Piet schreef op vrijdag 6 april 2012, 19:07:

Gelukkig ben ik niet de enige die Arco verzorgt en heeft John exact dezelfde ervaring. En soms lijkt het alsof Arco ons tegen elkaar uitspeelt, kan John zijn halster niet af doen en ik wel, of omgekeerd. Soms denken we dat we wat hebben gevonden; niet aankijken, schuin naar hem toe lopen, van opzij benaderen, jezelf heel laag houden. Gaat het zomaar een paar dagen voortreffelijk en dan slaat hij weer helemaal om.
We proberen heel bewust "iets" uit te stralen, dus onbewust gedrag te vermijden. Maar Arco is ook wel heel slim, dus zal alles meteen in de gaten hebben.

Ik ben heel blij met al die meedenkers! Ben zelf wel door mijn trukendoos heen, inmiddels. Ik wil Arco zo graag begrijpen! (Vaak doet 'ie me denken aan mijn eigen zoon, toen die klein was. Kinderen kan je ook belonen voor goed gedrag, maar die van mij gaf de beloning vrolijk terug, of nam hem niet aan ...)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Dat is zeker ook een goede methode. Als je het van de grond aanleert wat deze commando's betekenen, werkt dat heel goed in het zadel. Eigenlijk zelfs beter dan met teugels werken.

Hoi,
Paarden zijn altijd op zoek naar veiligheid van de kudde. Als die kudde er niet is zul jij die rol over moeten nemen. Je zult leiding moeten geven aan je paard en hij moet je gaan volgen.
Hoe je dat moet doen is een hele studie en is niet even uit te leggen in een paar zinnen. Dat doe je met grondwerk en niet vanaf zijn rug. Een paard is erg gevoelig. Ze voelen immers al een vlieg landen. Ze voelen ook wat jouw emotionele toestand is. Als die niet zelfverzekerd en doelgericht is zul jij nooit hun rustpunt kunnen zijn en gaan ze in de 'vlucht mode'.
Ik zou je willen adviseren de 'natural horsemanship' boeken te lezen van Monty Roberts, Bill Dorance en Pat Parelli. Pas deze technieken toe (hoofdzakelijk op jezelf!) en je krijgt een heel ander paard.
Grt,
Daan

Je paard is 'extrovert'. Die doen eerst en dan denken. Dat doen, er van doorgaan, is eigenlijk zo snel mogelijk terug vluchten naar waar hij weet dat het veilig is. De gene die hem bereed gaf niet genoeg leiding (bood niet genoeg veiligheid) zodat hij bij hem of haar wil blijven. In de kudde wordt de Alpha merrie niet ingehaald door ondergeschikte kudde leden.
Die rol van alpha moet de bereider overnemen. Het paard zal nooit van zijn leider weg rennen. Die bied immers de veiligheid binnen de kudde van 2.
Maar hoe wordt je een goede leider voor je paard? Daar zijn grondtechnieken voor. Ik zou je willen adviseren daar boeken over te lezen van Monty Robberts of Pat Parelli.

Wanneer weet je dat je paard je niet respecteert en je er zeker niet op moet klimmen?
1. Wanneer hij je omver loopt of probeert in te halen aan een halster touw.
2. Waneer hij niet uit je persoonlijke ruimte blijft. (bv met zijn hoofd schuren langs jou)
3. Hij je niet met zijn hoofd naar je toedraait en met 2 ogen naar je kijkt maar met hoofd hoog met 1 oog via de zijkant naar je kijkt.

Wat is een goede test, voor je op je paard klimt?
Ga recht voor hem staan, maak je groot en loop op hem in. Hij moet zelf uit je persoonlijke ruimte gaan (zonder hem aan te raken) en terug uit stappen. In de kudde worden ze flink gestraft als ze in de persoonlijke ruimte van een hoger geplaatst paard komen. Doet hij dat niet, ga dan grondtraining doen ipv berijden.