lunatic schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 9:36:


Jullie zijn geweest blijkbaar, sorry ik had jullie ni herkend maar dat kan ook ni hè
Sibyl de Jager heb ik wel gezien maar ook haar maar herkend omdat ze naar Eddy stapte (daar kunde ni neffe kijken met zijne paardenstaart hè) en ik daar toevallig bij stond.

Wat vonden jullie ervan?

Katja Goovaerts schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 11:21:


Das een duidelijker filmpje van dezelfde galop

Anja Seijn schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 13:30:


Nee, want dan wordt het "wijken voor aanraking", wat wellicht de suggestie wekt dat het paard bang voor je is. Er komt een heleboel psychologie bij kijken om de juiste benaming te bedenken.
Misschien "meegeven met een suggestie"?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Applaus! YES
Hopelijk zijn er toch weer enkelen die het naar de praktijk willen omzetten!!!

Eerste ruiter (Beate) zou wel haar handen iets stiller mogen houden precies, maar kwam mss door de stress.
Ik zou het helemaal krijgen

Eddy heeft wel een helemaal ander stemmeke dan ik dacht

Anja Seijn schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 13:30:


Druk zou je heel goed kunnen vervangen door het woord aanraking, als je het gebruikt als cue, als aanwijzing.
Het is de druk die je gebruikt om je paard iets aan te leren. Daarvan weet je wel waar je begint maar nooit waar je eindigt. Ook een ruk aan de teugels, een ram met je hiel in de flank, een knal voor zijn kop is een aaraking.
Gewoon omdat mensen geen idee hebben dat het anders kan en meestal als ze op een paard zitten een kort lontje hebben.

Piet schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 16:16:


"ruk", "ram" en "knal" is geen aanraking, vind ik ... dat is rukken, rammen en knallen ofwel geweld. Een aanraking associeer ik in mijn bovenkamer niet als vervelend, eerder aangenaam ... althans ligt ook aan de persoon die mij denkt te moeten aanraken. Zelf ben ik fysiek ingesteld, ik kan tijdens een gesprek mensen wel eens aanraken, ben me hier niet bewust van ... dus ik raak graag aan en wordt ook graag aangeraakt. Maar wat ik wel heel bewust kan en doe, is wachten tot het paard aangeraakt wil worden. Ik heb Jeen dat ook een beetje aangeleerd. Voorheen als mijnheer jeuk had dan liep hij me zowat van mijn klompen. Ik heb hem dat afgeleerd door heel rustig "nee" te zeggen en weg te lopen. Nu, als hij jeuk heeft of een lastige steekbeest en ik ben in de buurt, komt hij rustig dichterbij, doet zijn hoofd laag (bij mijn "ja" en "rustig", wrijft hij zachtjes met zijn hoofd tegen mijn schouder; 650 kg paardenvlees doet zachtjes hé?) of "wijst" de plek aan waar hij jeuk of steekbeest heeft met de gelaatsuitdrukking "alsjeblieft?" Ik heb Jeen ooit één keer een rotmep verkocht ... hij schrok van iets en ik stond bij zijn achterbenen in de poetsplaats (aan 3 kanten een wand), hij had geen idee dat ik er nog stond en heeft mij diverse keren geramd tegen de muur ... niet leuk ... ik kon alleen nog maar weg komen door hem een hele harde rotklap te verkopen. Verder heb ik hem nooit geslagen, nooit geschreeuwd, nooit gerukt, nooit niet niks niet. Als ik wil slaan of meppen, ga ik wel op boksen.

Dat korte lontje van mensen op paarden, was mij ook al opgevallen. Snap daar niets van. Geloof dat ik weinig snap, alhoewel ik zelf niet vind dat ik dom ben Zo lees ik op andere fora wel eens berichtjes en dan hebben ze het over "je moet laten zien wie er de baas is, dan is het een heel braaf dier". Mijn wenkbrauwen gaan dan meestal wat omhoog ... laten zien wie er de baas is ... bij mensen praten ze dan al gauw over lichamelijke of geestelijke mishandeling ... maar goed, ik ben de slimste niet.

Maar even terugkomen op jouw "je weet bij druk wel waar je begint, maar nooit waar je eindigt". Je kunt toch vooraf bepalen wat je grens is. Ik heb ook wel eens zo'n Parelli oefening nagedaan met de vinger op de achterhand. Aanraken tot echt duwen ... lukt bij mij voor geen meter. Erger nog, mijn paard ging in de slaapstand staan ... ik heb er vreselijk om kunnen lachen, ook weer niet handig als "trainer", maar echt het was zo komisch. Dat is toch geen schadelijk "druk" en daar mee heb je gelijk je begrenzing ... ik kan een paard met een wijsvinger (of ik moet in zijn ogen prikken) toch niet iets aandoen?

Frans Veldman schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 10:12:


Ik begrip niet zo goed dat wanneer ik het heb over de druk van "wijken voor druk" je onmiddellijk in de pen klimt omdat je dit blijkbaar ziet als een aanval op parelli in person.

