet luistert zijn die duidelijker hulpen niet genoeg De bedoeling is toch juist steeds mínder duidelijker hulpen omdat je die niet nodig hebt omdat je paard luistert?


Hulpen vanaf de grond aanleren en voorlopig de eerste weken alleen stappen met hem met hoofdstel en teugels, gebruik je lichaamstaal om hem te laten stoppen/stappen links en rechts en pas in 2de instantie je teugels.
Vertrouwen geven dat er geen paniek hoeft te ontstaan. Doorgaan ermee totdat er geen enkele vorm van ongerustheid meer is en alles doodnormaal is en dan er pas weer op. In stap (alleen in stap) de aangeleerde hulpen trainen... rechts links, ho, stap zodat ze ook vanaf de rug superlicht zijn te geven. Eigenlijk alleen maar bv door je hoofd te draaien of te wijzen.


Dit kun je zelf prima. Je gaat toch niemand met je paard laten knokken omdat tijd geld is? Terwijl je zelf alle tijd van de wereld hebt? Ook de instructrice weet blijkbaar alleen maar hoe je met meer dominantie en geweld dit probleem zou kunnen oplossen.
Als er werkelijks niks mis is met het zadel, geef hem dan de tijd om meer vertrouwen te krijgen met jou op zijn rug, om sterker te worden, (misschien vind hij galop met jou nog wel doodeng) Ga weken alleen rijden in stap en las daarna draf in en doe dat 10 seconden de eerste 10keer en als dat goed gaat 15 de tweede 10 keer, zolang er geen enkel verzet is doe je het goed. Heb geduld, nog veel kleinere stapjes dan je al deed en zoals Wil zegt, beloon, beloon, beloon!

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:

Hallo,

Ik zit ook even mee te denken:


Een sidepull is eigenlijk heel duidelijk, ik rijd mijn tinker daarmee en ze reageert daar heel licht op. Ze is twee maand met bit gereden en dat gaf alleen maar paniek, verzet en een doorgedrukte rug. Maar wat wil je helper dan met het bit gaan doen? Er een ruk aangeven zodat het hoofd weer omhoog gaat? Ik denk dat dat averechts gaat werken. Hoe wil je een paard vertrouwen geven als je het pijn doet? En wat als het bit niet werkt, wat komt daarna?


Misschien ben je te snel gegaan. Ik zou een paar stappen terug gaan en later weer rustig opbouwen. Je paard is nog jong, misschien is hij er nog niet aan toe? Mijn tinker is met 4 jaar ingereden en was twee maand onder het zadel toen ik haar kocht. Zij was er helemaal nog niet aan toe. We hebben een tijdlang gewandeld met en zonder zadel op haar rug, af en toe simpele korte buitenritjes gemaakt in stap om te ontspannen.


Elke trainer die ik om hulp vroeg, was van mening dat je een tinker met bit moet rijden anders krijg je hem niet klein, want tinkers zijn lomp en dom. Bovendien wilden ze mijn paard in training hebben en kon ik op afgesproken tijdstippen een training bijwonen. Dat heb ik niet gedaan, ik wil verdorie weten wat anderen met mijn paard uitspoken. Bij mijn paard speelde bokken gelukkig geen rol, wel ineens blijven staan of ineens omdraaien en in stap naar huis zonder dat je er ook maar iets aan kon doen, op hol slaan in stap, en dan echt overal doorheen. Ik heb tenslotte een trainster gevonden die bereid was aan huis te komen en ons met sidepull te helpen. In de bak was mijn tinker eerst veel te wantrouwend, daarom zijn we naar buiten gegaan, mijn trainster op de fiets mee om haar een basis bij te brengen.


Je schrijft dat het zadel schuift: Mijn tinker is ook erg rond, weinig schoft. Ik heb een neopreen singel aangeschaft, die houdt het zadel beter op de plaats. Zoals gezegd, bokken heeft ze nooit gedaan, maar met opstijgen en erg krappe bochten merkte ik dat het zadel ging schuiven. Door opstappen met een trapje en gebruik van een neopreen singel schuift het zadel nauwelijks meer. Zweet ze onder het zadel dan schuift het sowieso niet meer. Natuurlijk vooropgesteld dat het zadel verder wel goed past.

