Koen Theys schreef op zondag 13 december 2009, 21:23:
>
> Is het niet zo dat een paard (in dit geval een merrie)
> alleen maar "alpha merrie" kan zijn ten opzichte van andere
> paarden,en niet ten opzichte van een mens?
> Voor een paard zullen wij nooit een paard zijn maar een ander
> (vreemd) wezen met veel capsones (in veel gevallen)?
> Is slechts mijn idee hé?
>
Spijker op zijn kop.
De term 'alfamerrie' wordt door mensen vaak geplakt op zeer onzekere paarden die hun zekerheid niet bij de baas kunnen halen omdat die bv te afwachtend is of schrikt van de heftigheid van het paard, -een lusitano en zeker eentje met veel veiga is nu eenmaal geen knuffelpoownie- en daarom voor de mens onlogische (en in diens optiek gevaarlijke) initiatieven gaan ontwikkelen.
Een mens is geen paard voor een paard, maar een mens is een onlogisch wezen waar veel te veel geluid uit komt, die doelloze dingen vraagt en een onbegrijpelijke, inconsequente lichaamstaal hanteert. Daar je vertrouwen aan moeten schenken vergt een enorm incasseringsvermogen van een paard.