Mijn zus heeft haar merrie, Charly gereden tot ze 7,5 maanden ver was.
Char werd toen al behoorlijk zwaar en je begon te merken dat het niet meer ging met een ruiter.
Ondertussen is ze trouwens ruim 10 maanden ver, en lijkt ze meer op een waggelende gans dan op een pony.
En ze is ook nog eens behoorlijk kreupel geworden de laatste weken.
Het wordt zo stilletjes aan tijd dat dat veulentje er is, want voor Char is't nu geen pretje meer.

Bij de staleigenaar keken we gewoon naar de merrie.
Maar ook daar stopten we iets met 9 maand onder zadel.
Ze gingen dan nog wel voor de wagen tot 10 maand.
Dan gingen we de laatste paar weekjes gewoon lopen over de weg met ze.

Als ze dan over tijd gingen dan zette de staleigenaar ze een keer voor de wagen en dan kwam vaak 's avonds het veulen.
Hoe en wat weet ik ook niet maar die paar keer dat hij het gedaan heeft werkte het wel.

Nu mijn zusje haar pony weer bijna mama wordt (eind april), zijn er opeens een aantal praktische dingen waar we mee geconfronteerd worden.
En ik ben wel eens benieuwd hoe anderen hier dat zouden regelen.

De merrie loopt momenteel op een weide een dorp verderop en heeft gezelschap van een oudere fokmerrie. Maar we vinden die weide niet geschikt voor een jong veulen en zowel mijn zus als ik voelen er weinig voor om (indien dat nodig is) s'nachts op die wei rond te hangen. Ook onze zomerweides zijn eind april nog niet geschikt om een paard op te laten lopen.
Daarom hadden we het plan om haar binnen een week ofzo te verhuizen naar de stalling waar mijn merrie ook staat. Daar is tenminste licht en stromend water.
Maar dat zou betekenen dat de pony overdag samen met mijn merrie een paddock moet delen.
Zou dat een probleem kunnen zijn? Mijn merrie en mijn zus haar merrie zijn wel altijd goede vriendinnen geweest. Ze hebben jaren samen gelopen en stonden dan de hele dag buik aan buik te grazen alhoewel dat ondertussen al enkele jaren geleden is. Maar als ze elkaar zien zijn ze nog altijd gek op elkaar. (Zus en ik hoeven bijvoorbeeld maar 1 stal te vragen als we ergens heen gaan met beide paarden. Die 2 kan je gerust een tijdje samen in 1 stal steken.) Mijn merrie is overgings wel de baas.
Mocht die pony overdag bevallen in aanwezigheid van mijn merrie zou dat een probleem kunnen zijn? En wat als het veulen er is, kunnen ze dan direct samen staan?
(Mijn merrie heeft trouwens zelf geen ervaring met veulens. De drachtige merrie heeft wel al 2 veulens gehad.)

En dan ivm die bevalling zelf.
Zouden jullie bij de merrie gaan waken, of vinden jullie dat overbodig?
En indien je dat doet, wanneer hoe pak je dat aan? (Geboortemelder of ga je er naast slapen? En op welke moment begin je daar mee? etc...)

En als't veulentje er is. Kan dat dan op een gewone weide met stroomkoord lopen of is het noodzakelijk dat we een weide voorzien die op een andere manier is afgezet.
En mijn 5 jarige (nogal gekke) ruin, wanneer zou die samen mogen lopen met zo'n veulen?

Euh ok, we kennen hier echt niks van veulentjes. In dit geval is de merrie degene met de meeste ervaring. We hopen er dan ook stiekem op dat ze alles wel zelf regelt en dat de boel zichzelf uitwijst. Maar een plan vooraf is waarschijnlijk geen overbodige luxe?
Dus ervaringsdeskundigen, kom maar op!

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zondag 28 maart 2010, 23:16:


Lijkt mij geen probleem Ans, onze beide quarters waren indertijd ook dikke vriendinnen, lagen samen in een hoekje hoogdrachtig te wezen, veulens liepen ook bij elkaar. Er zit weleens tijd tussen de ene en de andere bevalling.
Wij lieten dan eerst moeder + kind even apart in de wei lopen... en later kwam dan de vriendin erbij. Werd het 2e veulen geboren, lieten we ze gewoon bij elkaar.
Kan wél gebeuren dat de ene merrie jaloers wordt op het veulen van de andere...
En probeert te jatten. Maar dat zie je snel genoeg.