Laat je niet van de wijs brengen!
Succes.

Monique

KimNando schreef op zondag 28 oktober 2012, 20:35:


Een sidepull is duidelijk genoeg. En een bit voorkomt het bokken niet.
Met bokken maakt een paard bovendien iets duidelijk, bijvoorbeeld dat hij ergens last of pijn van heeft. Dat kun je beter gaan onderzoeken dan de kop in willen drukken met iets "duidelijks".


Het laatste: paar stappen terug doen. Ook eens kritisch naar het zadel laten kijken en je paard laten checken door een osteopaat is ook altijd goed.

Bedankt voor de vele reacties! Ik hoop op alles antwoord te geven, als dit niet zo is, please remind me!

Allereerst, ik heb mijn zadelmaker opgebeld om toch even naar het zadel te laten kijken, ook naar aanleiding van jullie posts. Ze komt volgende week zaterdag. Want het is echt een schat van een paard en hij vindt een hoop leuk, maar als iets te ver gaat (naar zijn idee) kan hij heel heftig zijn. Bijvoorbeeld, de hoefsmid kwam zijn hoeven doen, en ik kan alles met voetjes optillen, en heb het ook andere mensen laten doen, om te wennen. Maar deze hoefsmid kon niet bij zijn achterbenen komen, hij sloeg meteen. Dus hij kan best heel goed zo heftig op het schuiven van het zadel gereageerd hebben.

En even om iets recht te zetten, ik wil dus ook geen bit indoen! En met een duidelijker bitloos hoofdstel bedoel ik niet harder of scherper maar duidelijk qua onderscheiding van de hulpen. Op deze site staat een testje met bitloze hoofdstellen en welke de duidelijkste hulpen gaf, ik geloof dat het touwhalster nog het dichtst in de buurt kwam? Hier wandel ik ook vaak mee, dus ik vraag me af of ik dat dan moet proberen ipv de sidepull?

Het zadel vindt hij echt niet eng meer, hij staat ook heel relaxed als ik het op doe. Het op en af doen van het zadel heb ik ook veel geoefend, en het op en af stappen ook. Verder hebben we de hulpen inderdaad vanaf de grond allemaal aangeleerd, met behulp van dubbele lijnen. Hier is hij dan ook helemaal bekend mee. Geleidelijk aansingelen vind ik ook niet meer dan logisch :)
Hij is verder ook heel relaxed met alles. En dat merk ik goed aan hem, of hij iets eng vind of niet, want hij is heel gevoelig en vind alles gauw spannend. Voor vrijdag liep hij, ook met iemand op zijn rug, met oortjes naar voren, hoofd/hals laag/ontspannen, echt pompiedompiedom, dit is leuk :)
Daarom vind ik het ook ontzettend jammer dat dit is gebeurd

Even over zijn leeftijd, het is inderdaad vrij jong, maar het is echt alleen de bedoeling dat ik deze winter lekkere stapritjes ga maken met hem. De enige reden waarom we nu draf/galop er kort bijpakken, is omdat ik niet wil dat als hij schrikt en een sprintje trekt, hij dan dubbel schrikt omdat er iemand op zijn rug meehobbeld. Maar ik ben helemaal nog niet van plan om hem zwaar te belasten. Ook merk ik dat hij het allemaal gewoon ontzettend leuk vind. Hij is heel leergierig en als ik een dag of paar dagen niet veel met hem doe (dus niet wandelen oid) dan is hij echt beledigd.

