Liesje_Olli schreef op zondag 23 augustus 2009, 12:10:


is inderdaad met sidepull !
Dat zaagwerk is in vele maneges de manier om het paard aan de teugel te krijgen.. Ik heb het vroeger ook zo geleerd en zolang er niemand nadenkt zal dit ook niet snel veranderen spijtig genoeg. Als ik op de manege ga kijken en ik zie een paard hangen op zijn bit en durf zeggen dat het paard niet nageeft en niet ontspannen loopt krijg ik nogal commentaar want "hij loopt toch mooi met zijn hoofd in de krul" tja...

Christel Provaas schreef op zondag 23 augustus 2009, 9:35:


Het is met een sidepull, eerst heeft hij even met bit gereden omdat dat paard zo werd binnengebracht maar binnen de minuut was dat uit.

Je hebt gelijk dat Eddy beter rijdt dan de anderen maar het was de bedoeling om te laten zien dat elk paard bitloos kan gereden worden door elke mens. Anders krijg je de commentaren van: 'Gij kunt da al en weet wa ge moet doen'
En ja spektakel, pff, das ook weer relatief hè. Als ze hadden gelet op kleine dingen was er 'spektakel' genoeg

Piet schreef op zondag 23 augustus 2009, 9:58:



Helemaal just!!


Laat me raden, toen de man het goed vond liep het paard in de krul en daarna ni meer constant maar was de totaalplaat een pak beter?
Das echt iets typisch, zolang het koppie maar beneden is

Hoe gaat het met dat springpaard? Ben curieus wat een evolutie je hier gaat krijgen. Topicske erover?

Liesje_Olli schreef op zondag 23 augustus 2009, 12:14:

Had ik ni als verwijt opgepakt zenne, gaf alleen wat meer uitleg


Niks van aantrekken! Toen ik er mee begon was ik ook die rare maar nu zijn er een aantal mensen die meer en meer vragen beginnen te stellen, zelfs de eigenaars van de manege gisteren toen ik met Natacha had afgesproken :)*
Wil ni zeggen dat er ineens een grote ommekeer zal zijn MAAR er wordt over nagedacht en over gesproken, de rest volgt wel als het zo moet zijn.

e m kraak schreef op zondag 23 augustus 2009, 4:39:


Dat snap ik en dat maakt het juist minder bruikbaar in de normale situatie waar de mens de trainer is.


Paarden zijn altijd op hun hoede, ook onderling weten ze voor wie ze meer op moeten passen en in welke situaties. Na een klap grazen ze er toch kort naast en lijkt alles vergeten en vergeven. Dat is een eigenschap die ze overigens met mensenkinderen gemeen hebben. De oorzaak daarvan zie ik soortgelijk. En dat is wellicht interessant.

Het heeft niets te maken met dat dieren en kinderen elkaar niet verantwoordelijk zouden stellen, dat doen ze wel alleen dat gras of mooie steentje is interessanter. Maw hun denkvermogen (hersen delen die betrokken zijn) is eenvoudig en niet dominant aanwezig in hun bewustzijn. De zintuiglijke prikkels van de omgeving (en hun eigen lijf) is dominanter aanwezig en trekt alle aandacht naar het heden. En dat stuurt hun gedrag, niet de herinnering aan iets in het verleden. Dat wil niet zeggen dat die herinnering weg is, met de juiste prikkel is hij er weer volop. Een oor plat, een zweep gepakt, het humeur van de ander die gespannen raakt en het hele verleden met die persoon is weer als waarschuwing aanwezig. Van heftige angst naar kalmte heeft maar een minuut of zo nodig, het lijf moet de stress hormonen kwijt raken, het kinder en dierenbrein kan het nog veel sneller. Het is een kwaliteit van leven dat dieren en kinderen gemeen hebben, volwassen mensen kunnen het weer opnieuw leren ook al is hun brein complexer geworden vooral in de denkstructuren. Helderheid en kalmte leid naar begrip en wijsheid. Een mens en ander paard kunnen slaan, schrikdraad handelt niet actief, dat moet je gewoon per ongeluk aanraken om pijn te voelen.

Kortom mijn 2cents.
Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zondag 23 augustus 2009, 13:13:


Paardje zijn grenzen aantonen waarbinnen ik graag zou willen waar hij/zij innloopt ,op het moment dat hij ging Hangen zie je me ook abrupt achter leunen en stoppen +paar stapjes achteruit nemen daarna vooruit met lange teugel . Kracht tegen kracht was hij gewend ,goede positie aannemen en daarin geen enkel weerstand vinden niet

Britt Claeys schreef op zondag 23 augustus 2009, 13:49:


Zit te wachten tot ik de bbq kan aansteken, maar het is nog te vroeg zeggen ze Dus kan ik nog wel even antwoorden.
Nee joh, hoofd omhoog! Het feit dat de voorbeentjes zo ver uitsloegen ..,dát was voor hem de reden om te zeggen dat het paard zo mooi kan lopen.

Ik denk dat het niet verder zal gaan.
Manlief vindt dat ze een paard moet kopen waarmee ze prijzen kan winnen. Dit is dit duidelijk op dit moment niet.
Wat dacht je. Zodra hij een hindernis ziet, een vier benen in de lucht jump nemen zodat ze er bijna afflikkert en dan racen naar de hindernis.Waar hij ( tès nen goeien springer zulle, -zijn woorden-) zeker met 50 cm ruimte overspringt.

Om haar èn om dat paard zou ik er wel tijd in willen steken, maar ik weet bijna zeker dat ik binnenkort hoor dat hij verkocht is. Op naar de volgende eigenaar die er niks mee kan, òf gewoon meteen naar de slager.

Piet schreef op zondag 23 augustus 2009, 15:13:


Weggedrukte rug én hoofd omhoog en dan concluderen dat het paard goed loopt enkel door de voorbenen

Frustrerend! Prijzen winnen en daarom een ander paard, zegt al genoeg hè, paard komt zeker ni op de eerste plaats. Als de vrouw dit echt wilt, moet ze dat dan eerst maar eens duidelijk maken aan haar man, daarvoor en waarbij hij zich gaat blijven bemoeien, kan je niks doen.

Christel Provaas schreef op zondag 23 augustus 2009, 9:35:


Welleuh DIT resultaat ,instant na opstijgen, gaat niemand lukken MET bit ,daar ben ik 100% zeker van gewoon omdat de oorzaak (de steen des onheils) niet weg is genomen .De meisjes kregen hun paard makkelijker onderin en rustiger omdat de dwangbuis (zowel rond als in de mond) wegviel ! De sperriem had bij de paarden al een eeltplek veroorzaakt onder de kin (zie mijn gezicht toen ik dit riempje losmaak ).Spektakel krijg ik hier elke dag te zien tussen de drie mannen en das geen frustratie maar amusatie