Helms Cindy schreef :


Ja, aan de slag op een positieve manier, aanvankelijk effe niks triggeren en wat moeilijke situaties uit de weg gaan totdat alles helder is en dan de moeilijkheidgraad opvoeren, dus Invierno beetje testen. Dat testen kun je pas doen als je zelf sterk in je schoenen staat en weet dat jij het leiderschap daardoor niet hoef te gaan opgeven.

Andere mogelijkheid is erin duiken, hoppa, de weg op en het áángaan. Niks toegeven etc maar dan moet je bij Invierno van goede huize komen, wil hij het aan jou schenken, vrees ik (lezend hoe het tot nu toe ging). Daar zou ik als ik jou was Eddy toch even bij roepen want je hebt het dan over millimeters, seconden, flitsen en véééél mindwork

Ik zou de touwtjes echt even heel strak aannemen (letterlijk en figuurlijk). Geen stap in mijn persoonlijke ruimte (en anders stap naar achteren). Niet aan me zitten, niet vragen zeuren, draaien, niet laten grazen etc. Oftwel even helemaal niks niet en elke goede move die hij zet kort belonen en weer verder. Hem aan het werk zetten, situaties creëren die hij makkelijk aankan en waarin je niet snel in discussie hoeft te gaan. Als je je daarin vertrouwd voelt bouw je deze momenten verder uit, kleine stapjes waarbinnen je niet of nauwelijks hoeft te corrigeren. Zit dat erin, voelt het goed ga je op weg naar het echtere werk, meer vragen, situaties opzoeken die moeilijker worden (bijvoorbeeld langs merries lopen waarbij hij bij jou moet blijven, ik noem maar wat).

Moet je corrigeren houd het kort en ziek daarna het positieve weer op zodat je er niet in hoeft te blijven hangen (naja, hoef ik jou allemaal niet te vertellen). Maar feit is dat je consequent moet gaan zijn, alles timen, situaties vooruit denken, hem sneller af zijn etc.

Ik heb het hier ook met Spirit en ik word er af en toe goed moe van.
Ik heb toch de grootste en hij weet dat ook, maar hij moet dat op sommige momenten toch effe testen he. Hengst ben je niet voor niks.
4 jarige hengsten vinden zichzelf errug macho namelijk....

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 21:42:


Eddy lost dat in 1-2-3 op, weet ik best Maar ik heb het gevoel dat ik dit even moet oplossen. Niet Eddy? Of lukt dit me niet, volgens jou?
4jarige hengsten ... dat belooft voor mij
Ach het belooft binnenkort hier een beetje rustiger te worden (een paardje minder, een rustdagje extra), ... kan ik al mijn vrije tijd extra in dit beestje steken. En de pony!
Wanneer vertrekken jullie Pien? Ik heb ook 4 weekjes dit jaar

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 22:01:


Eind van de maand vertrekken we. Maar hier draait alles dit jaar voor het eerst gewoon verder als we weg zijn; de lessen, buitenritten etc. Jack en ik piepen er wel tussenuit maar er blijven 9 stuks helpers hier om de boel draaiende te houden dus alle paarden worden verzorgd en er is voldoende toezicht thuis en op het terrein
Dat moet ook wel anders konden we niet zo lang weg met een gerust hart.

Groetjes, Pien

Hoi!
Ik heb slechts ervaring met énkele jonge hengsten dus ga ik heel voorzichtig proberen te omschrijven wat ik zou doen.
Met zeer hete madammen van merries wel genoeg ervaring, is misschien een beetje gelijkaardig... (enfin het gaat om een paard dat dus heel erg in je ruimte komt - ongevraagd)

Ik ben daar heel strikt in: ik zal alles maar dan ook alle goed gedrag altijd positief bekrachtigen, maar niet als het om veiligheid gaat.
Mijn principe is daar hard in: net zo hard als jij "onze afspraak" negeert, negeer ik jou.

Concreet: effe echt verbieden bij me te komen (of enkele dagen als je meer bij hem kan zijn) Alléén als ik het vraag mag je komen, en laat dat toevallig niet zo vaak zijn. Andere paarden mogen rond me dollen zoveel en zo dicht als ze willen; omdat ik weet dat dat "willen" wederzijds is, en zij weten dus ook dat ik dat wil. Er hangt een onbesproken afspraak tussen beide, dus het is ok! maar als testosteronduiveltje er anders over beslist: ok dan niet; dan respecteer ik je even niet, dus ga maar even verderop de slimmen uithangen.