Wat ik heel fijn vind is de bemoedigende woorden. Ik ga inderdaad mijn gevoel volgen en niet naar dwangmiddelen grijpen. En inderdaad, alle tijd van de wereld!
(sorry het is weer een heel verhaal)

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Mijn Tinker vind een sidepull duidelijker omdat die mooi om haar hoofd aansluit en niet zwabbert. Ik heb haar ook wel eens met een touwbosal gereden, maar die zwabberde om haar hoofd en ze wist op het laatst niet meer wat de bedoeling was. Vandaar dat we met sidepull rijden, met een zachte neusriem. Probeer gewoon uit wat je paard het prettigst vindt.


Misschien is draf/gallop gewoon teveel gevraagd op dit moment. Ik zou hem gewoon wat meer tijd geven. Denk ook om zijn rug, hij is nog niet volgroeid. Werk aan wederzijds vertrouwen, dan wordt het risico dat hij wegrent als hij schrikt steeds kleiner.


Volg je gevoel, dan komt het vast en zeker wel goed!

Monique

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Te jong. De groeischijven in de wervels van een paard zijn pas rond 6 jaar gesloten. Ga je voor die leeftijd op je paard rijden loop je het risico de groeischijven en daarmee de rug onherstelbaar te beschadigen. Wacht dus met rijden, doe allerlei leuke dingen, en de kans is groot dat je paard op zijn 6de gewoon de ruiter accepteert onder alle omstandigheden en je kan dan nog zo'n 20 jaar met plezier op je paard gaan zitten.

KimNando schreef op maandag 29 oktober 2012, 12:39:


Kan het daar niet in zitten: dat hij jou wel helemaal vertrouwt, maar aan een ander weer helemaal opnieuw moet wennen? Omdat die ander de dingen toch anders doet?

Was het de eerste keer dat jouw begeleider er op ging zitten? Of de eerste keer los ofzo? Iedereen zit anders op een paard, en iedereen heeft ook weer andere gewoontes. Bv al of niet knijpen met benen, of wat ook...

Hoi Kim
Ik rijd zelf ook bitloos, op een eigenwijze haflinger. Ik heb 2 verschillende bitloze hoofdstellen geprobeerd. De sidepull vond ik wel prettig, maar Laura was daarmee té sterk met haar hoofd naar beneden te duiken, niet om te bokken, maar om een hap gras uit de berm te pikken!
Ik kreeg haar dan ook niet meer omhoog!!
Nu rijd ik met een kaakgekruisd systeem en dat werkt stukken beter. Ik heb veel meer te vertellen als haar hoofd naar beneden duikt en mocht het in een onbewaakt moment haar toch lukken om haar neus in het gras te krijgen, dan krijg ik haar hiermee weer vrij snel omhoog.
Met bit heb ik bij Laura niets te vertellen, daar word ze heel dwars van en is nog veel sterker dan!
Ik stap ook liever bitloos op jonge paarden, heb al zovaak rodeo of rennen gehad mét bit, dat ik niet meer de illusie heb dat een bit veiliger is.
Groetjes Tali

Zeer interessant artikel over dominantie en autoriteit. In dit verhaal in verband gebracht met honden, maar gaat voor paarden net zó op.
http://www.examiner.com/article/the-milgram-experiment-and-how-it-relates-to-dog-training

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

@ Coralie: mijn begeleider is er juist als eerst opgegaan (ik heb al maanden niet echt gereden en daarvoor hobbelde ik op mijn oude paard die zo braaf en bomproof was, het was voor mij ook enige tijd geleden dat ik op jonge paarden gereden had, dus vond ik veiliger), zij heeft mij vanaf het begin geholpen en hij kent haar ook goed, want het is inderdaad een zeer eenkennig paard en de eerste keren moet hij niets van vreemden hebben. Maar hij was al goed gewend aan haar. (Het ligt trouwens ook heel erg aan de persoon, ik heb nu een andere hoefsmid, en daarbij is hij braaf, geeft alle voetjes en probeert niet eens uit te halen oid). Hij kiest zijn mensen uit :)

Verder, wat die dag nieuw was, was dat ik met opstappen niet pal naast hem stond maar een metertje verder, om hem geleidelijk aan 1 op 1 te laten wennen. En het was kouder die dag, dat kan natuurlijk ook een grote rol gespeeld hebben.

