Marianne Gomes schreef op dinsdag 21 december 2010, 12:49:


Alle paarden hebben een "ander kompas". Het ene paard heeft meer aanleg dan het andere. Heeft niks met aan paardenvijgen ruiken te maken. Onze Indy vindt altijd de weg terug. Niet alleen naar huis maar ook naar de trailer wanneer we ergens anders gaan rijden. Je voelt het zo aan haar tempo of we weg van huis/trailer of terug naar huis/trailer gaan. Geen GPS nodig. Ook al is ze daar nog nooit geweest.
Zo zijn we ooit eens verloren gereden in de Eifel, in de dikke mist, we hadden geen enkele oriëntatie meer. Geen probleem, Indy vindt de weg terug.

Onze andere paarden hebben dat dus niet. Wel hier thuis waar ze alles kennen.
Maar bv Couscous, onze arabier, stapt heel vastberaden en zelfgenoegzaam voorbij onze trailer terwijl hij op Indy werkt als een magneet. Indy is heel erg voorwaarts en toch ons meest introverte paardje, schrikt nergens van. Misschien heeft zij daardoor ook meer aandacht voor haar interne antenne???
Zij zal nooit aan paardenvijgen reuken, daar heeft zij helemaal geen tijd voor. Bij haar is het van: "Opzij, opzij, opzij, wij hebben zo'n verschrikkelijke haast..."

Marianne(uit België)

Ja ik weet het ook niet hoor. Vind het ook wel heel wat. Het ging in dat artikel overigens wel over een hele roedel wolven die het gemunt hadden op die pony. Niet om eentje.
Maar of het dan alsnog klopt...

Ik heb wel het idee dat áls er wolven in nederland komen, dat deze dan wat minder schuw zijn dan dat ze wellicht ooit geweest zijn. Er is nu eenmaal niet meer zoveel platteland als vroeger, er wonen veel meer mensen tegenwoordig, dus het zal moeilijker zijn om als mens en wolf naast en met elkaar te leven. Wolven passen zich vrij makkelijk aan. Zoals het vroeger vooral nachtdieren waren zijn het nu schemer/dagdieren. Denk dat dat ook invloed zal hebben op de schuwheid. Maar das meer een gevoel...ben geen wolvenepert

Groetjes Jolanda

Christel en marianne

Bedankt voor jullie reacties. Echt interessant.

Na de kompas suggestie heb ik ook even gegoogled en kwam dit tegen www.theequineindependent.com/home/?p=98

Maar wat marianne zegt over Indy, dat doen mijn hondjes ook feilloos, ik was verdwaald in ons zeer uitgestrekte bos, ik dacht naar links, de hondjes gaan naar rechts dus ik volg ze en we waren binnen no time weer veilig thuis. De wolven die avond geen Hollandse biefstuk..

We waren in Mei in een hotel in kamer 604, in October zijn we er weer dit keer in kamer 603, ik laat de eerste twee de gang in die gaan direkt naar kamer 604, laat ze verbaast binnen in 603, de derde komt de gang binnen en ook direkt naar 604.

Wij zijn ook heel veel wezen kamperen dit jaar en ze vinden dus altijd feilloos de auto terug, ook via een andere onbekende weg.

Dus het verhaal in the Equine Independent en Indy's verhaal zijn dus anders. De paarden zijn nog veel knapper dan in dat artikel en vinden niet alleen de weg terug op herkenning en gewoonte. Hoe dat kompas werkt - heel interessant.

Groetjes Marianne