Laat me dan dit zeggen: "van alle vormen van dominant trainen vind ik Parelli de meest logische en minst schadelijke, daar zit in ieder geval een plan achter"
Maar ja om wijken voor druk aan te leren zul je in ieder geval zoveel druk moeten gebruiken dat je paard wijkt... of niet? En natúúrlijk kun je op een gegeven moment samen dansen, maar dan moet je eerst het volgen van je danspartner geleerd hebben toch?
Als je een andere weg kent is er dan iets op tegen om dat zonder druk geven aan te leren?

Om antwoord te geven op je vraag:
omdat ik dag in dag uit met de resultaten van 'wijken voor druk' om mijn oren geslagen wordt Frans.
Dan is het allemaal niet zo extreem meer hoor.
Een van de laatste serieus extreme voorbeelden was Alegra. Geloof nou maar geen seconde dat ik het ooit voor elkaar gekregen had om haar voeten te laten geven als ik ook maar de minste vorm van wijken voor druk had gebruikt.
Dán ben je heel blij dat je technieken kent die een paard dingen aanleren zonder dat je nog maar de druk nodig hebt van een voetje met de hand aanraken. Een gram is teveel.
Een 'verknipt' paard dat voor en achter uitslaat , zo gauw je nog maar naar haar benen kijkt... Hoe bedoel je wijken voor druk? Heb je de reactie van haar eigenaresse gelezen?

Anja Seijn schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 16:46:


Laat me je een voorbeeld geven.
Een heel goede clickertrainster die vrijheidsdressuur heel leuk vindt en waar ik nu en dan kom omdat ze mij als een soort mentor beschouwt.
Ze laat zien wat ze inmiddels weer bereikt heeft en we praten dan wat over dingetjes die ik gezien heb of probleempjes die ze tegenkomt.
Nu was ze bezig om via grondwerk haar paard "spaanse pas" aan te leren.
Daarvoor tikte ze, echt heel zachtjes tegen het voorbeen met een zweepje.
Ok. dat kan, paard wordt dan gefocussed op dát been.
Wat gebeurde er?
Paard tilt na 4 tikjes nog dat been niet op, tikje 5 volgde en ja hoor paard tilde die voet op.
Ik vroeg haar waarom tik 5 een heel stuk harder was dan tik 1 t/m 4.
Ze keek alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Heb ik harder geslagen dan?
Ja dat had ze, toen ze terug dacht erkende ze dat ook. Op mijn vraag Waarom? kwam het antwoord vrij ongemakkelijk. "Omdat ik mijn geduld verloor"
Gereedschap is er om te gebruiken, nu zal dat met een vinger wel meevallen, maar wat als die vinger nou niet werkt? Jij bent gaan lachen, maar wat als je iets in je handen hebt en je ziet níet het komische van het geheel?

Michiel schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 23:12:


'Het innerlijk bewustzijn van de rijder: als je goed in je vel steekt, helder en kalm waarneemt, kan je meer met paarden.'
Helemaal mee eens. En dan maakt het NIETS uit welke methode je gebruikt, of dat nu clickeren is, Parelli, of what ever!

Is zooo belangijk om dat te beseffen: 'verbeter je paard ,begin bij jezelf.' (het paard is je spiegel.)
Coralie

Piet schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 17:38:


Dan zal dat "iets in je handen" minder plezierig voor het paard gebruikt worden. Oké, dus ook de meer geoefende mens moet tegen zichzelf beschermd worden? Want ik ga er alsnog van uit dat wij mensen met plezier met paarden omgaan. Ik heb de DVD inmiddels in huis en heb al de eerste 4 basics bekeken ... grappig om jou te zien overigens ... net wortels gehaald, heuptasje moet ik ook nog ergens hebben, clicker heb ik (dat "ex" gedoe is mij niet bevallen) en kijken of Jeen zich de eerste basic nog een beetje kan herinneren. Dat is inmiddels bijna een jaar geleden. Zit dat er nog?
Maar Piet, je hebt nog geen antwoord gegeven op mijn eerdere vraag ... wat zou jij doen met dat blinde paard (compleet blind hé)? Heb op You Tube een film staan http://www.youtube.com/watch?v=JpixnrgIszU Kun je zien wat ik zonder hulpmiddelen een beetje met hem aan het uitvogelen ben. Ik weet 100% zeker dat hij "onder de man" kan en dat hij daar nog plezier in zou hebben ook. Bij het longeren aan dubbele lijn (meer lang teugelwerk eerder) beweegt hij zich vrij en met plezier ... hij heeft vertrouwen dat ik hem nergens tegen aan laat lopen en wil dan nog wel eens uitgelaten doen. Maar hoe krijg ik hem daar?

Liesje_Olli schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 16:10:


Ik vond het super om zien. Zeker Beate. De verandering in het paard en de verandering op Beate haar gezicht waren overduidelijk.
Ik ben er zeker van dat er een paar mensen hun ogen een beetje zijn open gegaan en het bitloze niet meer tot de "geitenwollensokkensector" behoort.
De link is een langer filmpje van Eddy op het laatste paard. Aan Britt haar uitleg kan ik niets meer toevoegen, het was super tof!
http://www.youtube.com/watch?v=1Hl4LKjA1yI