De drachtige merrie, dan nieuwbakken moeder, zal als het goed is haar veulen beschermen tegen eventuele opdringerigheid van de vriendin.
Laat ze wél toe dat de vriendin ook over het veulen moedert, lijkt mij dat ook al geen probleem. Wij hebben meegemaakt dat een quarterveulen bij een vriendin ging zogen, die nog nooit een veulen had gehad! Liet dat toe... en kan geen kwaad.
Je moet het gewoon bekijken als het moment daar is. Wordt jouw merrie veels te opdringerig kun je ze tijdelijk uit elkaar halen. En na een aantal dagen gewoon weer proberen. Ze moeten ook wel de ruimte hebben om ieder hun ding te kunnen doen.. en niet opgesloten staan in een té kleine paddock of zo...


Tsja.... kwestie van 'gevoel'. Dit is moeilijk, geen 1 paard is hetzelfde.
Wij hadden de allerlaatste dagen gewoon een camera in de stal hangen.
Dat konden we bekijken via de TV. Je kunt ook een webcam nemen van b.v. marestare.com. Ik zit zelf ook dagenlang drachtige merrie's over de hele wereld te volgen. Is leuk om te doen, en spannend voor de fanclub. Dit moet je natuurlijk wél willen. Maar het lijkt mij wel een fijn idee dat als jij slaapt... er anderen zitten te waken en eventueel willen bellen als er tekenen zijn van bevallende merrie's!
Ik volg deze:

http://www.marestare.com/fcam.php?alias=joy

al een aantal dagen. Eh, soms wel slaapverwekkend, want Joy schiet niet op )
Is al op 20 maart uitgerekend. Dit is echt wel handig!

In principe moet een paard de bevalling zelf kunnen doen. Toch hebben wij er nooit 1 gemist. Ik laat de merrie wel zoveel mogelijk met rust. Op het moment dat de pootjesblaas eruit komt kijk ik snel of de hoefjes in de juiste richting (vlak achter elkaar liggend, puntjes naar beneden!) wijzen, de rest moet dan goed gaan.
Sommige merries wachten totdat de eigenaar er is.... en willen die erbij hebben.
Andere merries (de meesten!) wachten tot iedereen slaapt... en dan wordt er een veulen geboren. Zoveel mogelijk met rust laten is mijn idee.
Zodra het veulen geboren is laat je de navelstreng zoveel mogelijk intact.
Op die manier kan het bloed uit de moederkoek nog allemaal IN het veulen stromen.
Zodra het veulen gaat staan breekt het vanzelf. Dan is het zaak om de hele handel VOL te spuiten met jodium. Dat vind ik wél belangrijk.
En verder: rust. Is heel belangrijk. moeder en kind moeten een band opbouwen en daarbij is rust noodzakelijk. Je hele weiland of stal vol met kraamvisite zou ik niet doen. Vanaf een afstandje kijken kan ook he?
Verder kan een veulen geboren worden met een tijdstip tussen de 2 minuten en ongeveer 30 minuten. Als je zelf het idee hebt dat het niet soepeltjes gaat en de merrie moe wordt, altijd een DA bellen. Niet twijfelen, altijd doen!

Onze veulens altijd wél. 1 merrie leerde het veulen wat stroomdraad was, en zorgde ervoor dat zij langs het draad liep, veulen aan de andere kant!
Maar Ans, ook veulentjes moeten leren dat ze weg moeten blijven van zo'n draad.
Het is hard, maar 1 goede tik leert ze voor de rest van hun leven.

Als de tijd daar is. De band tussen moeder en kind moet goed zijn. Ik zou zeggen: 2 weken of zo.... Moeder moet haar kind beschermen en ik denk dat ze dat ook zal doen.

Vraag maar raak hoor Ans..... vind het wel leuk!

Groetjes,

Wil.