@Tali: Ik heb idd ook een kruislings systeem (dr Cook hoofdstel) bij mijn oude paard gehad, maar had nu juist gekozen voor een sidepull omdat ik dacht dat dit beter de hulpen door zou geven, omdat de release van een kruislings niet altijd even goed en direct is.
Maar het is dan een kwestie van uitproberen wat past denk ik? Wil hem nu ook niet gaan verwarren met allerlei probeersels eigenlijk.

Helaas heeft mijn begeleidster aangegeven er niet meer op te willen zonder bit... Dus ik ben op zoek naar iemand die mij kan helpen, omgeving Katwijk aan zee, Zuid-Holland. Iemand een idee? Erik Bos heb ik al contact mee gehad, maar die beleerd dus alleen op zijn eigen locatie.

Zoals ik al eerder schreef: "doe het zelf" maar begin opnieuw en anders.
Je hébt niemand nodig. Hak het gedrag wat je uiteindelijk wilt zien in kleine stukjes, Rafel het uit elkaar en ga TRAINEN. Leer "stap" en "ho" aan vanaf de grond, niet met lange lijnen, maar met gewoon korte teugels, terwijl je op dezelfde positie naast het paard loopt als waar je normaal zit. Geef met lichaamstaal aan wanneer je wilt gaat stappen en weer wilt stoppen. Doe dit vaak genoeg en je hebt geen teugels meer nodig. Leer hem ook links en rechts op deze manier, gebruik je arm over zijn schoft en draai je lichaam naar rechts als je links loopt. Wees niet tevreden voordat hij alleen op je lichaamstaal reageert.
Ik stel voor dat je dit eerst gaat doen, dan is hetzelfde aanleren vanaf de rug een peuleschil als je zoveel mogelijk dezelfde lichaamstaal gebruikt en werk je naar een zo licht mogelijk reagerend paard. Neem er de tijd voor, bv 2 weken om alleen dít perfect aan te leren ...stap, links , rechts en ho...., vraag niks meer dan dit, wees concequent, hou vol en vermors geen tijd met longeren. In de rondte jagen is niet van belang en als je dat wilt kan dat later altijd nog.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

KimNando schreef op woensdag 31 oktober 2012, 0:11:

Mag ik vragen hoe hij in eerste instantie op jou begeleidster reageerde(dus voordat hij gewend was?)
Dat zou wel eens goed uit kunnen komen? Ik heb namelijk het idee dat je paard ook niet met jou begeleidster verder wil?
Ik weet niet of het zo is natuurlijk, maar ik zou mij in ieder geval niet onder druk willen laten zetten, door haar, om toch naar dit soort dwangmiddelen te gaan grijpen.

Ik denk dat je idd. zoals Piet al schrijft, best zelf aan de slag kan gaan met je paard.
Begin met een aantal stappen terug te gaan en dan in hele kleine stapjes weer vooruit.
Let goed op je paard, gaat het een dagje wat minder, sluit dan af met iets makkelijks en stop ermee voor die dag, we hebben allemaal wel eens een minder goede dag.
en trap vooral niet in de val om te grote stappen te nemen, omdat het zo goed gaat, bevestig en beloon dit goede gedrag en stop dan voor deze dag, morgen weer een dag en je hebt alle tijd (2jaar?) voor hij volgroeid is.
Zorg verder dat je ook goed naar jezelf kijkt, als jij niet goed in je vel zit voelt je paard dat ook waardoor de samenwerking voor die dag ook al een negatief tintje krijgt.
Set it up for succes !
Je kan het vast! en je paard ook!

Hier op het forum zijn nog een aantal mensen die het helemaal zelf gedaan hebben, zonder begeleiding van mensen die het horen te weten dus vraag maar raak zou ik zeggen.

nog even over de sitepul, als jij zelf het gevoel hebt dat hij verder goed reageert op dit hoofdstel zou ik dit niet zomaar gaan veranderen.

Succes ermee !

Groetjes Marlies