Maria Delavega schreef op woensdag 8 december 2010, 0:15:


vooral bewijs van de gecompliceerdheid en het zelfgenoegen
van regulerende genootschapjes
als ik jou was, zou ik in ieder geval een sluitende overeenkomst opstellen ...

Neen, het tegenovergestelde. Ik heb er geen klop moeten voor doen. De fokker regelt de bloedstalen en de chip, dat wordt opgestuurd en na tijdje krijg je betaling en moet je je gegevens invullen en voor je het weet ligt alles in je bus . Een groot voordeel van het ANCCE, daar kan al niet mee gesjoemeld worden en dat is het voordeel van een paard met papieren, dat je beide ouders kent. In mijn geval, ik weet van waar bepaalde gedrag of bvb gebrek vandaan komt (heeft ze gelukkig nog niet) omdat ik de ouders ken, in dat geval, kan ik gerichter gaan handelen. Mijn merrie heeft als twee druppels water het gedrag van de moeder, de fokker heeft me tips kunnen geven ivm training .
Voordeel van mensgelmoesjes is dat ze goedkoper zijn, soms leuker uit zien omdat er vanalles in zit, maar het soms raden is naar de ouders en vooral als je een jong paard koopt dat nog niet zadelmak is, kun je wel eens heel bedrogen uitkomen (heb ik gehad). Ik persoonlijk ben gek van bastaardjes, het was eigenlijk nooit de bedoeling om raspaarden te komen (zo'n kruisingen als Iberisch x iets anders vind ik super leuk). Maar in deze tijden kun je ze kopen aan de prijs van een mengelmoesje en weet je wat je in huis hebt.

Bedoel stamboekpaarden aan de prijs van een mengelmoesje.
Ik zei het al, het is al lang in orde met de pensionhouder, ik wou gewoon eens weten hoe het zat. mag toch. Ik heb al een contract getekend bij aflevering van de paarden en krijg nu nog eentje voor de aflevering van documenten. Het is een ongelofelijk goeie opfok ginder en zeer betrouwbare mensen.

Kijk en dat is dan weer een zeer goed voorbeeld hoe relatief alles is. Een forum is een ideaal platvorm waar mensen vragen kunnen stellen. Sommigen hebben een gloedhekel aan ge-communiceer via een informatief forum, maar als je een forum nakijkt en er iets bruikbaar wil uithalen, dan stuik je op 90% bullshit tot grote frustratie als je iets wil vinden.
Ik hou het na de opmerking van Eddy die terecht was, louter informatief, al vinden de meeste mijn vragen blijkbaar bullshit..
Ik stel een objectieve vraag, en verwacht daar een objectief antwoord op. Op zondag zijn de instellingen niet open om je te informeren en dan kan een forum erg handig zijn als je de volgende dag al een document moet opsturen.
Als je het niet weet, vind ik het onnodig om een antwoord te doorspekken met subjectieve meningen over een louter objectieve vraag.

Bij deze vind ik het heel jammer dat er geen forums bestaan die voor louter informatieve doeleinden gebruikt worden.Een mod kan dat perfect bijsturen door enkel concrete zaken toe te laten op zijn forum.

Nog een laatste toevoeging, ivm dat niet willen zorgen voor eigen paarden...
Die mensen vangen massa's honden op uit Spanje. Dieren die vreselijke zaken meegemaakt hebben.
Zij hebben het geld van het pension nodig om deze dieren te kunnen opvangen en dan een nieuwe thuis te geven.
Dat vind ik prachtig.
Mijn paarden zijn daar dol dol gelukkig. Ze leven in de volle natuur in een soort semi vrijheid. Telkens ik de foto's zie voel ik me super happy en met mijn geld zorg ik niet alleen dat dat die jonge tieners van meiden een gezond hoofd en een gezond lichaam krijgen, ik draag ook een klein beetje mijn steentje bij door hun project te ondersteunen.