Ans Jondral schreef :

Als je je merrie nog op een andere plek wilt zetten moet je nu niet meeer te lang wachten ivm stress en gewenning.


Ikzelf doe dat niet. effe paar dagen draadje ertussen om met name de merrie zelf rusat te geven. Zij zal haar veulen steeds willen weghouden van de anderen en jouw merrie en is dan niet zo ontspannen. Kan ook zijn dat het wél gelijk goed gaat, maar geef haar in elk geval de kans effe apart te kunnen staan.


Wij houden het wel extra in de gaten maar ik hoef er niet persé bij te zijn om het mee te maken (lukt ook maar zelden).


Je wordt zelf knettergek als je er de hele tijd naast gaat slapen/waken. Als de merrie niet wilt dat je erbij bent houdt ze de bevalling gewoon tegen. Omgekeerd kan het zomaar ineens zijn dat ze voor je voeten gaat liggen te bevallen (zoals Holly destijds).

De bevalling is aanstaande als de uier kei en keihard is, de melk echt begint te lekken (dus een stap verder dan hars propjes), de banden aan weerszijden van de staart boterzacht zijn, de flanken beginnen in te vallen. Indien de merrie onrustig wordt en al deze tekenen vertoont mag je ervan uitgaan dat het niet lang meer zal duren. En dan nóg zijn er merries waarbij je niks ziet of die al weken tekenen vertonen, of maar één van de signalen laten zien.


Pas als het veulen goed stevig staat , goed kan gaan liggen en opstaan zonder om te vallen gaat bij ons de stroom er weer op. In praktijk ben ik er terughoudend mee hoor, ik vind het zielig als zo'n kleintje in de draad dondert of een optater krijgt, maar het moet er wel een keer van komen. Bij Spirit en Peyote deden we de stroom dus niet aan en die kropen dan ook altijd uit hun paddock.


Als mams het toestaa en de ruin zich kan gedragen, niet jaagt etc.! Voor het veulen maakt het niks uit, die wordt door haar wel weggebonjourd van de ruin.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 28 maart 2010, 23:58:



Ligt aan het Quarters?????? Holly is toch ook 'n Quarter?
Missy flikte het op een prachtige zaterdagochtend... terwijl wij met vijf man de hele mestbak aan het uitspitten waren! Vrachtwagen draaien, containerbakken af- en opladen... ik bracht mevrouw naar haar 'eigen' schone weiland en kreeg nog nauwelijks de tijd om het hek te sluiten! Plof, zo op de grond.... en meteen flinke persweeën!
Ongelofelijk zeg... ik kon haar niet eens meer een paar meter vooruit verplaatsen, naar fris en schoon gras. Welnee..... gewoon gelijk na het hek: veulen!!
Haha.... iedereen stond op 2 meter afstand te kijken, ik lag er nog half overheen in een allerlaatste poging om haar op het gras te krijgen..... en mevrouw kwakte zo een veulen eruit. Stress??? Welnee.....Het interesseerde haar geen ene moer wie er allemaal bij was. Of ze vond het stikgezellig, zoveel volk!
We hebben er wel om gelachen want de hele bevalling heeft nog geen half uur geduurd.

Tsja... als ut d'ruut moet... moet ut d'ruut he??

Wil schreef :


Spirit bleef maar liefst welgeteld 13 maanden in de buik van z'n moeder zitten terwijl zijn geboorte zelf precies 6 minuten duurde voor Jack en ik hem (letterlijk) in onze armen geboren konden laten worden. 6 minuten, van het begin tot het eind. Terwijl wij koffie zaten te drinken kwam Holly aangdraafd, vliezen braken, liet zich voor ons op de grond ploffen en begon te persen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 29 maart 2010, 0:14:


Euh, dat zie ik Charly niet doen.
Zij is nogal gereserveerd. Ze houdt niet van aanrakingen, is wel vriendelijk maar geen flodderkont. (Alleen tov mijn zus soms.)
Ze wil ook niet dat je haar kont aanraakt. (Ik heb zo af en toe al eens lopen voelen aan der billen, zodat ik voor mezelf weet wanneer het zou veranderen. Maar ze kan dan erg beledigd achterom kijken. En ze is wel jarenlang melkpony geweest, maar van haar uier moet je met je fikken afblijven. )
Als ik haar een beetje kan inschatten, dan vermoed ik dat ze s'nachts en alleen zal bevallen.
Ik zou het alleen wel praktisch vinden, mocht het lukken om in de buurt te zijn zodat je eventueel nog kan ingrijpen als er iets mis gaat. En om te weten wanneer het veulen ongeveer geboren is, zodat je kan inschatten of daar alles goed mee is.

