dat was net wat ik wou schrijven....
Als je dit verhaal nu ook eens naar de kliniek stuurt, zou er dan geen begrip zijn denk je?
Of anders je eigen DA? Misschien kunnen ze zelf nog wat verzinnen of kan jij leren die stalen te nemen?

Marlies Sanders schreef op donderdag 17 juni 2010, 19:01:


Geen idee.
Cru gezegd willen zij alleen die stalen natuurlijk.
Of mijn pony onhandelbaar wordt, zal hun waarschijnlijk minder interesseren?

En het gaat om 4 stukjes huid van 8mm doorsnede die weggenomen worden + hechten.
Dus zelf doen, zal ni gaan.

Ans Jondral schreef :


Ik vind het zielig voor Puzzle als er zo gesold met hem moet worden. Die ene keer was al erg genoeg voor hem. Ik ben bang dat dit, wanneer je het niet goed aanpakt, gaat leiden tot een levenslang trauma.
Jammer van die belofte, je kon toen ook niet vermoeden dat het voor hem zo ingrijpend ging worden.
Kun je toch uitleggen aan de kliniek?

Ik zou echt waar, zeker weten, kiezen voor het welzijn van mijn paard!
Dat zou me meer waard zijn dan wat ook.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op donderdag 17 juni 2010, 18:46:


Timing is bij dieren trainen volgens mij altijd belangrijk.


Betekent alleen dat de naald in eerste instantie in het bloedvat zat, maar het kan tijdens de injectie of tijdens het aansluiten van de spuit van plaats veranderd zijn.


Dat heeft te maken met het type sedatie dat is toegepast. Het is heel frappant dat een paard totaal versuft lijkt en dan toch ineens bv een gerichte trap kan geven.


Ik ben het met Pien eens, de kliniek zal wel begrip hebben, je kan nu eenmaal niet je paard riskeren voor het onderzoek. Niet alle paarden reageren hetzelfde op sedatie, en jouw puzzel is misschien zo'n gevoelig type waardoor je beter niet verder kan gaan met het onderzoek.

Allereerst moet je voor jezelf uitmaken hoe belangrijk je het houden van de belofte vindt. Het is in ieder geval niet in het belang van je paard.
Ik denk dat Puzzle dierenarts met kliniek linkt omdat ze hetzelfde zullen ruiken en hem op dezelfde professionele manier aanraken. "Foute boel' zal zijn associatie zijn.

Mocht je besluiten om toch die onderzoeken te laten doen, dan zou je tussendoor een paar leuke trailerritjes kunnen doen, zodat hij in elk geval trailer niet linkt aan ellende waardoor het elke keer nog moeilijker wordt om hem mee te nemen.

Maar eerlijk gezegd zou ik hem heel die kermis niet aandoen. Het kliniekverblijf is hem al enorm tegengevallen, moet dat nu nog -zonder medische noodzaak voor hem- nog eens 4 x extra plaatsvinden? Het feit dat je eigen da het afraadt is denk ik al voldoende om zonder gezichtsverlies je belofte te breken.
Kan je eigen da in opdracht van de kliniek die monsters trouwens niet nemen? Dan kan het gewoon thuis en is het misschien minder beladen.

Peter Donck schreef op donderdag 6 mei 2010, 23:03:


Precies, dat is een goede houtwal/haag, je kunt 'm voor de winddichtheid nog aanvullen met haagbeuk. Voor de stekels hoef je niet bang te zijn, daar komen ze echt niet aan.
Wel uitkijken met vlier en wilg, die trekken ook beestjes aan (muggen en teek). Hier wordt trouwens ook veel brem gebruikt als weideafscheiding, daar kun je maar beter mee oppassen .

Christel Provaas schreef op donderdag 17 juni 2010, 20:48:


Redelijk belangrijk. Ik breek sowieso al niet graag beloftes en dan heeft mijn beste vriendin er ook nog eens mee te maken...

Zoiets is nooit in het belang van het dier zelf.
Want uiteindelijk maak ik van hem een 'proefdier' en dat wist ik uiteraard wel op voorhand. Daar hoef ik dus nu ook niet om te miepen. Eigenlijk is't altijd wel een beetje zielig, ook al zou hij er helemaal geen probleem mee hebben.
Redenen waarom ik daar wel mee akkoord ben gegaan, zijn er natuurlijk ook genoeg.
Dat hoef ik hier, denk ik, niet helemaal uit te typen?
Ik had alleen gehoopt dat het probleemloos zou kunnen met een minimum aan stress.
En of dat kan, betwijfel ik momenteel.


Dat zou inderdaad kunnen.
Puzzle is altijd wel eenkennig en kan altijd wel een beetje vreemd op andere mensen reageren. Maar hij staat nu bij Pête op stal en daar komen wel wat verschillende mensen. Op hen reageert hij zeker zo niet. Hoogstens wat wantrouwend.


Hij hoeft daar voor zover ik weet niet meer te blijven.
En ik heb ook al nagevraagd of er mogelijk iets gebeurd is ofzo waardoor hij nu zo reageert. Maar iedereen geeft aan dat ze erg lief voor hem zijn geweest. En eerlijk gezegd geloof ik dat ook wel.
Ze zeggen ook aan dat hij uiteindelijk wel wat gekalmeerd was en dat hij zich na enkele dagen ook liet strelen enzo.
Ze hadden daar ook geen probleem om hem te sederen.
Ik had wel verwacht dat hijzelf niet zo aardig zou zijn. (Omdat hij nu eenmaal nogal eenkennig is) Maar dat hij het zich zo ging aantrekken, is wel een beetje onverwacht.
Anders had ik uiteraard al meteen geweigerd om hem te laten gebruiken.
Als ik (of mijn zus) erbij ben, is hij normaal wel veel meer op zijn gemak.

In die kliniek was gezegd dat als ik geen vervoer kon regelen dat ze eventueel ook thuis die stalen wilden komen nemen.
Maar mijn eigen DA, vond dat blijkbaar niet erg geloofwaardig.
Ik weet eigenlijk ook niet of dat een betere optie is. Misschien dat het net beter gaat als hij wel daar is?
Eigenlijk zie ik nu momenteel ook nog geen probleem qua vervoer. Ik heb alleen een beetje schrik om er op termijn wel een te maken.

Ik denk dat ik beter eerst toch maar eens overleg met hun.