Gisteren ben ik gaan rijden aan zee met m'n vriend, omdat ik ongelofelijk zin had om in de duinen te gaan wandelen, na die donkere maanden en m'n revalidatie.
Ik dacht dat de paarden nu nog niet zo hard moesten werken en het niet zo erg zou zijn om eens een uurtje met mij naar de duinen te gaan, maar helaas...toch wel.
Ik moest met een paardje rijden die vastgebonden stond aan z'n teugels aan de muur, onder het zweet, met zadel er nog op.
Het paard was erg nerveus, moe leek hij niet, maar verward alsof hij het noorden kwijt was.
Toen ik hem afzadelde na de rit, zag ik tot m'n grote ontzetting een wonde op z'n rug. Waarschijnlijk door vuile zadeldoeken en bezweet onder het zadel te blijven staan. Dit moet dus al een eindje aan de gang zijn.
Ipv me nu slecht te voelen dat ik met zo'n paardje ben gaan rijden, wil ik ervoor vechten dat er toezicht komt op gebruik van manege paarden aan zee.
Iemand in Camargue vertelde me dat de situatie van Camargue paarden ook heel slecht waren tot voor enkele jaren en ze bleven staan in de blakende zon met loodzwaar zadel aan tot de volgende z'n rug kwam teisteren. Er is actie ondernomen en nu is er toezicht gekomen, controle op misbruik en de situatie is veel verbeterd zei hij ons.
Mijn vraag, behalve naar Gaia te bellen , hoe zou ik stappen kunnen ondernemen?
Ik heb vroeger paardekampen gegeven in een manege aan zee en heb daar ook schrijnende zaken gezien. Om beetje in het reine te komen met de spoken van het verleden, wil ik het er deze keer niet bij laten.
Wie geeft me raad aub?

Via de FOD misschien.

Maria Delavega schreef op maandag 15 maart 2010, 9:02:


De manege confronteren, laat ze maar eens schrikken. Niet ingaan op excuses, gewoon zeggen wat je opviel, zonder meteen uit te halen in oordelen, maar de feiten opnoemen. Als klanten nooit iets zeggen, denken ze dat klanten nooit iets opvalt. En melding maken bij een organisatie.
Wat anderen vertellen kun je niet toetsen, want je was er niet bij. Het wil niet zeggen dat álle paarden bij maneges aan zee zo'n leven hebben. Mijn ervaringen zijn anders.
maar, jij hebt toch zelf paarden?

Vwoila, done. Werd van het ene nummertje naar het andere gestuurd, maar een groep van veeartsen in Gent die instaan voor dierenwelzijn, gaan controle gaan doen.
Ik ga binnen twee weken nog eens gaan, ze weten dat ik erover geklaagd heb, dus ze zullen wel weten dat ik ervoor gezorgd heb dat ze controle gehad hebben. Dan pas zal ik gerust zijn.

Ja ik heb zelf paarden, maar die zijn nog te jong. Met 5 jarig paardje gaan we traag, ze is nu 5 en zonder haast gaan we verder met de training in april. Ik ben nog revaliderende en mag in feite nog niet rijden...ga haar samen met m'n trainer zadelmak maken. Hij leert me samen met haar het grondwerk, maar wil dat ik er als eerste opkruip omdat wij tenslotte een band moeten creëren. We gaan dat echt stap voor stap doen, zodat zij er vertrouwen in heeft.
Ik ben even die manege gaan verkennen gisteren. Wou regelmatig meegaan met een groep omdat ik graag m'n merrie in de duinen zou gaan rijden om haar in conditie te brengen en wat te vermageren (gewoon stappen is al goed voor haar conditie, bergje op, bergje af...) Ga dus niet meegaan met die manege na wat ik gezien heb, zal wel iemand vinden die mee wil gaan.

Hoe bedoel je wat anderen vertellen? Het was het paardje waar ik mee gereden heb dat die wonde had. Ik schrok en was geschokt toen ik het zadel afnam. Voelde me heel erg schuldig dat ik dit dier nog meer leed had aangedaan.
De andere manege waar ik kampen gaf, was nog veel grover. Oa dikke, ronde wonden onder de singel en toch nog meegaan op wandel. Ik was pas 17 en durfde niet veel doen, enkel dat ik gezworen had nooit meer naar die manege te gaan...nu wil ik m'n ogen niet meer sluiten voor zo'n verwaarlozingen!

Maria Delavega schreef op maandag 15 maart 2010, 11:55:


Super, goed gedaan! Laat je weten hoe het verder gaat?

grt,
karen

Cindy Helms schreef op maandag 15 maart 2010, 9:27:


dat denk ik ook en dat zal zo ongeveer de enige plek zijn vermoed ik
overigens zal het ook wel weer de 3V's in DP zijn waar ons'Maria
beter niet was wezen rij'en....

overigens ben ik zelf met mijn eigen paarden ook aan zee gaan rij'en
vét leuk op die bende halvegare bende ijzercowboyz uit het zuiden 's lands na
die joelend dachten dat ze hard gingen op hun versierde bosknollen
omdat ze helemaal naar achter lagen in een handgalopje
met de sporen tegen de schouders .....
zelfs dàt kunnen ze daar niet netjes

Beste Renate,

Ik heb je advertentie gelezen. Je schrijft dat de pony zeer dominant is, maar ik vermoed dat er andere redenen zijn waarom ze (soms) zo agressief is. Wel heb je helemaal gelijk dat je haar omschrijft als een heel moeilijke pony, en ik vind het een dapper besluit dat je schrijft "Er moet iemand bij die er meer ervaring mee heeft en het leuk vindt met dit soort paarden om wil gaan."

Ik probeer met je mee te denken over een goede mogelijkheid voor deze pony.
Als je zéker zou weten dat iemand deze pony wil overnemen om er veel tijd en energie in te steken om er een fijne, lieve pony van te maken, ben je dan bereid om haar kosteloos af te staan (dus gratis weg te geven aan zo iemand)? Ik benadruk "als je zéker zou weten" omdat je natuurlijk - neem ik aan - wilt voorkomen dat iemand deze pony overneemt met als doel geld te verdienen op de doorverkoop.

Vriendelijke groeten,
Karen

Maria Delavega schreef op maandag 15 maart 2010, 11:55:


O, op die manier


Dat verhaal over de Camarque paarden


Lullig is dat wel, dat je er ongemerkt toch weer in terecht komt, maar nu weet je natuurlijk beter.

hee.

Dat zou idd kunnen,maar we kunnen die redenen niet vinden..

Ze gaat wel voor wat geld weg maar dat valt nog te overleggen.
Ik ben namelijk niet de eigenaar maar ik mocht haar proberen te verkopen.. dit omdat ze anders waarschijnlijk naar de slacht gaat en ik vindt dat ze dat echt niet verdient.. waarschijnlijk dat ze er dan nog wel wat geld voor willen.

Ik zelf had der gewoon weg gegeven aan een goed tehuis, maarja boeren af en toe

Ik hoop genoeg informatie te hebben gegeven..

Groetjes Renate Zuidema