Maria Delavega schreef op woensdag 8 december 2010, 9:07:


Als je een louter objectief antwoord wilt hebben, moet je die louter objectieve vraag op een overheid- of andere officiele instelling site stellen.
Tenslotte zitten op forums 99,99% leken


En hoe objectief is die moderator?

Eigenlijk had IK de indruk, dat JIJ je mening al gevormd had, voordat je hier de vraag stelde.
Is overigens vaak zo, iemand stelt een vraag waarvan ie het antwoord al weet, steld de vraag net zo vaak tot ie een antwoord krijgt dat het best in zijn/haar straatje past en als dat niet gebeurd ....

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Mening gevormd???

Dit was de vraag, op een zondag:

Hoe kan ik in godsnaam zo'n instelling contacteren op een zondag??????? Zeg dan gewoon: ja, je bent verplicht om dat te doen, of neen je bent niet verplicht om dat te doen. Maar ik hoef geen antwoorden in de trant van: als je zelf niet voor je paarden wil zorgen. Deze bullshit kan ik best missen. Ik heb het in de eerste plaats gedaan omdat ik hier gigantisch in de shit gezeten heb met een ziek paardje. Ik mis die twee paarden genoeg, vooral de Andalusier haar gekke fratsen en gelukkig dat er een scherm tussen zit, maar ik had zin om tegen wat te smashen toen ik dat las!

Nils Vellinga schreef op woensdag 8 december 2010, 21:08:


Ach jong, ik heb die papieren dus niet maandagmorgen op de post gedaan, omdat iedereen iets anders zei. Ik heb dan toch even gebeld om te informeren, maar toen had ik de vraag al gesteld hier. Dus gisteren wist ik inderdaad al van veel meer, maar zondag niet, anders zou ik ze niet stellen. Jeezes wat is dit lastig toch...

Vandaag liet ik Laufeya even in de wei(ijslander) shetje mocht ook even mee benen strekken. Laufeya helemaal door het dolle heen door de sneeuw en even een wat groter terrein. Maar nou ging ze gelijk Cody de shetlander kwallen, hard aan komen lopen en willen bijten. Is dit gedrag spelen of bazen? Cody was wat angstig en droop af, vond het wel sneu, zeker omdat Cody nog niet zo lekker loopt natuurlijk.
Ik vind in het algemeen dat Cody angstig is voor Laufeya , is dat een natuurlijke houding als onderdanige pony?
Bij honden is dat op zich wel zo maar als de verhoudingen een beetje bekeken zijn is de sfeer toch ontspannener dan dat ik bij Laufeya en Cody zie eigenlijk.
Van de zomer zag ik ze wel samen vlooien (zo noem ik dat maar), maar er is iets gebeurt , geen idee wat waardoor Cody echt wat angstig is voor Laufeya , van de zomer had ze dat minder.

Hoi,

Kan iemand hier mij misschien helpen?
Ik ben zwaar aan het overwegen om één van mijn pony's 'weg te schenken'.

Aanvankelijk zou ik hem verkopen, maar hij heeft een bemerking die het moeilijk maakt om hem op een eerlijke manier te verkopen.
Dit valt waarschijnlijk wel mits een investering van enkele honderden euro's op te lossen.
Maar het maakt dat hij niet verkoopbaar is op korte termijn, toch alleszins niet aan de juiste personen.

Het zou echter zowel voor mij als voor hem beter zijn, dat hij zo snel mogelijk een nieuwe eigenaar vindt.
Die persoon heb ik mogelijk gevonden en ik heb haar laten weten bereid te zijn om hem te schenken aan haar.

Maar dan wordt het ingewikkeld.
De persoon in kwestie is geen bekende van mij. Het gaat om iemand die interesse in de pony toonde naar aanleiding van een oude vergeten advertentie, toen ik de pony eigenlijk reeds uit de verkoop had terug getrokken.
Ik heb haar 1 keer ontmoet en ze leek mij toen zeer geschikt voor mijn pony.
Maar verder ken ik haar niet.

