Ans Jondral schreef :

Wanneer je een van je paarden weggeeft of verkoopt neem je altijd een zeker risico. Helemaal is dat niet uit te sluiten en het is inherent aan je beslissing een andere eigenaar voor dit paard te zoeken.

Om te beginnen; werk met een contract. Jij noemt het wurgcontract, ik noem het 'zekerheid' en feiten die je op een rijtje zet. Het zijn afspraken die je maakt. De nieuwe eigenaar mag blij zijn, zij krijgt een gratis (rij)pony en daar mag je best voorwaarden aan verbinden, volslagen normaal.
Zo kun je afspreken dat jij de eigenaar van de pony blijft (of gedurende het eerste half jaar). Maar realiseer je dan ook dat je verantwoordelijk blijft voor evt medische kosten.

Ikzelf mail heel veel met een nieuwe eigenaar, ik stel heel veel vragen per E mail, of ik nou een paard koop of een paard verkoop/weggeef. Door het stellen van vragen krijg je een redelijk beeld. Iemand die oprecht geïnteresseerd is in jouw paard wil er alles over weten en jij krijgt een goed beeld van die persoon. Iemand die geen interesse toont, mails lang laat liggen, korte antwoorden geeft is minder geïnteresseerd dan een enthousiast iemand. Google ook op haar naam. Internet geeft gemakkelijk geheimen prijs.

Wat je verder in het contract kunt vermelden is wat je wél en wat je niet wilt:
Bij mij staat er bijvoorbeeld duidelijk in omschreven dat het paard nooit alleen en op stal gehouden mag worden. Jij kunt er inzetten dat het paard weggegeven wordt voor recreatief gebruik en niet mag worden ingezet als fokpaard/wedstrijdpaard etc.
Vermeld zijn probleem/gezondheidstoestand in het contract waarbij je schrijft: 'nieuwe eigenaar is op de hoogte van dat en dat probleem', dan krijg je geen verwijten/discussiepunten achteraf.
Verder: jij kunt het eerste recht van terugkoop vragen (teruggave in dit geval). Zet in het contract tegen welke waarde (gratis dus) hij (door jou) weggegeven werd en tegen welke waarde jij hem terugkrijgt in het geval dat. -maar besef ook: wíl je hem wel terugnemen als het niet gaat?- En het paard mag niet verkocht/verhandeld/weggegeven worden of gebruikt voor andere commerciele doeleinden.

Spreek ook een proefperiode af, houd nauw contact gedurende deze periode. Laat je tevens niet sturen door emoties en 'ach, we zien wel' gedachten. Zie deze overeenkomst als een zakelijk onderdeel van jouw beslissing. Dat zegt er niks over dat jij de indruk zou wekken een keiharde zakenvrouw te zijn, maar het geeft aan dat je oprecht het beste voor deze pony wilt. Leg dit ook uit aan de nieuwe eigenaar, mail haar eerst het concept (voor overleg), bespreek het als ze akkoord is en zie hoe zij reageert. Indien ze begrijpt en akkoord is, heeft ook zij het beste met hem voor.

100% waterdicht zul je het nooit krijgen. Het zijn slechts aandachtspunten. Op het moment dat er dingen fout gaan heb je toch een probleem en moet een derde partij dit uitzoeken. Dit risico blijft, dat is nou eenmaal zo op het moment dat jij besloten hebt een andere tehuis voor hem te gaan zoeken.

Wat de waarde betreft, dat is jóúw waarde. Het is helemaal niet gezegd dat zo'n pony dat ook zal opbrengen en geloof me, op dit moment met de ingestorte paardenmarkt mag je blij zijn als je net iets meer dan de slachtprijs voor hem krijgt. 1000-en euro's is een papieren waarde. Er is tegenwoordig niemand meer die dit neertelt voor een pony, tenzij hij zó bijzonder is, of zij gek op hem zijn (emotionele waarde). Hij is een ruin, heeft een huidprobleem en hij lijkt me niet de gemakkelijkste.

Je overwegingen kloppen, maar toch moet je dat een stukje gaan loslaten op het moment dat hij bij jou het erf afwandelt. Eigenlijk was dat ook wat je wou, anders zou je hem niet weggeven. Toch?

groet, Pien

Cody realiseert zich dat ze door de pijn in haar voeten verzwakt is en minder goed weerwoord kan geven. Dat maakt onzeker, veroorzaakt stress. Stress is overigens niet bevorderlijk voor hb-paarden, net als pijn zoals ik eerder al schreef... (Om het nog even moeilijker voor je te maken).
Misschien kun je ze tijdelijk met een draadje scheiden, totdat Cody weer goed mobiel is en zich beter weet te redden t.o.v. de IJslander?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ans Jondral schreef op zaterdag 18 december 2010, 2:10:


M.i. zijn die er niet. Schenking = schenking, dan kan je niet zeggen van 'ik wil dit' of 'ik wil dat'.

Heb zelf afgelopen zomer enkele keren 'aan de andere kant van de lijn gestaan'. Dit soort dingen overdacht bij supermooie paardjes met of een verleden of een mankement (die soms oplosbaar was)

Wanneer ik een paard zou opnemen is dat zonder contract, zonder dat de vorige eigenaar inspraak zou kunnen/mogen hebben in het verdere verloop. Dan wordt ik eigenaar met alles wat daarbij hoort.

Wil jij inspraak + het recht houden om te beslissen van 'hoe of wat' is het heel simpel, dat blijf je eigenaar en schenk je het niet weg.

Aafke schreef op zaterdag 18 december 2010, 9:33:


Dan heb je een soort "bruikleen" constructie, dus.

Wat Pien schrijft, informeer je zelf goed over de andere persoon.
Ga daar eerst eens kijken en praten, dan weet je in ieder geval waar het dier terecht komt - wat er te verwachten valt en ga dan op je gevoel af.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Hoi,

Je kan ook bij paardenasielen vragen naar hun contract.

http://www.theoldhorseslodge.centerall.com/custom2.php
Daar kan je ook paarden adopteren en zij gebruiken dan ook een bruikleencontract. Je kan hen dan ook mailen en vragen of je eens een voorbeeldje van dit contract mag zien.
Misschien helpt dat wel.