Wieteke schreef op dinsdag 12 juni 2012, 8:57:


Leuk! Allemaal goede gedachten van mensen.
Deze spreekt me het meeste aan omdat ik ook van de kleine stapjes ben. Ik heb het zelfs een naam gegeven: Kaizen clickertraining. (googel maar op kaizen)
Wat daar ook bij hoort is Think, Plan en Do . ....Nou "Think" gebeurt hier prima, "Plan" is letterlijk uit al die gedachten je "plan trekken" en vooral: Doen!
Rustig, met kleine van te voren bedachte stapjes bedenken in hoeveel delen van bv 5 minuten je eea aan wilt leren en waar je wilt zijn aan het einde van zo'n deel en NIET verder omdat het 'zo goed' gaat. Dan komt dat allemaal goed.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Zeg, ik deed toch , dat betekent dan toh dat ik het GEEN goed idee vond???

Nouja, ben ik kennelijk toch niet zo duidelijk als ik dacht. Ik vond een bit indoen om voor de tandarts te oefenen een HEEL SLECHT EN ABSURD IDEE!!!!!!
Je doet haar/hem hooguit pijn, hoe kun je dan verwachten dat het positief wordt om de mond open te doen? Ik ben het eens met Piet, hele kleine stapjes. misschien ipv een wortel ook bv een vinger maar dan met appelmoes,in de mondhoek? (niet tussen de tanden natuurlijk!)

Clickeren is tof, daar krijg je heel veel mee gedaan.

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Komt Olav, Jeannette? Zo ja, dan zou ik het gewoon aan hem overlaten.
Het geven van een wormspuit is totaal anders dan het controleren en behandelen van een gebit. Je geeft zo'n spuit via de zijkant van de mond, tussen de lippen door, terwijl een bij een gebitsbehandeling een klem wordt ingezet. Ook zie ik geen overeenkomst met een bit, dat zit namelijk in de mond, terwijl de klem op de tanden wordt gezet. Ik zie echt geen overeenkomsten of je moet het geven van wormspuiten en bit inbrengen willen oefenen en aanleren.

Je kunt wel willen trainen dat het paard zijn mond opendoet, maar dat stukje is ongeveer 1% van de gehele tijdsduur dat de tandarts bezig is. Want na die enkele seconden "mond opendoen" volgen vele minuten met "klem in mond". Dat is niet te trainen als je zelf niet zo'n ding hebt. Hoogstens kun je je paard trainen dat hij allerlei gefrut aan zijn hoofd en mond door vreemden prima vindt.
Hoe de behandeling zelf gaat is afhankelijk van de behandelaar en wat hij/zij doet. Over het algemeen vinden paarden er weinig van, als de behandelaar rekening met ze houdt en niet plompverloren aan de slag gaat. Erbij blijven staan en uitstralen (en het ook menen!) dat je het prima vindt, werkt het beste.

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 juni 2012, 15:00:


Ja is ook weer waar!


Ja gefrut wel maar niet door iedereen


Ja klopt!

Dikke merci allemaal voor de brainstorm-sessie.......het gaat lukken

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 11 juni 2012, 13:36:


Hey, kei goed dat je een echte klik hebt met je paard ! Jullie vormen een team!


Yep, zo voort doen, niets van aantrekken van het gezeur van de mensen, geniet ervan, no worries

Wij zijn dus blijkbaar allemaal moedige en zeer goede ruiters.
Wat ik spijtig vind is dat ze een uitlating doen over iets waar ze helemaal niets van weten.
Wat ook opvalt is dat als er eens heel af en toe iets misgaat, het door die personen direct wordt gestoken op bitloos. Dit terwijl hun paard 9/10 keren veel meer problemen heeft en dan vaak de problemen als niet willen stoppen, hoofdschudden, vast zitten en dergelijke problemen meer welke heel vaak als hoofdoorzaak het bit hebben. Dan heeft het plots niet meer te maken of het bit er in zit of niet. Het valt mij op dat dat dezelfde mensen zijn die hun paarden overheersen en er totaal geen rekening mee houden. Zij werken met het principe dat wie niet horen wil moet voelen. Ik vind die mensen eigenlijk onbekwaam om met paarden te werken.

jens schreef op dinsdag 19 juni 2012, 20:44:


Je slaat de spijker op de kop.
Daar draait het inderdaad helemaal om.
En daarom word ik er ook zo hopeloos van, heb zelfs geantwoord in de trant van maar je weet er niets van, je hebt het zelfs nog niet geprobeerd of zelfs maar even willen proberen (zonder bit rijden). Mensen verkopen hun paarden (nr twee is en drie zijn nu ook verkocht) omdat ze er niets mee kunnen maar leggen de oorzaak daarvan bij de paarden en kijken niet naar zichzelf, hun kennis van het paardenlichaam en het omgaan (rijden) met dat paardenlijf, het fenomeen "paard" en het materiaal dat ze gebruiken en dan nog de manier waarop ze dat materiaal gebruiken....

En wel kritiek geven op wat en hoe ik het doe..... Bij alles wat er "mis" gaat krijg je een hoofdschuddend ziejewel....

Elk paard heeft recht op een staart