Jullie gebruiken dus geen geboortemelder?

Die marestare-site ken ik wel. En op zich vind ik dat een leuk idee. (Krijg je telefoon uit ik-weet-niet-waar met de boodschap dat je merrie aan't bevallen is )
Maar dat lijkt mij niet haalbaar bij ons op stal.
Ik vermoed dat je daar draadloos internet voor nodig hebt?

Ik wil er trouwens gerust wel een nachtje bij gaan slapen, maar nachtenlang zie ik eerlijk gezegd niet zitten. (Het is de bedoeling dat ik overdag ook nog een beetje functioneer ) En mijn zus ook absoluut niet.
We hebben met het idee gespeeld op Charly weg te brengen naar een kennis die een fokkerij heeft of naar de melkerij zodat ze bij mensen is die wel weten wat de bedoeling is. Maar mijn zus is daar niet zo voor te vinden.

Thanx voor de antwoorden trouwens.
Dat is al een hele hulp.

Verdedigt een merrie trouwens altijd haar veulen?
Char is namelijk redelijk laag in rang en momenteel zou ze zich zelfs door een minishet bij elkaar laten slaan. We hebben mijn ruin, die normaal bij haar loopt, bij haar weg moetn halen omdat hij haar compleet molesteerde. En zij liet begaan. Ik vind het dan ook moeilijk te geloven dat ze opeens wel dat veulen gaat verdedigen?

Ans Jondral schreef :

Holly is ook nogal op zichzelf. Mar die maakte het allemaal niks uit op het moment supreme, terwijl BD, míjn BD metwie ik een heel sterke band heb, 3 keer in d'r eentje bevallen is. Notabene terwijl we wisten dat het ieder moment kon gebeuren.

Nee. Maargoed, wij leven tussen onze paarden dus we staan er met onze neus bovenop.


Ze zal er in elk geval flinke stress van hebben als ze het veulen niet durft te verdedigen.
Maar een laag in rangorde staande merrie krijgt meestal wel wel (tijdelijke) voorrechten van de groep als ze een veulen bij zich heeft.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op maandag 29 maart 2010, 0:34:

Ans... als het moment van bevalling nadert, worden de billen gewoon soep, blubberig!
Slap, krachteloos... en je kunt de staart echt over de rug terugklappen.
Verder wat Pien schreef... uiers die vollopen, eerst de harsdopjes op de spenen en dan later het z.g. 'kegelen'. Dat is het telkens loslaten van druppels melk.
De vulva die rood dooraderd wordt en een beetje kan gaan openstaan....

Echter.... die uitzonderingen he???
Soms schiet de uier pas na de bevalling vol... wat ik wél gezien heb is dat als je met een zaklamp op de uiers schijnt, het net lijkt alsof ze 'doorzweten', dus er een soort kristalletjes op komen... Het glinstert dan een beetje in het licht.
Het ene paard ploegt de halve wei om en blijft lopen... de andere wacht alles in gelatenheid af en als het moment daar is gaan ze pas liggen...
Merries kunnen ook nog tijdens persweeën gewoon opstaan en dan wordt het veulen net zo goed geboren... eh: gevallen. Zo hebben we weleens een paint opgevangen hoor... die is nooit geboren maar wél ter aarde gestort
Kan ook nog! Zoveel paarden, zoveel verschillen.