En met verderop bedoel ik écht verderop; lijn van 12 meter kan best mijn ruimte begrenzen. Als paardje dan nog lak geeft aan dié grenzen: helemàààl niet zelf verderdoen, iemand bijhalen of even afstand nemen en een weekje of twee rust voor jullie! Effe dan opnieuw proberen tot afspraken te komen.

Pas als dat gerespecteerd worden kunnen we weer klappen.

Dan zien we wel weer hoe ver ik wat zal toelaten.

in géén geval een gevecht aangaan, wél menen wat je zegt en blijven herhalen als testosteronduiveltje enigzins houten oorke heeft.

Kan een week duren, maar evengoed een half uur!

na die fase, als we weer tot afspraak "jij blijft uit mijn ruimte als ik da wil"; wil ik wel eens luisteren wat jouw afspraken zijn Meer zelf, misschien kunnen we samen dingen afspreken (humm dat is nu wel niet zo concreet meer )

Vanaf dat moment begin ik weer met positieve bekrachtiging! En onzettend belangrijk: na die fase vergeet je de eerste! Blijf niet hangen in "hij was zus of zo".

Het is weer de liefste en mooiste schat die er is en je bent zooo blij dat hij er is
Inge teblick verwoorde ooit eens wat ik heel mooi vond en eigenlijk samenvat wat ik in weer te veel woorden vertel:

lichaam
hoofd
lichaam
hoofd

Waarom lichaam in de eerste vorm slaat op "lichaams-nabijheid", hoofd "werken met je paard's hersenen in nabijheid", als hij dan te opdringerig wordt/druk/gestressed/onveilig, eerst weer lichaam (je eigen lichaam !) en dan pas weer hoofd er bij

Dus effe "plaatsnemen" en dan "start"

En euhh: er gaat geen slag of pijn bij gePAARD he, alleen heel duidelijk met lichaamstaal én ondersteund door zwiepen van leidtouw 12m dat je hem daar niet bij je wil; niet omdat je dat niet "wil" maar duidelijk als "straf" omdat hij een prioriteit regel 1 overtreedt: veiligheid!

Straf in de zin van demotivatie, niet in de zin van lijfstraf dus

Wat Piet als tip gaf: ander gedrag vragen (dus met lichaam iets anders doen), daarvoor moet het hoofd ook eerst aanspreekbaar zijn
Een hoofd vol met testosteron staat niet open voor een "gesprek" dus effe je lichaam beheersen jij, en dan weer klappen
Effe timeout, en dan weer blanche carte (belangrijk!) zonder vooroordelen herbeginnen.

Nog eens voor alle duidelijkheid: altijd positief bekrachtigen van wat je wil zien (je paard moet in eerste instantie wel weten wat je wil he) en alleen in uiterste gevallen (waar in dit voorbeeld sprake van is) : uit mijn ruimte jij!

Nog niet de straat op gaan; wacht tot je werkelijk hem op afstand kan houden als jij dat wil en ook zo ver als jij dat wil. beloon dat zo vaak mogelijk.

Verder: jong = nieuwsgierig en leergierig
Geef em iets te doen; probeer aandacht van merries af te krijgen door die op te eisen aan datgene dat je van hem vraagt, mààr ga ook niet de situatie uit de weg (anders= vluchten van je probleem, komt later wel terug)

Neem kleine stappen, maar blijf ook niet té lang hangen

Stel je paard ook eens een controlevraag: zouden we al kunnen deftig klappen nu?

Neen : ok daag
Ja: super, allerliefste paard

Succes en ik lees het verdere verhaal wel denk ik !

Ps: niet te veel morfine spuiten he in je elleboog!

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 21:42:


getver, ik las jouw bericht pas nu; ik sluit me dus aan

Eva Saegerman schreef op maandag 13 juli 2009, 22:25:


Bedankt voor jouw mening, Eva
Dag één beetje ibuprofen opgesmeerd, voor de rest heelt het goed hoor. Kracht was 2dagen na datum weer 100%. En al ik mijn t'shirts van paars naar blauw,groen en geel afwissel, ben ik assorti met mijn arm. De nieuwe mode dus. Je kan je make-up er ook op afstemmen

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 21:00:


