Mijn paard en ik worden erg gelukkig van een worteltje

Leuk verhaaltje, maar waarom, wie ben je waar kom je vandaan en hoeveel paardjes heb je?

Het is inderdaad gekopieerd van deze man zijn eigen website. Daarmee is het geen reclame noch spam. Ik heb hem dus weer uit de prullenbak gehaald.
Eenieder heeft zijn eigen unieke wijze van communiceren.

mwaah... ik denk toch dat het als reclame is bedoeld (al zou het op mij averechts werken). De persoon in kwestie heeft zich hier nooit eerder gemeld of meegekletst en komt opeens uit de lucht vallen met een standaard verhaaltje hoe het hoort.

Nou ja... weet ik in ieder geval dat ik het helemaal fout doe en dat mijn paarden totaal geen respect voor mij hebben.
Toch vreemd dan dat ik met de zakken vol snoep tussen hun door kan lopen en dat ik bij andere mensen, hoefsmid en dierenarts complimenten krijg over het feit dat het keurig opgevoede paarden zijn,.
Ook vreemd dat ik nu zomaar alle medische handelingen bij Sil kan uitvoeren, terwijl de da. er niet zeker van was dat het wel zonder verdoving haalbaar was.
Nog vreemder dat werken met de clicker toch echt wetenschappelijk onderbouwd is.

Hmmmmm....

Wat klopt dan niet in het rijtje?

Komt inderdaad beetje "oud schoolmeesterachtig "over
'k Heb eens verder gekeken op de website.. staat ook bij de advertenties hier.. kun je doen..en verder doorscrollen. :)
Myriam

Christel Provaas schreef op maandag 30 juli 2012, 0:25:


Als ik had gezegd dat het geen spam was, had jij gezegd dat het wél spam was

Kijk zo kan het ook:

http://www.hoefnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsubject&page=0&msg=248793&cat=13&subject=17229#msg248793

Heel mooi gedaan!

Niettegenstaande de wind en de kiekens blijft je paard toch nog staan, met een stoel en al erbij!

Ik ga dit zeker ook zo proberen te doen, zelfs al rijd ik al een hele tijd niet meer.

Heel mooi gedaan!

Niettegenstaande de wind en de kiekens blijft je paard toch nog staan, met een stoel en al erbij!

Ik ga dit zeker ook zo proberen te doen, zelfs al rijd ik al een hele tijd niet meer.

Goed van je. Ik heb er ook aan gedacht, maar weet nog niet hoe en wat...
Misschien silja's behandeling (uier en spuiten geven)?

Arabesk schreef op maandag 30 juli 2012, 17:49:


Dat zeg ik: Eenieder heeft zijn eigen unieke wijze van communiceren.

Danku

Ja waarom niet? Het is eens een niet zo alledaags probleem denk ik

Hoi,

Ik zou hem in een niet te groot gebied zetten, kwestie van jezelf niet suf te moeten lopen en toch in zijn omgeving te blijven.

Een goeie oefening is dat je samen met hem binnen de round pen (of welk ander afgeschermd stuk) staat.
Waar hij staat ga jij naartoe en je neemt zijn plaats in van zodra hij zich wat verplaatst.
Dat doe je een aantal minuutjes.
Dan ga je gewoon ergens staan waar jij het comfortabel vindt en je blijft daar een paar minuutjes staan (of zitten mag ook).

Zo ga je al eerst het terrein met hem delen.

Daarna ga je daar iets uitdagends doen zonder hem erbij te betrekken: je neemt een bal (liefst een grote) en je gooit die omhoog en een beetje in zijn richting en dan loop je ernaartoe. Het moet lijken alsof je hem gewoon niet ziet en dat JIJ daar wil spelen. Hier gaat hij alleszins op reageren omdat hij of curieus of wat bang over verveeld zal zijn door de aanwezigheid van die bal.

Kijk vanuit je ooghoeken hoe hij reageert en prikkel hem verder maar alsof je met hem niks te maken hebt. Hij moet wel wijken voor de bal die telkens in zijn richting komt (vervelend ding ...)

Je gaat zo zijn aandacht krijgen en dan kan je hierop reageren door hem mee in het spel te betrekken. Maak hem wel duidelijk dat jij hem ZIET van zodra hij ook aandacht krijgt voor waar JIJ mee bezig bent. Zo gaat hij snappen dat samen spelen iets is van aandacht van beide kanten.
Dan kan je hem gaan belonen voor de aandacht die hij heeft voor de bal en voor jou.

Wedden dat het lukt?!

Joe tijdens wat Olympische pasjes/ bochtenwerk, gister...

http://youtu.be/pszSDSBMKl4

Niet gek voor een 24 jarige waar alleen mee gewandeld en gestapt wordt!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)