Bij alles waarvan je denkt dat er iets mis is: gelijk een DA bellen. Nooit twijfelen.
Als het nl. mis is... is het helaas ook vaak goed mis. Het heeft geen zin om allerlei doemscenario's te gaan vermelden hier.... Het enigste wat jij kunt doen als de merrie het niet zelf doet, is ervoor zorgen dat het vlies rondom de neusgaten open is... en de neusgaten zelf vrij van slijm enzo... zodat het veulen behoorlijk kan ademhalen.
Nog iets: een veulen kan vlak na de geboorte ene soort donkerbruin 'koekje' uitspugen, dit heet een 'veulenkoekje'. De meningen zijn verdeeld over waar het vandaan komt, al onze veulens hadden ze in ieder geval. Het zit gewoon in de bek en vlak na de bevalling vind je het hoogstwaarschijnlijk wel. Lijkt nog het meest op een stukje 'lever'. Maar is dus een onschuldig iets!

Ook heel belangrijk bij een veulen is of het goed plast en poept.
Veulens kunnen verstopt raken en de allereerste mest, dat heet 'darmpek' moet er binnen een paar uur goed af komen. Is dit niet het geval? Niet zelf prutsen, DA bellen.
Je veulen krijgt dan een 'bommetje', een klismatje. En daarna moet je maken dat je achter je veulen wegkomt! Haha.... Let dus op mest en plasjes.
Als dát goed gaat, en het drinkt goed... is verder levendig... nou, meestal gaat het verder dan wel goed.
Geen idee hoe ze dat doen? Denk idd. met een draadloze webcam....
Marestare is vreselijk verslavend... op dit moment zit Joy ook in een hoekje van m'n beeldscherm. Het gekke is dat je zo'n dier zolang observeert dat je haar een beetje 'kent'. Grappig wel, want ik weet niet eens waar ze nu eigenlijk staat. Maakt niet uit.
Nee, zou ik ook niet doen. De eigen vertrouwde omgeving, met vertrouwde bacteriën waartegen moeders al een weerstand heeft, is het allerbeste.
Nee, niet altijd. Dan is het zaak om moeder en kind gewoon apart te zetten.
Oh... vergis je niet in een kersverse moeder!! De kans bestaat zelfs dat jullie er niet eens bij kunnen komen. Of vreemden niet! Je zult niet de eerste zijn die niet eens bij haar eigen paard kan komen!
De eerste dagen zijn merrie's behoorlijk bezitterig en beschermend hoor.
Nee, hoeft niet altijd zo te wezen, maar de kans is groot. Als je merrie maar de kans gekregen heeft om rustig een band op te bouwen met haar kind. Vaak is die band er al na de allereerste melk, dus de eerste keer dat een veulen gedronken heeft en zij dat heeft geaccepteerd. Dan zal ze het verdedigen hoor... da's de natuur.

Groetjes,
Wil

Wil schreef op maandag 29 maart 2010, 1:39:


Ik heb heel wat uurtjes marestare zitten kijken. Vooral als je niet kunt slapen en er een hoop high alerts zijn, super! Is toch heel bijzonder dat je gewoon zit te kijken naar een paard van een vreemde, dat mag delen...

Het grappigst is dat ze daarna vaak met een bordje voor de cam komen om te melden of het een jongen of een meisje is geworden.

Ik ken Joy wel dus ben extra alert...
Ze heeft wel een wakkere bui nu...

Merel Stoffers schreef op maandag 29 maart 2010, 1:51:


Dat van dat bordje wist ik niet! Leuk!!
Ah, jij kent Joy dus wel! Vind het gewoon een mooi dier.
Maar idd.... er zijn er nog veel meer die op klappen staan.
Verslaaaaavend....

Genoeg antwoorden al
Laat ze lekker genieten met z'n 2. Zalitha was de eerste dagen erg beschermend naar haar veulen, en vloog als het kon de andere vanachter het hek aan. Na een aantal dagen zag ik gesnuffel veulen met de andere paarden, dat vond ze dan al Even goed.
Ik zou het allemaal goed gaan observeren, dan zie je hoe ieder er onder is, en vandaaruit je beslissingen maken.
De andere paarden doen helemaal niet "spastisch". De vorige keer hadden we de pony er al gelijk bij. Die bemoeide zich er helemaal niet mee. Hier is nog amper gras, ze staan moeder en veulen samen op een niet zo'n groot stuk, dus hier nog niet bij elkaar allemaal. Er zit draad tussen dus kunnen evt. kennis maken/ observeren via de andere kant.
Anita