Nu is de vraag hoe we dit juridisch moeten regelen?

Van mijn kant, wil ik enige zekerheid dat de pony inderdaad goed terecht komt.
En niet binnen afzienbare tijd weer van eigenaar moet veranderen.
Daarnaast heeft deze pony eigenlijk ook een behoorlijke waarde.
Hij is jong, heeft stamboekpapieren, is verder 100% gezond en bruikbaar en ook nog eens mooi om naar te kijken.
Zonder de bemerking die hij nu heeft (en die dus op te lossen is.) en wanneer hij beter getraind is, zou deze pony meerdere duizenden euro's kunnen opbrengen in een commerciële markt.
Dat opent eventueel ook mogelijkheden voor iemand met minder zuivere bedoelingen.
Wat ik graag zou vermijden.

Langs de andere kant heb ik ook geen zin om de nieuwe eigenaar één of ander wurgcontract onder de neus te duwen.

Hoe zou ik daar nu een mouw aan kunnen passen.
Er werden mij al dingen gesuggereerd ivm recht van eerste koop of inspraak bij een eventuele verkoop.
Maar dat lijkt mij niet haalbaar.
Ik schenk die pony uiteraard niet zomaar gratis weg om hem dan terug te willen/moeten kopen. + Dat de nieuwe eigenaar ook in hem zal moeten investeren.

Als iemand een idee heeft, hoe we hier een mouw aan kunnen passen?
Welke elementen zou ik moeten opnemen in dat contract?
En wat voor constructie lijkt jullie reëel voor beide partijen?

groet
Ans

Ans Jondral schreef :

Wanneer je een van je paarden weggeeft of verkoopt neem je altijd een zeker risico. Helemaal is dat niet uit te sluiten en het is inherent aan je beslissing een andere eigenaar voor dit paard te zoeken.

Om te beginnen; werk met een contract. Jij noemt het wurgcontract, ik noem het 'zekerheid' en feiten die je op een rijtje zet. Het zijn afspraken die je maakt. De nieuwe eigenaar mag blij zijn, zij krijgt een gratis (rij)pony en daar mag je best voorwaarden aan verbinden, volslagen normaal.
Zo kun je afspreken dat jij de eigenaar van de pony blijft (of gedurende het eerste half jaar). Maar realiseer je dan ook dat je verantwoordelijk blijft voor evt medische kosten.

Ikzelf mail heel veel met een nieuwe eigenaar, ik stel heel veel vragen per E mail, of ik nou een paard koop of een paard verkoop/weggeef. Door het stellen van vragen krijg je een redelijk beeld. Iemand die oprecht geïnteresseerd is in jouw paard wil er alles over weten en jij krijgt een goed beeld van die persoon. Iemand die geen interesse toont, mails lang laat liggen, korte antwoorden geeft is minder geïnteresseerd dan een enthousiast iemand. Google ook op haar naam. Internet geeft gemakkelijk geheimen prijs.

Wat je verder in het contract kunt vermelden is wat je wél en wat je niet wilt:
Bij mij staat er bijvoorbeeld duidelijk in omschreven dat het paard nooit alleen en op stal gehouden mag worden. Jij kunt er inzetten dat het paard weggegeven wordt voor recreatief gebruik en niet mag worden ingezet als fokpaard/wedstrijdpaard etc.
Vermeld zijn probleem/gezondheidstoestand in het contract waarbij je schrijft: 'nieuwe eigenaar is op de hoogte van dat en dat probleem', dan krijg je geen verwijten/discussiepunten achteraf.
Verder: jij kunt het eerste recht van terugkoop vragen (teruggave in dit geval). Zet in het contract tegen welke waarde (gratis dus) hij (door jou) weggegeven werd en tegen welke waarde jij hem terugkrijgt in het geval dat. -maar besef ook: wíl je hem wel terugnemen als het niet gaat?- En het paard mag niet verkocht/verhandeld/weggegeven worden of gebruikt voor andere commerciele doeleinden.