Nonchalance, dat is het zeker?
T'is dan wel geen hengst meer, maar ik heb hier ook zo'n 4 jarige puber en die heeft mij afgelopen winter ook aardig te grazen gehad. Hij had mij vol in m'n rug gesjot. 3 dagen zelfs niet op een stoel kunnen zitten en weken plezier gehad van allerhande kleuren die tevoorschijn kwamen. (En dan nog een geluk dat dat alles was)
En net zoals jij schrijft, was dat ook hier grotendeels nonchalance.
Ik was met een paar kommen voer de wei op gelopen en op zoek naar een geschikt plekje om ze neer te zetten, een beetje opdringerige pony, mijn aandacht er niet bij en duw hem op een nonchalante manier weg. Hij draait zich om en voor ik het wist, lag ik languit.
Nou, hij heeft het geweten. Hij heeft onzacht kennis mogen maken met mijn schoudertas (was het enige wat ik bij had om hem van mijn lijf te houden.) en meneer heeft mij toch een aantal weken vanop afstand erg argwanend in de gaten gehouden.
En ik ben eigenlijk wel zeker dat hij nog wel eens zulke dingen gaat doen...
Maar wat doe je eraan?
Je bent een hele dag druk bezig, je bent moe of gehaast misschien een beetje afwezig, toch nog snel de paarden verzorgen voor je weer weg moet,...
En t'is natuurlijk op zulke momenten dat je dingen tegenkomt.

Met hem ben ik tegenwoordig wel meer op mijn hoede. Hij heeft gewoon zo'n wispelturig kantje. 99 % van de tijd is hij braaf en lief maar soms is er opeens ne serieuzen hoek af. En altijd op momenten dat je het allerminst verwacht.
In't werk ook. Ingereden zonder de minste problemen. Geen gebok, niks... snapte meteen alles en liet zich na 6 keer op z'n rug al rondsturen als een volleerd rijpaard. En dan gaat hij 1 keer volledig door het lint zonder zichtbare aanleiding. Ronduit gevaarlijk, smerig bijna.
De weken nadien nog serieus aan het werk gezet en hij heeft geen voet meer verkeerd gezet. Niet wijs uit te geraken.
En toch hij gaat het nog doen.... als we het weer eens vergeten zijn.

Ik probeer hem ook op een positieve en eerlijke manier te trainen. Wat over het algemeen ook aardig lukt en resultaten boekt. Maar bij zulke acties zou ik begot niet weten hoe je er positief op moet reageren.
Wat Piet schrijft kan toch alleen maar preventief?

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 21:10:



Als je het als VERGRIJPEN uitdrukt ? Neen ,dan HELEMAAL niet !!Roep Piet er dan bij en laat hem het je voordoen ,ik zal dan effe met INdy passeren als de les ten einde is !


YEP , en nu jij ook ! En als je je Bunschoten herinnert ? Die ook , allemaal !!

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 21:10:


Ik denk dat je goed samenvat wat ik schreef. Wat ik ook hier weer lees is dat er altijd problemen ontstaan wanneer je er het minst op voorbereid bent. Daarom had ik het ook over concentratie. ELK moment dat je bij je paard bent ben je aan het trainen, al was het alleen maar om gedrag te bevestigen, om de routine in te slijpen.
Ander gedrag vragen....
Ik geloof dat het Parelli is die zegt : "zo zacht als kan en zo hard als nodig". In dit geval, ben ik het daar mee eens. Maar nooit - zo hard als nodig" vóóraf, omdat het meestal onbegrip is bij het paard,- voordat je paard daar aanleiding toe geeft en dan alleen nog maar om jezelf te beschermen. Vooraf heeft hard of zacht er helemaal niets mee te maken, maar is het een comleet andere manier van aanleren.
Training is je paard leren begrijpen wat jij wilt dat er gebeurd en dit zo slim en snel mogelijk aanleren., gebruik makend van de wens van het dier om beloond te worden,
Verkeerd gedrag ombuigen naar gewenst gedrag door dat er voor in de plaats aan te leren, heeft weinig te maken met straffen achteraf en bevordert zeker de band met je paard niet.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 14 juli 2009, 1:52:


het stond niet zomaar tussen afkappingstekens hé! Ik weet dat velen hier dit zo zien, terwijl ik en anderen het niet zo zien, maar als bescherming. Ach ja, als ik nu onder hem stond, was er de dag erna wel iets geheel anders gebeurd. Maar dan zal ik ook wel een huppeltrutje zijn zekers.
Van Bunschoten weet ik niets.