Ik was ook heel blij dat Dujardin en Valegro wonnen; dit was eigenlijk de enige combinatie waarbij m'n gezicht niet geregeld in een grimas vertrok... Op de BBC werd achteraf ook duidelijk verteld (volgens mij door iemand die betrokken was bij de jurering, maar ik viel in het interview, dus had zijn naam en functie gemist) dat er een duidelijk verschil zat in het teugelcontact en de halshouding/spanning in de nummer 1 en 2 (al blijft het apart dat 'onze' nummer 2 dan nog zulke punten scoorde, maar goed - baby steps, he...).

Op o.a. Facebook blijkt gelukkig wel dat er ook uit de 'traditionele' wereld veel kritiek is op het rijden van verschillende ruiters (vooral de Nederlanders uiteraard - waar een klein land al niet groot in kan zijn ).

Wat ik me trouwens afvroeg tijdens het kijken van de dressuur: waarom rijden er best veel ruiters met een bontje onder het zadel? Is dat voor extra comfort/demping voor de ruiter of voor het paard of ergens anders voor?

Het verbaasde me eigenlijk, want voor het doorkomen van zit-/gewichtshulpen lijkt me toch dat geldt hoe minder materiaal tussen ruiterkont en paardenrug, hoe beter

De meeste mensen in mijn omgeving die een bontje onder het zadel gebruikten, deden dat om iets te veranderen in de ligging of balans van hun zadel, maar op olympisch niveau zal dat vast geen reden zijn.

Wat mij opviel is dat tijdens de prijsuitrijking bij het binnenkomen van de piste het paard van de zilveren medaille blijkbaar moest vastgehouden worden . De ruiters met goud en brons konden het zelfstandig.

Wat me ook opviel is dat bij de keuring een aantal paarden niet op de verharding (soort grote plaat of stalmat of iets degelijks) konden gereden worden. Ofwel moesten ze aan de hand begeleid worden, ofwel gebeurde de keuring gewoon in het zand ernaast.
Ik ben er zeker van dat ik dàt wel zou gekund hebben.

Lena schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 15:48:


De steward die de mond van Salinero moest inspecteren werd bijkans meegesleurd, verder dan de lip omhoog tillen terwijl het paard z'n hoofd omhoog zwiepte, kwam hij niet. Het paard van Charlotte bleef wel netjes stilstaan dus daar gingen ze ook uitgebreid kijken.

Hopelijk was dit de laatste stuiptrekking van de Nederlandse manier van rijden en winnen ze nooit meer welk metaal dan ooit met hun rollkur.

Arabesk schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 16:57:


Ik help het je hopen. De bondscoach (Janssen) vertrekt in elk geval, en daarmee de grondlegger van het afschuwelijke rijsysteem. Maar de topruiters rijden wel allemaal volgens dat systeem. Ik vermoed dat je dat niet snel uitgeroeid krijgt; het is immers een sleutel tot 'succes'?

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 17:48:


Toch, als je de Olympische proef van Gal vergelijkt met die van de andere twee, zie je echt een groot verschil: veel meer rust in het paard.
Dus ook als je door dezelfde coach wordt getraind, kan je een eigen manier hebben die beter werkt...

k Heb nog even gekeken wat Totilas momenteel presteert:
http://www.youtube.com/watch?v=XujVcUBdK2k
Hoewel de Duitsers hier al erg enthousiast over zijn, zie ik een paard dat veel minder ontspannen is dan toen Gal m reed.

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 17:48:


Kwestie van een ander slot inzetten, dan komt de ex er mooi niet meer in

Coralie schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 18:22:


Gal heeft jaaaren op Totilas gereden en Rath (de nieuwe eigenaar) heeft hem nog maar kort onder zadel. Het is nog geen combi. Omdat Rath problemen met het rijden op T tegenkwam, -er is een hoop stampei over gemaakt in de hippische pers, never change a winning team, Edward hoort bij Toot etc- heeft hij bij Janssen aangeklopt voor rijles. Die wees dat van de hand want was toen nog bondscoach voor NL. Foto's toonden aan dat Rath na die afwijzing anders is gaan trainen, nl volgens de rollkurmethode waarop T gewend was gereden te worden. En voila: T heeft weer contact met zijn ruiter en de prestaties verbeteren aanzienlijk.

Ik vermoed dat hier de learned helplessness, een bijproduct van rollkur, speelt, waar ik eerder over schreef. Zodra er met zo'n gebrainwashed paard iets gebeurt dat hij niet kent -zoals een andere trainingswijze bij de nieuwe ruiter, want Rath was oorspronkelijk geen rollkuurder- raakt hij verward en stokt de communicatie. Geef je hem zijn oude keurslijf terug, dan zal hij zich weer zeker voelen en gaan excelleren in het stramien dat er ingetraind is.

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 23:50:


Klinkt idd wel zo.

Ik heb een top endurance paard gezien, dat alleen altijd geréden werd. Toen gingen ze grondwerk met 'm doen, totale paniek bij dat paard. Totdat de begeleider opstapte, toen ontspande het paard en stond meteen netjes in de krul. Dat kende hij, dát voelde veilig

Arabesk schreef op zondag 12 augustus 2012, 0:17:


Dat vind ik dan weer gek. Bij endurance wordt geen krul verlangd, kost allemaal extra spierkracht.

Hallo,ik heb al eerder de vraag gesteldvoor de regio zeeland,nu voor de regio Oss.Vrienden zoeken voor hun 11 jarige dochter ( ze heeft een beetje paardenervaring bij mij opgedaan,en is gevoelig en serieus meisje) een goede manege in de regio oss.Waar op paardnatuurlijke manier gereden en omgegaan wordt met de pony's en paarden.Mag evt. bij iemand privé,graag tips op mijn email adres.Bedankt alvast,
Yvonne Bausch
info@domaine-lavalade.com