Spreek ook een proefperiode af, houd nauw contact gedurende deze periode. Laat je tevens niet sturen door emoties en 'ach, we zien wel' gedachten. Zie deze overeenkomst als een zakelijk onderdeel van jouw beslissing. Dat zegt er niks over dat jij de indruk zou wekken een keiharde zakenvrouw te zijn, maar het geeft aan dat je oprecht het beste voor deze pony wilt. Leg dit ook uit aan de nieuwe eigenaar, mail haar eerst het concept (voor overleg), bespreek het als ze akkoord is en zie hoe zij reageert. Indien ze begrijpt en akkoord is, heeft ook zij het beste met hem voor.

100% waterdicht zul je het nooit krijgen. Het zijn slechts aandachtspunten. Op het moment dat er dingen fout gaan heb je toch een probleem en moet een derde partij dit uitzoeken. Dit risico blijft, dat is nou eenmaal zo op het moment dat jij besloten hebt een andere tehuis voor hem te gaan zoeken.

Wat de waarde betreft, dat is jóúw waarde. Het is helemaal niet gezegd dat zo'n pony dat ook zal opbrengen en geloof me, op dit moment met de ingestorte paardenmarkt mag je blij zijn als je net iets meer dan de slachtprijs voor hem krijgt. 1000-en euro's is een papieren waarde. Er is tegenwoordig niemand meer die dit neertelt voor een pony, tenzij hij zó bijzonder is, of zij gek op hem zijn (emotionele waarde). Hij is een ruin, heeft een huidprobleem en hij lijkt me niet de gemakkelijkste.

Je overwegingen kloppen, maar toch moet je dat een stukje gaan loslaten op het moment dat hij bij jou het erf afwandelt. Eigenlijk was dat ook wat je wou, anders zou je hem niet weggeven. Toch?

groet, Pien

Cody realiseert zich dat ze door de pijn in haar voeten verzwakt is en minder goed weerwoord kan geven. Dat maakt onzeker, veroorzaakt stress. Stress is overigens niet bevorderlijk voor hb-paarden, net als pijn zoals ik eerder al schreef... (Om het nog even moeilijker voor je te maken).
Misschien kun je ze tijdelijk met een draadje scheiden, totdat Cody weer goed mobiel is en zich beter weet te redden t.o.v. de IJslander?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ans Jondral schreef op zaterdag 18 december 2010, 2:10:


M.i. zijn die er niet. Schenking = schenking, dan kan je niet zeggen van 'ik wil dit' of 'ik wil dat'.

Heb zelf afgelopen zomer enkele keren 'aan de andere kant van de lijn gestaan'. Dit soort dingen overdacht bij supermooie paardjes met of een verleden of een mankement (die soms oplosbaar was)

Wanneer ik een paard zou opnemen is dat zonder contract, zonder dat de vorige eigenaar inspraak zou kunnen/mogen hebben in het verdere verloop. Dan wordt ik eigenaar met alles wat daarbij hoort.

Wil jij inspraak + het recht houden om te beslissen van 'hoe of wat' is het heel simpel, dat blijf je eigenaar en schenk je het niet weg.

Aafke schreef op zaterdag 18 december 2010, 9:33:


Dan heb je een soort "bruikleen" constructie, dus.

Wat Pien schrijft, informeer je zelf goed over de andere persoon.
Ga daar eerst eens kijken en praten, dan weet je in ieder geval waar het dier terecht komt - wat er te verwachten valt en ga dan op je gevoel af.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Hoi,

Je kan ook bij paardenasielen vragen naar hun contract.

http://www.theoldhorseslodge.centerall.com/custom2.php
Daar kan je ook paarden adopteren en zij gebruiken dan ook een bruikleencontract. Je kan hen dan ook mailen en vragen of je eens een voorbeeldje van dit contract mag zien.
Misschien helpt dat wel.