ja welia daar heb ik hier ook last van!
ik heb al vanalles geprobeerd, maar paard neemt een hap maar spuugt t weer uit...
alle beloningen die ik tot nu toe heb geprobeerd; wortel, appel, f4f, broodje, biks, muesli, gras, hooi, paardensnoepje..

Iemand een tip? piiiiieeeet??

Je kunt het ook ipv met voedselbeloning doen met een kriebeltje/kroeltje op een door het paard gewaardeerde plek. Misschien dat dat wat is? Vooral nu de verhaartijd weer gaat beginnen wordt dat wellicht erg gewaardeerd...

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Daar reageert ze inderdaad erg goed op. Ze kan echt heel trots en braaf kijken dan hahaha. Maar dat kan ik dan in combinatie met een clicker doen? Puur alleen om het goede moment te pakken dan? Heeft dat uberhaupt wel zin als ik ook gewoon "braaf" kan zeggen en haar daarna een aai geef?

cindybijl schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 21:48:

Wat Fem schrijft, een kriebel op de juiste plek. Je hoeft niet perse met 'n voerbeloning te werken alleen is voedsel een hele sterkte motivator. Uitzonderingen daargelaten

Wat ik geleerd heb is het woord: mmmmoooooooi! En dat kun je net zo enthousiast uitspreken en net zo lang maken als je zelf wilt. Het is een rustgevend woord wat zowat onder uit je buik komt.

Wat voedsel betreft: al eens een lucernebrokje geprobeerd? Misschien vind ze dat lekker?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 16:05:


Allereerst moet leren (iets nieuws leren) en trainen (het geleerde bevestigen) scheiden. Op school is dat bijvoorbeeld leren differentiaalrekenen en daarna 500 sommen om te trainen.


In alle gevallen waar alles wel uit de kast getrokken wordt voor het beste resultaat en waar geld geen rol speelt gaat dat niet op.
Als het al zo zou zijn dat het fijn gevonden wordt die stomme knol waar eigenlijk angst voor is lekker met een zweepje in mekaar te slaan gaat dat ook alweer niet op waar het beste resultaat professioneel telt.
Al die varianten heb ik allang afgestruind maar ik kom er niet uit.

joop schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 15:22:


Ik vind dit een mooi voorbeeld! Rechtstreeks uit praktijk, rechttoe rechtaan zonder lastigheden eromheen.
Ze vernemen dus wel degelijk de beloning (makkelijk paarden bekappen) maar de wil om het zelf te leren is ver te zoeken. Dat blijft heel mal; waar komt die weerstand vandaan?
Dezelfde weerstand tegen het behaviourisme is er denk ik over de hele linie, dus niet alleen m.b.t. paarden.

e m kraak schreef op zondag 19 augustus 2012, 1:06:


Ik begrijp ook niet waarom de tendens heerst de meeste trekpaarden in hoefbekapppingsstands bekapt moeten worden en andere paarden niet. Alsof die niet kunnen leren hun voeten te geven. Maargoed, in praktijk zijn ze idd vaak lomp en lijken eigenaars daar genoegen mee te nemen. Ik ken er maar heel weinig die 'gewoon' bekapt kunnen worden.

joop schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 18:49:


En: doe het zo vaak als mogelijk, dat trainen. Liefst iedere dag, even. Dan train je hun beenspieren (voor het geval dat het voor hen moeilijk is om op 3 benen te staan), en wordt het een gewoonte voor de paarden.
Zo heb ik het tenminste altijd gedaan met mijn paarden: dagelijks oefenen, in het begin zelfs niet eens de benen optillen maar alleen even aanraken, als optillen moeilijk is. En dan met hele kleine stapjes steeds wat verder gaan.
Je staat versteld hoe snel het dan vooruit gaat!

e m kraak schreef op zondag 19 augustus 2012, 1:06:

Het duurt toch veel te lang (en er moet te veel gebeuren) eer die beloning er is? Er moet een analyse van het probleem zijn en nog een doordacht actieplan, en een juiste timing. Dan is er als het niet lukt zoals men dacht (en bij anderen zag het er zo simpel uit) wellicht eerder frustratie en zelftwijfel dan beloning. Nee, dan pak je makkelijker het zweepje om die enge knol ervan langs te geven omdat 'die het niet doet'. Hoezo 'het paard heeft altijd gelijk'... Beest moet gewoon doen wat 'm gezegd wordt... Of je pakt je gereedschap om die knol erin vast te zetten en die poot omhoog te houden. Da's toch veel makkelijker dan die puzzel waar je over na moet denken en waar je misschien niet uit komt?

Spirithorses schreef op zondag 19 augustus 2012, 7:07:


Er is een verschil tussen Docile, die uit het reguliere trek en duw ijzercircuit komt, en Rosa, die alleen maar verwaarloosd in de wei heeft gestaan. Rosa is niet afgestompt en werkt makkelijker mee

AMA schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 20:44:


het mag niet op kracht aankomen, je paard moet zelf die poot op de standaard zetten, daar clicker je nou net voor. Werkt je paard niet mee, ga dan gewoon iets anders doen. Vermijdt frustratie.


dat is zeker niet de goede methode, ga terug naar af en begin opnieuw. Ook je paard moet tijdens het bekappen met het werk bezig zijn en niet met iets anders.


les 1 bij paarden is: super alert blijven, non stop. Helaas gebeuren er maar al te gemakkelijk ongelukken. Je bent aan het bekappen terwijl de training nog niet is afgerond, werkt nooit goed.

joop schreef op zondag 19 augustus 2012, 10:49:


Voeg ik nog toe: Rosa zet meteen haar hoef op de standaard als ik hem bij haar neerzet, ik hoef verder niks te doen dan hem een beetje in balans te houden met mijn voet. Bekap ik een ander paard, is zij wel bemoeizuchtig, want zij wil ook graag meedoen. Alle paarden worden hier gewoon los in de wei bekapt, behalve Docile, die moet je vast zetten, die heeft nooit zin.

e m kraak schreef op zondag 19 augustus 2012, 1:06:


Idd...... iets om je over te verbazen. Verrek..... is dat het?? Gewoon de power niet om te leren? Het echt niet willen leren? Desinteresse kan het niet wezen, want het probleem, in dit geval gemakkelijk bekappen, blijft. Er is dus een soort tegenstand om iets te leren? Dat herken ik wel een beetje nl. merk dat bij mezelf soms ook weleens. Dat ik de moeite gewoon niet wil nemen om iets nieuws te leren, terwijl als het onderwerp mij 'pakt', eigenlijk altijd blijkt dat die hersencellen nog wel functioneren
Eh, en ik het vaak nog leuk vind ook... zucht. Gecompliceerd menselijk brein.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Martina schreef op zondag 19 augustus 2012, 9:28:


OK, beloningsvenster.
Net zo goed idee als de andere, maar het houdt evenmin rekening met de importantie van een paardenwereld waar er professioneel personeel is dat al die frustrerende zaken doen moet en waar 'winnen' het enige is dat telt.
Ik weet zeker dat de stap 'bewust leren' een paard veel sneller veel beter kan doen springen, gekke huppeltjes maken, etc. Een uitzondering daarop is misschien het harder rennen; dieren rennen nu eenmaal het snelst vanuit angst.