Het is de bedoeling dat er een nieuw paard bij ons in de "kudde" komt. De situatie is als volgt;
merrie A, dominante merrie.
merrie B
ruin C
staan 24/7 buiten op ruim 1,5 hectare.

Nieuwe paard is ruin, 18 jaar. Wij hebben hem eerst een aantal dagen in een weide naast de kudde gezet. Merrie B vond de nieuwe ruin zeer aantrekkelijk en werd spontaan mega-hengstig. Merrie A negeert de nieuwe ruin compleet, maar houdt op een afstand ALLES in de gaten.

Ruin C staat lekker over het draad aan nieuwe ruin te ruiken, dus het zag er goed uit. Dus besloten om na een dag of 3, nieuwe ruin in kudde te zetten. Merrie B, staat tegen de nieuwe ruin aangeplakt en zodra hij beweegt, begint ze te druppelen . Ruin C, leek er in eerste instantie vrede mee te hebben, stond op een paar meter afstand te kijken en deed niets.
Na een paar uur leek ruin C te ontploffen . Ging vol in de aanval op de nieuwe ruin. Nieuwe ruin in hoek drijven, bijten, slaan, met zijn hoofd gooien, rondje rennen en opnieuw vol in de aanval. Nieuwe ruin ging er al plassende vandoor. Ruin C heeft geen ijzers, dus de klappen die hij uitgedeeld heeft, hebben wel iets schade aangebracht, maar het lijkt mee te vallen. Nieuwe ruin heeft (nog) wel ijzers.

Merrie A heeft zich al die tijd niet bemoeit met het hele tafereel. Alleen als de nieuwe ruin in een ruimte binnen 100 meter bij haar kwam was het platleggen van haar oren voldoende om hem weer naar de door haar toegestane 100 mtr te sturen.

Ik heb het een aantal uur in de gaten gehouden, maar toen ik 's avonds kwam, had merrie B besloten dat ze ook moest gaan lopen "slettenbakken" bij de ruinen aan de andere kant van het draad (die staan er al jaren). Ruin C, had het er maar druk mee. Maar in eens kwam merrie A in volle galop aangedenderd en toen werd het mij even te gortig. Al die paarden die stonden te meppen, gillen, slaan, bijten, merrie A die als een razende heen en weer vloog (onderuit ging, want het goot intussen van de regen)om en rond het schrikdraad. Andere ruinen die óver het draad gingen proberen om merrie B te bespringen.

Dus nieuwe ruin maar even uit de groep gehaald en weer apart gezet. Binnen 5 min was de rust wedergekeerd.

Nu staat nieuwe ruin nog steeds apart. Bij merrie B lijkt de hengstigheid wat af te nemen.

Wat is nu wijsheid? Merrie A, lijkt zo langzamerhand ook hengstig te worden, dit is te zien omdat ze dan altijd heel "aardig" wordt naar ruin C.
Wachten met nieuwe ruin erbij zetten tot merrie A ook niet meer hengstig is? Nieuwe ruin wordt zsm ontijzerd, maar ik zie het eigenlijk niet zitten om hem er nu weer bij te zetten, met het risico dat ruin C, weer compleet flipt omdat 1 van zijn merries hengstig is.

In eerste instantie dacht ik dat het juist wel handig was voor de introductie als er een merrie hengstig was. Verkeerd gedacht dus.

Zijn er hier mensen met tips hoe we dit het beste kunnen aanpakken?

de hengstigheid is niet hetzelfde als hengstigheid die te maken heeft met vruchtbaarheid, maar treedt iha bij merries op als er verandering is in de kudde. Het gaat vanzelf weer over maar kan opnieuw beginnen als je de ruin weer in de wei zet. Misschien wendt de kudde aan de aanwezigheid van de ruin met het draadje ertussen en kan je ze later opnieuw bij elkaar zetten. Gewoon uit proberen, het is maar zelden dat het niet goed gaat uiteindelijk, maar zeker is het nooit.

joop schreef op dinsdag 8 juli 2014, 18:14:


Oke, dank voor je reactie. We laten het draadje er nog even een paar dagen tussen en dan gaan we het inderdaad nogmaals proberen. Dat was ook mijn gedachte, maar hoopte dat er misschien wel een "supertip" was voor dit soort gevallen.
Voorgaande keren is het ook altijd goed gegaan, maar nu was het anders.

Ik hoop eigenlijk dat het paard tegen die tijd van de ijzers af is.

