Piet schreef op woensdag 29 augustus 2012, 11:44:

We waren zondag bij wedstrijden met van die zware trekpaarden. Er moest een parcours met een lange boomstam afgelegd worden tussen pionnen met tennisballen erop en o.a. een boomstam op een stapel van 5 andere gelegd worden. Verdomd moeilijk. En de meesten hadden 1 touw dat zich bij het paard splitste naar een bit... Het paard liep dus op stem naar links of rechts en ondertussen zaten die mensen constant aan dat touw te rukken, meer of minder hard. Wat is daar het idee achter? Weet jij toevallig hoe dat werkt? Ik miste daar dus nogal de uitleg...
Oh, dat is omdat we gisteren op bezoek waren bij familie die een kind van een dik half jaar heeft en ik de neiging kreeg.... Vandaar m'n gedachten die kant op. Wil er verder niks mee uitsluiten

Martina schreef op woensdag 29 augustus 2012, 19:55:

Ik weet het niet precies meer..... is zo'n halve eeuw geleden. Maar het links of rechts werd ondersteund door trekken aan de lijn, dat was mogelijk naar links en korte rukjes was mogelijk naar rechts. Bij ons heet dat èrom ( van haarom omdat de manen blijkbaar altijd één bepaalde kant op liggen) en Utom (waar ik geen verklaring voor gehoord heb)
Ik weet dat opa zelden de lijn gebruikte omdat, welke Max ook, altijd perfect naar stemcommando's luisterde.
Opa had dus 2 paarden, Max en Prins... als Max dood ging kwam er een nieuwe Max en zo ook met Prins. Max was altijd een grijze, zal een moorkop zijn geweest weet ik nu, en Prins was altijd een vos. Die paarden werden niet ouder dan een jaar of 12/14.
Het staat me nog zo ongelooflijk bij dat hij tussen de paarden aan de hoofden ging staan en tegen elk paard vertelde dat ie nu wel héél hard moest gaan trekken omdat ze bijna tot de assen in de voor stonden met een wagen gevuld met bieten en een kop erop en dat ze wèl naar huis moesten....
Hier kan ik dagen over vertellen

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Piet schreef op woensdag 29 augustus 2012, 23:50:


Vertel.....

Monique