en

"Miljoenen boeren, ook in andere ontwikkelingslanden, wordt zo een techniek onthouden vanwege westerse preoccupaties over 'natuurlijk', terwijl gentechnologie daar het verschil kan maken tussen leven en dood. Door mijn reis naar Bangladesh ben ik gaan inzien hoe het afwijzen van gentechnologie een luxe is die alleen de rijken der aarde zich kunnen permitteren. Wij westerlingen kunnen afwachten, want ons bord is elke dag gevuld. Maar niks doen in ontwikkelingslanden kost levens: het betekent meer gif, meer armoede en meer honger.

Willen we echt stappen maken in klimaatbescherming en armoedebestrijding dan moeten we die 'culture wars' opzij zetten. Dan moeten we zowel de ingenieurs als de milieuecologen omarmen. Het is een standpunt dat ik deel met Patrick Moore en Stephen Tindale, respectievelijk mede-oprichter en voormalig directeur van Greenpeace. Beide mannen hebben de beweging de rug toegekeerd, omdat ze tot het inzicht kwamen dat de milieuorganisatie op veel vlakken meer kwaad dan goed deed. Beiden zijn nu pleitbezorgers van gentech."

"Genetische modificatie of gentechnologie is de methode waarmee in een laboratorium genen worden overgezet van het ene organisme in het andere. Vooral toepassingen in de landbouw zijn controversieel. Wie googlet op 'genetisch gemodificeerd voedsel' komt al snel uit op alarmerende berichten: waarschuwingen over de meest vreselijke ziektes, van allergieën tot kanker, tot hiv. In sommige Afrikaanse landen gaat zelfs het verhaal dat kinderen homo kunnen worden van gemodificeerd voedsel. Klik op Google Images en je ziet muizen met gigantische tumoren. Ook Monsanto, een van de grootste biotechnologische zadenbedrijven ter wereld, komt veelvuldig voorbij, vaak in combinatie met gasmaskers, doodshoofden en het radioactiviteitssymbool. Dat bedrijf moet wel de duivel zijn."