Op zich heb ik er geen probleem mee als ze even met elkaar in de clinch gaan, maar het was in dit geval wel erg heftig. Het zag er naar uit dat het hele spul door de draden zou gaan en ik heb geen zin in nare verwondingen. Een schram of bijtplek vind ik niet zo een probleem, maar dit ging mij iets te extreem

Soms heeft het gewoon meer tijd nodig, je moet niet te snel willen. Toen mijn paard het nieuwe paard in een hoek dreef en in elkaar sloeg, heb ik ze 4 maanden (!) gescheiden gehouden door een draad. Op een gegeven moment is "het nieuwe paard" veranderd in "het paard dat er altijd is". Toen ik zag dat ze steeds vaker toenadering zochten heb ik ze bij elkaar gezet en dat ging geruisloos.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Klopt ! We wilden hoogstwaarschijnlijk te snel....

kingkong schreef op woensdag 9 juli 2014, 7:21:


Ook jij hoeft er geen schrammen aan over te houden

Myriam

hmm, het zijn er ook wel heel veel;
Bij mijn paarden was de introductie ook heel heftig ('t kleintje stond ook al 10 jaar moederziel alleen, dat zal vast niet geholpen hebben). Ik heb ze uiteindelijk ergens anders geintroduceerd (toch territorium-gedrag) ? met "therapie-paarden" die de boel verzacht hebben en 1 voor 1 uit de wei gehaald zijn totdat die van mij met zijn tweeën over waren. Toen dat goed ging zijn ze daar een paar dagen gebleven en voor de zekerheid hebben we ze zelfs 1 dag in een paddock gezet samen)... daarna naar huis en daar is het eigenlijk meteen goed gegaan.

Succes !

Myriam schreef op woensdag 9 juli 2014, 7:24:


Daar heb je gelijk in. Het ging er even stevig aan toe toen ik op het land liep. Hij staat nu nog steeds apart en de "boze" ruin zoekt hem af en toe wel op over het draad heen. Dan maakt hij zich groot, gilt als een merrie en slaat stevig met zijn voorbenen. We laten de nieuwkomer nog maar even apart....

Lenneke keijzer schreef op woensdag 9 juli 2014, 13:45:


Bedankt voor je bericht. Maar ik vind het er niet zo heel veel? Daarom had ik "kudde" al tussen aanhalingstekens gezet. Hij moet tussen 3 paarden komen te staan. En ze hebben ruim 1.5 hectare de ruimte.

De andere ruinen staan er naast, daar hoeft hij niet "tussen".

Ik heb het idee dat de huidige "kudde" toch wel vrij hecht is.

Je kunt misschien ook wachten tot het nieuwe paard zijn wei als zijn territorium ziet en dan de andere paarden één voor één af en toe een paar uur bij hem zetten. Beginnend met de makkelijkste.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op donderdag 10 juli 2014, 9:55:


Hallo Els,
Jij ook bedankt voor het meedenken. Verleden week dachten we dat het wel goed ging en hebben we ruin C, even bij de nieuweling gezet. En dat ging prima!! Van ruin C wordt altijd gezegd dat het een lieverd is en dat leek ook zo, we waren ook stomverbaasd dat hij zo vreselijk in de aanval ging .
Het gekke is dat we van merrie A verwacht hadden dat die zou proberen om hem weg te jagen, maar die houdt eea alleen maar in de gaten van grote afstand.

Maar ook hier zijn we waarschijnlijk te snel geweest met het erbij zetten van ruin C. Dit hebben we na een dag of 3 gedaan. En toen was er werkelijk niets aan de hand. Ze liepen lekker samen door het land te wandelen, af en toe aan elkaar ruiken en verder gewoon grazen.

In mijn ogen leek het erop dat ruin C eigenlijk pas flipte op het moment dat merrie B zo vreselijk aan de nieuweling ging plakken.

Merrie A reageerde na 2 dagen kijken, alleen maar door heel hard heen en weer te gaan rennen, bokken, steigeren, tussen het samenklittende groepje paarden in en hard in het rond te gaan slaan en bijten. Ze leek ontzettend gefrustreerd op dat moment. Vooral de nieuwe ruin moest het ontgelden (paar kale plekken op zijn kont), maar nadat zowel merrie A als nieuwe ruin onderuit zijn gegaan was voor mij de maat vol. Nieuwe ruin gleed onder het draad door, maar wist er op wonderlijke wijze aan de juiste kant weer onder vandaan te komen en merrie A ging door het harde rennen en idioot doen 2 x op haar zij. Het had ook hard geregend en het voorste deel van het land is pas verhoogd met grond, dus dat was nogal glad.

Ik zou ook de andere paarden één voor één bij de nieuwe zetten,laat ze eerst één op één kennismaken, en als dat goed gaat, dan pas allemaal bij elkaar.
En voor de veiligheid (en de gezondheid) zo snel mogelijk de ijzers eraf.

We zijn alweer even verder en afgelopen weekend hebben we de nieuwe ruin weer in de "kudde" gezet. Hij heeft dus nog ruim een week apart gestaan. Geen hengstige merries meer in de buurt en het gaat tot nu toe prima!

Nieuwe ruin mag zelfs samen met ruin C uit de slowfeeder eten .

Merrie A, houdt hem nog steeds op afstand door af en toe haar oren plat te leggen en merrie B toont weinig tot geen interesse meer in nieuwe ruin.

Mijn conclusie; we wilden inderdaad iets te snel.