Ik kan je niet helpen maar kan me wel voorstellen dat je je ontzettend rot voelt nu...
Sterkte!

Niet om jouw vriendin aan te vallen of zo, hoor, maar wie geeft z'n paard dan ook mee aan een handelaar . Ik hoop dat het paard goed terecht is gekomen.

Kan je via het chipnummer de huidige eigenaar niet opsporen?

Blijkbaar kun je via het chipnr alleen paarden vinden als ze een wedstrijdnummer of iets dergelijks aanvragen... Ik weet er ook het fijne niet van. Tot nu toe nog geen nieuws in ieder geval.

Vandaag heb ik afscheid moeten nemen van amber.
Kl*** dus.
Ik heb een hele poos met haar gedokterd. D'r rug was naar de knoppen geholpen, jaren geleden al, lang voordat ik haar had. Wat nazoeken en navragen heeft die kennis opgeleverd. Nadat ze tot gort is gereden is ze nog van eigenaar naar eigenaar verhuisd omdat niemand de zure tante lang wilde houden. (maar ermee rijden deden ze nog... paarden moeten zich niet aanstellen...)
Ze werd hier en daar tot en met gevaarlijk genoemd (beet een van de eigenaars vol in het gezicht)
Kan je het haar kwalijk nemen?
Ik heb clickeren, grondwerk en lange teugel geprobeerd in de hoop haar spieren sterker te maken zodat haar kapotte lijf nog even meekon, maar zelfs met pijnstillers bleek dit niet mogelijk.
De laatste weken ging ze hard achteruit. Nog een zomer als grasmaaier bleek niet haalbaar.
Ik heb ervoor gekozen om een einde te maken aan de lijdensweg...
Ik weet dat ik geen andere keuze had.

Maar wat mij zo verdrietig maakt, is dat zij niet de enige uitgerangeerde draver is die na een hoop ellende haar leven te vroeg ziet beeindigen.
Wat geeft mensen eigenlijk het recht?

(Sorry voor de bittere klank...voelt gewoon ff zo)

Ach, nee toch. Wat een treurig bericht! En ik begrijp je kwaadheid volkomen... Veel sterkte hoor, en fijn voor Amber dat ze haar leven bij jou heeft mogen eindigen.

Hè, k*t ...

Ook ik kan me je kwaadheid heel goed voorstellen. Wij stomme mensen (als soort), die onszelf de aarde en dieren toe-eigenen en voor geld of macht of voor "ons plezier" van alles naar de kloten helpen. Bleh!!!
Sterkte, Sandra. Hoe klote het verhaal ook is, ik ben blij voor Amber dat ze uiteindelijk jou heeft ontmoet. Is er toch nog een waardig eind, aan een (grotendeels) verpest leven.

Karen

Ik ben zo slecht in namen, maar ik neem aan dat dit het paard was waar we uitgebreid contact over gehad hebben. Ik heb me je te doen want ik weet dat je er heel veel zorgen om gemaakt hebt. Zo jammer dat de 'watjes' therapie na een veelbelovend begin, als ik het goed heb veranderde ze toch van gedrag, uiteindelijk niet voldoende was om haar lichamelijke problemen te boven te komen.
Ik ben enorm blij dat je toen het geschreeuw hier op het forum hebt kunnen weerstaan en het toch met clickertraining geprobeerd hebt.
Ze heeft de tijd van haar leven bij jou gehad.

En over dravers , maar over mishandeling in het algemeen:
Lang leve en hoera voor de gevoeligen, de denkers en de twijfelaars in een beschaafde wereld!

Sandra van Bommel schreef op woensdag 28 april 2010, 14:22:


Sterkte joh, het is triest maar je hebt Amber toch nog een goede tijd bezorgd, en nu lijdt zij in ieder geval niet meer.